صفر تا صد زندگی خشن ترین خانم بازیگر جذاب ایرانی + فیلم و عکس تینا آخوندتبار
بیوگرافی و زندگی شخصی تینا آخوندتبار را در ادامه این مطلب بخوانید.
تینا آخوندتبار در مصاحبه ای اعلام کرده صد در صد بخاطر چهره ام وارد دنیای بازیگری شدم. تینا آخوندتبار مـعادلات را در مورد زن های شناخته شده در ایران با حرف هایش تغییر داده است چرا که او اعتقاد دارد هنرمند نباید زندگی شخصی اش را از هـوادارانش پنهان کند و باید با آنها صادق باشد، بر کسی پوشیده نیست که در جامعه ما، اکثر افراد به ویژه هنرمندان، زندگی دوگانه ای دارند؛
در ظاهر، حرف هایی می زنند و از بعضی مسائل دفـ.ـاع می کنند اما در بوقتی در مصاحبه ای گفتم به خاطر چهره ام وارد عرصه بازیگری شدم، خیلی ها از جسـ.ـارت و صراحت من تعجب کردند اما من از این موضوع تعجب نمی کنم چون واقعیت را گفتم و هیچ ابـایی ندارم مکه بگویم چهره ام باعث ورودم به عرصه بازیگری شده!
تینا آخوندتبار؛ از شکست عشقی تا قهرمان رینگ بوکس
تینا آخوندتبار، بازیگر و بوکسور ایرانی، با زندگی پرفراز و نشیبی که داشته، برای بسیاری از علاقهمندان به سینما و ورزش، چهره شناخته شدهای است. او با استعداد بازیگری، علاقه به ورزشهای رزمی و روحیه جنگندهاش، مسیر متفاوتی را در زندگی حرفهای خود پیموده است.
کودکی و جوانی
تینا آخوندتبار در ۵ خرداد ۱۳۶۶ در اسلامشهر متولد شد. او از همان کودکی به ورزش علاقهمند بود و به خصوص به والیبال و تنیس روی آورد. اما این بوکس بود که به صورت جدی وارد زندگی او شد و تبدیل به یکی از مهمترین بخشهای هویت او گردید.
ورود به دنیای بازیگری
تینا آخوندتبار علاوه بر ورزش، به دنیای بازیگری نیز علاقهمند بود. او از سن ۲۰ سالگی فعالیت حرفهای خود را در این حوزه آغاز کرد و با بازی در سریالها و فیلمهای مختلف، تواناییهای خود را به نمایش گذاشت. از جمله آثار شاخص او میتوان به سریالهای «دختران حوا»، «دیوار» و فیلمهای «رسوایی» و «متل قو» اشاره کرد.
شکست عشقی و تاثیر آن بر زندگی
یکی از رویدادهای مهم در زندگی تینا آخوندتبار، شکست عشقی بزرگی بود که او تجربه کرد. این شکست، تأثیر عمیقی بر او گذاشت و باعث شد تا به دنبال راهی برای رهایی از احساسات منفی خود باشد. در همین راستا، او به صورت جدی به بوکس روی آورد و با تمرینات سخت و فشرده، توانست بر مشکلات روحی خود غلبه کند.
بوکس؛ پناهگاهی برای روح جنگجو
بوکس برای تینا آخوندتبار، صرفاً یک ورزش نبود، بلکه پناهگاهی برای روح جنگجوی او شد. او با تمرینات سخت و پشتکار فراوان، توانست در این رشته ورزشی پیشرفت چشمگیری داشته باشد و به یک بوکسور حرفهای تبدیل شود.