بیمار مبتلا به پارکینسون با کمک ایمپلنت نخاعی توانست دوباره کیلومترها راه برود

براساس گزارش گاردین، این مرد توانست پس از دریافت ایمپلنت به زندگی معمولی و سالم خود بازگردد. او می‌گوید: «من عملاً نمی‌توانستم بدون آنکه چندین بار در روز زمین بخورم، راه بروم. در برخی موقعیت‌ها، مثلاً هنگام ورود به آسانسور، نمی‌توانستم قدم از قدم بردارم و گویی خشکم می‌زد. حالا دیگر حتی از پله‌ها نمی‌ترسم. هر یکشنبه به دریاچه می‌روم و حدود 6 کیلومتر پیاده‌روی می‌کنم. این باورنکردنی است.»

ایمپلنتی که می‌تواند مشکلات حرکتی ناشی از پارکینسون را بهبود بخشد

این ایمپلنت هنوز در یک کارآزمایی بالینی کامل آزمایش نشده است، اما محققان سوئیسی برای توسعه رابط‌های مغز و ماشین به‌منظور غلبه بر فلج طولانی‌مدت، امیدوارند که فناوری آن‌ها بتواند رویکرد کاملاً جدیدی برای درمان نقص حرکتی در مبتلایان به بیماری پارکینسون ارائه دهد.

«جوسلین بلوچ»، جراح مغز و اعصاب و استاد دانشگاه می‌گوید: «ما می‌خواهیم مطمئن شویم که چگونه با تحریک الکتریکی نخاع به شیوه‌ای هدفمند، به همان روشی که در مورد بیماران پاراپلژیک انجام داده‌ایم، اختلالات راه‌رفتن ناشی از بیماری پارکینسون را اصلاح کنیم.»

بیماری پارکینسون به‌دلیل  ازبین‌رفتن تدریجی نورون‌های تولیدکننده دوپامین  ایجاد می‌شود. در حدود  90 درصد  از بیماران مبتلا به شکل پیشرفته بیماری، این امر منجر به مشکلات راه‌رفتن، ازجمله نقص در تعادل و فلج مقطعی می‌گردد. درمان‌های مرسوم، مانند داروی لوودوپا، می‌تواند علائم را کاهش دهد، اما قادر به بازگرداندن کامل حرکت طبیعی نیست. این ایمپلنت مستقیماً ناحیه‌ای در طناب نخاعی را هدف قرار می‌دهد که مسئول فعال‌کردن عضلات پا در طول راه‌رفتن است.

در این روش از یک حسگر حرکتی روی هر پای بیمار استفاده می‌شود. هنگامی که بیمار شروع به راه‌رفتن می‌کند، ایمپلنت به‌طور خودکار روشن می‌شود و با ارسال پالس‌هایی، نورون‌های نخاعی را تحریک می‌کند. این ایمپلنت به اصلاح سیگنال‌های غیرعادی مغز به نخاع و پاها کمک می‌کند تا بدن بیمار حرکت طبیعی خود را بازیابد.

نتایج یافته‌های این پژوهش در مجله Nature منتشر شده است.