تلاش اندونزی برای جذب سرمایه گذاری انرژی‌های تجدیدپذیر

به گزارش گروه اقتصاد کلان و انرژی اقتصاد100، اندونزی که در سال جاری ( 2022) ریاست گروه 20 را برعهده دارد، خود را برای برگزاری نشست سران این گروه در روزهای 15 و 16 نوامبر در شهر بالی آماده می کند. موضوعات این نشست از چندین ماه قبل بتدریج در سطح کارشناسان، کارشناسان ارشد و وزرا مورد بررسی و مذاکره  قرار گرفته و قرار است در نشست سران مورد بحث قرارگیرند. نشست مذکور فرصت مغتنمی را برای اندونزی بعنوان میزبان فراهم نموده است تا بتواند در حوزه‌های مختلف و در راس آنها انرژی‌های تجدید پذیر مذاکره و جذب سرمایه نماید. در این خصوص تحلیلگران انرژی معتقدند که اندونزی در مسیر تضمین مشارکت انرژی پاک با کشورهای ثروتمند در زمان میزبانی اجلاس سران گروه 20 ، بدنبال به دست آوردن بودجه بین المللی برای کاهش وابستگی خود به انرژی حاصل از زغال سنگ و اجرای یک گذار به سوی انرژی‌های تجدیدپذیر می‌باشد.

بر اساس پیش بینی تحلیلگران، انتظار می‌رود اندونزی بتواند در این مدت قرارداد چند میلیارد دلاری را با کشورهای گروه 20 نهایی نماید تا از این طریق به کشور کمک کند با نیروگاه‌های زغال‌سنگ را تعطیل کند و سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر را با حمایت کشورهای ثروتمند، بانک‌های توسعه‌ای و خصوصی و خیرین افزایش دهد.

فابی تومیوا، رئیس موسسه اصلاحات خدمات اساسی مستقر در اندونزی که یک اندیشکده انرژی و محیط زیست است، در این مورد اظهار داشت : «این قرارداد در گردهمایی رهبران 20 اقتصاد برتر جهان در بالی رونمایی خواهد شد و چنین قراردادی را می‌توان یک پیروزی بزرگ برای رئیس جمهور اندونزی قلمداد نمود.» به گفته وی، این در حالی است که سایر کشورهای گروه 20 مانند هند و چین که دارای نیروگاه‌های زغال سنگ هستند در این مسیر قرار گرفته و بدنبال گذار به سمت انرژی پاک هستند. همچنین علاوه بر اندونزی، کشورهای دیگر همچون ویتنام، هند و سنگال نیز در حال مذاکره در مورد مشارکت های مشابه هستند.

از نظر آقای فابی، جایگزینی انرژی زغال‌سنگ با انرژی‌های تجدیدپذیر برای اندونزی پرهزینه خواهد بود، زیرا این کشور در حال توسعه، بودجه محدودی برای این منظور دارد و هنوز از عواقب اقتصادی همه‌گیری کووید19 رنج می‌برد و اقتصادش به روزهای قبل از همه گیری بازنگشته است. به گفته فابی، در حالی که قرار است قوانین مربوط به قرارداد انتقال انرژی پاک در ماه آینده اعلام شود، جزئیات بیشتر در مورد دامنه آن و یک برنامه سرمایه‌گذاری که نحوه تامین مالی گذار سبز را مشخص می‌کند احتمالا در سال 2023 دنبال خواهد شد. وی افزود که بهترین منابع انرژی تجدیدپذیر برای اندونزی انرژی خورشیدی، آبی و زمین گرمایی است. وی معتقد است، گذار به این موارد تا سال 2030 به حدود 135 میلیارد دلار بودجه نیاز دارد و موفقیت هر قرارداد انتقالی به تعهدات کشورهای ثروتمند غربی نیز بستگی دارد.

 دولت اندونزی مایل است تا سال 2025 سهم انرژی‌های تجدیدپذیر را در سبد انرژی به 23 درصد و تا سال 2030 به 40 درصد برساند ولی تاکنون این سهم تنها به حدود 12 درصد رسیده است و دستیابی به اهداف مذکور مستلزم سرمایه‌گذاری کلان است.

همچنین کلریندا ویبوو، کارشناس انرژی درموسسه منابع جهانی اندونزی نیز معتقد است مقامات اندونزی احتمالا در اجلاس گروه 20 فهرستی از نیروگاه‌های زغال‌سنگ در شرف تعطیلی و طرح‌هایی برای ترویج استفاده از انرژی‌های پاک در همه صنایع را اعلام خواهد کرد. وی اضافه کرد که قانون انرژی‌های تجدیدپذیر اندونزی هنوز در سطح وزیران درحال نهایی شدن است و این بدان معنا خواهد بود که یک قرارداد گذار انرژی با سرمایه گذاران اعم از داخلی و یا خارجی در اجرا مشکلی نداشته باشد.

آقای آلیسیوس جوکو پوروانتو، اقتصاددان انرژی در موسسه تحقیقات اقتصادی اتحادیه آسه‌آن در جاکارتا نیز اعتقاد دارد که نسخه اول این قرارداد احتمالا مقدار کل را مشخص می‌کند و ستون‌های کلیدی مانند تعطیلی نیروگاه‌های زغال‌سنگ، سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر و نوسازی شبکه برق  را مشخص خواهد کرد.

 خانم الساندرو گاززینی، شریک مشاور مدیریتی Kearney در جاکارتا نیز در این زمینه خاطرنشان کرد که بخش جنگلداری اندونزی 55 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه ای را تشکیل می دهد، در حالی که انرژی حدود 35 درصد است. او گفت، با این حال، پس از پیشرفت در مقابله با جنگل زدایی در سال های اخیر، دولت به این نتیجه رسیده است که مرحله بعدی مسیر رسیدن به کربن صفر تا سال 2060 باید بدنبال ساماندهی بخش انرژی در حوزه‌های مختلف باشد. همچنین تعطیلی نیروگاه‌های با سوخت ذغال سنگ و  بیش از 20 شرکت توانمند استخراج این ماده سوختی فسیلی که درآمد حیاتی برای دولت فراهم می‌کنند، چالش بزرگی برای دولت اندونزی خواهد بود. وی برآورد کرد که تعطیلی زودهنگام نیروگاه‌های با سوخت زغال‌سنگ در اندونزی و تقویت انرژی‌های تجدیدپذیر برای رسیدن به کربن صفر تا سال 2060 به بیش از 2 تریلیون دلار بودجه نیاز دارد و اضافه کرد که تعهدات داده شده در توافق گذار دراجلاس گروه 20 احتمالا کمتر از 7میلیارد دلار است. وی خاطرنشان کرد، برخلاف ویتنام، هند و چین، کشور اندونزی برای سرعت بخشیدن به سرمایه گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر کارچندانی انجام نداده است، بدین معنی که جاکارتا ممکن است نیاز به اصلاحاتی برای ایجاد گذار انرژی سبز داشته باشد که این امرمی‌تواند شامل ایجاد یک آژانس نظارتی مستقل انرژی و جدا کردن مدیریت شبکه از اپراتور ملی باشد. 

 بر اساس توافق پاریس برای مقابله با گرمایش جهانی، اندونزی (هشتمین آلاینده بزرگ کربن در جهان) متعهد شده است که انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را تا سال 2030 تا 32 درصد نسبت به سطوح معمول کاهش دهد و امیدوار است تا سال 2060 به صفر خالص برسد. اما تقریبا 85 درصد برق در اندونزی از سوخت‌های فسیلی تولید می‌شود و نیروگاه‌های زغال‌سنگ حدود 60 درصد برق مورد نیاز کشور را تامین می‌کنند.

در اجلاس تغییرات آب و هوایی سال گذشته در گلاسگوی بریتانیا، کشورهای آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و اتحادیه اروپا یک بسته 8.5 میلیارد دلاری برای کمک به آفریقای جنوبی برای دستیابی به «گذار مناسب انرژی» به دور از زغال سنگ پیشنهاد کردند، اما پیشرفت به دلیل اختلاف نظر در خصوص نوع بودجه و نحوه هزینه‌ها پیشرفت کندی داشت.

 اندونزی میزبان سومین جنگل‌های استوایی بزرگ جهان است، اما همچنین بزرگترین تولیدکننده روغن نخل و منبع اصلی تولید الوار آن است که بسیاری از کارشناسان محیط زیست آن را به دلیل پاک‌سازی جنگل‌ها برای مزارع مقصر می‌دانند. از سال 2015، این کشور تلاش‌ها برای مقابله با آتش‌سوزی جنگل‌ها را افزایش داده، مجوزهای جدید برای تبدیل جنگل‌های قدیمی و زمین‌های ذغال سنگ نارس غنی از کربن به سایر کاربری‌ها را ممنوع کرده است، مجوزهای جدید برای نخل‌کاری‌ها را موقتا به حالت تعلیق درآورده است.

پایان پیام