چگونه چالش‌های کارگران ساعتی را در بیمه حل کنیم؟

چالش‌های عمده بیمه کارگران ساعتی

یکی از مشکلات اصلی این قشر، نبود بیمه یا پرداخت ناقص آن است. بسیاری از کارگران ساعتی، به‌ویژه در مشاغل غیررسمی یا موقت، از خدمات کامل بیمه تأمین اجتماعی محروم هستند. معمولا، در قراردادهای تمام‌وقت، بیمه بر اساس حقوق ثابت به‌طور ماهیانه از سوی کارفرما پرداخت می‌شود. اما برای کارگران ساعتی که بر اساس ساعات کار معین فعالیت می‌کنند، این فرآیند دچار اختلال می‌شود.

الزامات قانونی برای کارفرمایان

بر اساس ماده 148 قانون کار و ماده 36 قانون تأمین اجتماعی، تمامی کارفرمایان موظف هستند که کارگران خود را نزد سازمان تامین اجتماعی بیمه کنند. این مواد تمامی کارگران، از جمله شاغلین پاره‌وقت و ساعتی را شامل می‌شود. ماده 39 قانون کار نیز تأکید می‌کند که کارکرد پاره‌وقت و ساعتی به رسمیت شناخته شده و کارفرما ملزم به پرداخت بیمه و حقوق بر اساس میزان ساعات کاری است.

پیامدهای نداشتن پوشش بیمه‌ای

نبود بیمه برای کارگران ساعتی می‌تواند اثرات منفی زیادی در زندگی آنها داشته باشد. در صورت بروز بیماری یا حادثه، کارگران مجبور هستند هزینه‌های درمانی را به‌صورت شخصی پرداخت کنند و از مزایای بیمه‌ای مانند صندوق بازنشستگی یا بیمه بیکاری محروم می‌شوند.

راهکارهای پیشنهادی

برای حل این چالش‌ها، باید اقداماتی ساختاری و مؤثر صورت گیرد. پیشنهادات شامل موارد زیر است:

اجرای قوانین حمایتی برای الزام بیمه کارگران ساعتی.

نظارت دقیق‌تر سازمان‌های مسئول بر رعایت قوانین بیمه‌ای توسط کارفرمایان.

ایجاد نهادهای حمایتی برای نظارت بر حقوق و مزایای کارگران ساعتی.