بن سلمان هدف خود را عملی کرد / توافق چین و عربستان علیه ایران !

همکاری استراتژیک چین و شورای همکاری خلیج فارس: یک چشم‌انداز انرژی و اقتصادی

چین و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس، دو قطب اقتصادی با منافع استراتژیک مشترک، از مدت‌ها قبل در تلاش برای هم‌افزایی در عرصه‌های مختلف اقتصادی بوده‌اند. یکی از مهم‌ترین زمینه‌های این همکاری، بخش انرژی است. در حالی که چین به عنوان بزرگ‌ترین واردکننده نفت خام در جهان شناخته می‌شود، کشورهای شورای همکاری خلیج فارس نیز از تامین‌کنندگان اصلی نفت جهانی به شمار می‌آیند.

رابطه نفتی چین و شورای همکاری خلیج فارس

بر اساس گزارشات Comtrade سازمان ملل، در سال ۲۰۲۳، کشورهای شورای همکاری خلیج فارس روزانه ۴.۰۶ میلیون بشکه نفت به چین صادر کردند که معادل ۳۶ درصد از کل واردات نفت خام چین است. این منطقه در مجموع، بیش از نیمی از نیاز نفت خام چین را تامین می‌کند. در عین حال، چین در تلاش است منابع انرژی تجدیدپذیر خود را افزایش دهد و در حال حاضر، پیشرو در زنجیره تامین انرژی پاک در جهان است.

پیشرفت در تجارت غیرنفتی

تجارت غیرنفتی میان چین و کشورهای خلیج فارس نیز در حال افزایش است. طبق آمار، تجارت میان این دو منطقه در سال ۲۰۲۲ به ۵۰۵ میلیارد دلار رسید، که نشان‌دهنده رشد ۷۶ درصدی در دهه گذشته است. این افزایش چشمگیر در حجم تجارت، به ویژه در زمینه‌های مالی و انرژی‌های تجدیدپذیر، فرصت‌های جدیدی برای گسترش همکاری‌ها ایجاد کرده است.

همکاری مالی و بین‌المللی شدن یوان

یکی از جالب‌ترین حوزه‌های همکاری میان چین و کشورهای خلیج فارس، بخش مالی است. به عنوان مثال، یادداشت تفاهم بین بازار مالی دبی و بورس اوراق بهادار شنژن (SZSE) در حال بررسی راهکارهایی برای تقویت همکاری‌ها در زمینه‌های ETF و ابزارهای مالی سبز است. این همکاری‌ها ممکن است منجر به رشد بیشتری در بازارهای مالی دو طرف شود.

در این میان، چین در تلاش است تا یوان را به عنوان یک ارز جهانی در مبادلات نفتی و تجاری بیشتر معرفی کند. کشورهای خلیج فارس، به ویژه عربستان سعودی و امارات متحده عربی، از این تغییرات بهره‌برداری می‌کنند و در حال گسترش روابط خود با چین در زمینه‌های ارزی و دیجیتال هستند. بانک مرکزی چین و بانک مرکزی امارات نیز به تازگی توافقی برای توسعه ارز دیجیتال و تسویه تجارت فرامرزی امضا کرده‌اند.

چشم‌انداز آینده: یوان به جای دلار؟

در نهایت، با توجه به افزایش پذیرش یوان در کشورهای خلیج فارس، احتمال این که یوان جایگزین دلار در تجارت نفتی این کشورها شود، وجود دارد. به ویژه عربستان سعودی که یکی از بزرگ‌ترین صادرکنندگان نفت به چین است، ممکن است در بلندمدت به استفاده از یوان برای تسویه معاملات نفتی روی آورد تا وابستگی خود به دلار را کاهش دهد.

نتیجه‌گیری: همکاری چین و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس در حوزه‌های انرژی، مالی و تجاری، در حال گسترش است و این روند به نظر می‌رسد که در آینده‌ای نزدیک، ابعاد جدیدی پیدا کند. چشم‌انداز اقتصادی دو طرف در حال تغییر است و ممکن است تحولات جدیدی در بازار جهانی انرژی و مبادلات ارزی ایجاد شود.