20 هزار میلیارد تومان ضرر متانول سازها با افزایش نرخ خوراک

به گزارش گروه اقتصاد کلان و انرژی، یکسال و نیم است دارند بر سر نرخ خوراک چانه می زنند و هرچه می گویند به خرج کسی نمی رود.زاگرس بزرگترین تولید کننده متانول ایران است اما به راحتی دارد زیر بار تصمیمات خلق الساعه و نابخردانه نرخ خوراک خم می شود.درست عین بقیه تولید کنندگان متانول.آنها هم به همین باتلاق دارند فرو می روند.با متانول تقریبا همه چیز می سازند اما با متانول ساز هیچکس  نمی سازد.

ظرفیت 3.3 میلیون تنی تولید این مجتمع  را کسی نمی بیند اما قیمت خوراکش مدام زیر ذره بین است تا یکی از 5 تولید کنند بزرگ متانول دنیا را هم با این ابزار بنوازند و دانسته و ندانسته زمینگیرش کنند!آیا واقعا برای متانول سازها کیسه دوخته اند؟ بنظر می رسد که همینطور است.شهر بی کلانتر است و هرکس  هرچه بخواهد می کند وبه کسی هم پاسخی نمی دهد.

شرکت پتروشیمی زاگرس در بحرانی شدید گرفتار شده است  وبه رغم آنکه رسانه های تخصصی نفت و پتروشیمی در  خصوص این مکافات جدید صنعت متانول بسیار نوشته اند و می نویسند اما همچنان در بر همان پاشنه می چرخد که پیش از این می چرخید.

متین بیداری مدیر عامل شرکت پتروشیمی زاگرس در نشست خبری اعضای کارگروه متانول ایران  در این خصوص می گوید ما سه دغدغه بزرگ داریم که اگر به آن توجهی نشود بزودی باید بساط تولید را جمع کنیم و به خاک سیاه بنشینیم.اول اینکه در خصوص نرخ خوراک باید فرآیند قیمت گذاری ها و فرمول بندی آن معقولانه باشد.که نیست.تصمیم گیران، نرخ هلند و انگلستان را الگوی خود قرار می دهند که با توجه به وضعیت بازار اصلا رنگی از انصاف در آن به چشم نمی خورد. اروپا مصرف کنند گاز است نه تولید کنند گاز.با اینکه همه از روز اول گفتند  زیبنده ایرانی  که دومین دارنده گاز جهان است  نیست که همه چیزش با همه جای جهان فرق داشته باشد باز نرخ خوراک را از روی فرمول های اروپایی کپی برداری  می کنند.

وی ادامه می دهد: مدام تکرار می کنیم که این نرخ گذاری منطقی و منصفانه نیست  و اصلا این کاری غیر قانونی است که مصوبه سال 88 هیات وزیران وقانون هدفمند کردن یارانه ها   و وظیفه  تامین خوراک گازی مجتمع های  پتروشیمی  از سوی نهادهای حاکمیتی را کنار بگذارند و خودسر عمل کنند و این مشکلات را برای ما درست کنند.

بیداری می گوید: مگر ما چه چیزی غیر از اجرای قانون خواسته ایم که به حرف ما توجهی نمی شود؟با این حرکت چه رقابتی می توان در بازار داشت؟ کدام رقابت وقتی ما محصولمان آنقدر گران تمام می شود که حاشیه سودی که بدست نمی آوریم هیچ، بلکه باید ضرر هم بدهیم؟ این چگونه تجارتی است؟ آیا از یاد برده اید که متوسط نرخ گاز در دنیا 10 سنت است  و شما  خواب 24 سنتی برای پتروشیمی های ایران دیده اید؟

متانول سازها 3.5 میلیارد دلار ارز آوری به نیما داشته اند ولی با این نقشه های عجیب باید از این پس 20 هزار میلیارد تومان ضرر بدهند.جل الخالق! سرمایه گذارانی که با قواعد قدیم کار را آغاز کرده اند چگونه باید خود را با تصمیات شگفت آور فعلی که پتروشیمی های متانول ساز را به فلاکت می اندازد منطبق کنند؟ در کجای دنیا چنین کارهایی انجام می دهند؟

مدیرعامل شرکت پتروشیمی زاگرس می گوید: با این ساز و کار عملا ویژگی های سازمان منطقه ویژه انرژی پارس هم که باید در راستای تعریف ماهوی خود عمل کند خاصیت اصلی اش را از دست می دهد.الان  با این جور نرخ گذاری چه فرقی بین منطقه ویژه و سرزمین اصلی هست که ما از آن بی خبریم؟ واقع شدن یک متانول ساز در منطقه ویژه پارس چه تفاوت و یا مزیتی نسبت به دیگر جا ها دارد؟

بیداری ادامه می دهد: یک مشکل دیگر که متانول سازها را سخت به زحمت انداخته نرخ های هردم فزاینده یوتیلیتی است.افزایش افسار گسیخته قیمت ها باعث شده حیات متانولی ها –دستکم در یک نمونه مثل اکسیژن که یک نیاز مبرم فرآیند تولید هست- بشدت به خطر بیافتد.زاگرس هم اکنون از همین ناحیه دارد بیشترین ضررها را تحمل می کند.می دانید چقدر ضرر کرده ایم؟ باور می کنید ضرر ما به 2500 میلیارد تومان رسیده است؟ جوابگوی این خسارت هولناک چه کسی است؟

وی همچنین گلایه می کند که تازه این دوسوی ماجراست.مسئله سوم که ما را به شکلی عجیب گرفتار کرده این است که اختلاف نرخ ارز نیما با دلار آزاد بزرگترین خسارات را دارد به پتروشیمی ها می زند اما  از نظرگاه تصمیم سازان انگار نه انگار اتفاقی افتاده.اینک با این نرخ 28 هزار و پانصد تومانی که برای ارز تعیین کرده اند ما باید خود را برای ضرر های کمر شکن بعدی هم آماده کنیم که هنوز از همین آغاز ما را به  وحشت انداخته است که آیا اساسا از این بعد  باز هم می شود کار کرد؟چگونه شرایط  را دارند به گونه ای فراهم می کنند که قدرت مانور دلالان افزایش پیدا کند و روز روشن  جماعت دلال در این روند  جولان بدهد؟این چه سیاستی است؟

 او با چهره ای درهم رسما اعلام می کند که هم اکنون 400 هزار تن تولید به راحتی آب خوردن از دست رفته است و هیچکس هم بروی خود نمی آورد که این راه و روش هر روز مخرب تر می شود.خاصه آنکه اینک گاز هم قطع شده و امیدی هم به وصل مجدد آن در کوتاه مدت وجود ندارد.

اینک رسانه ها  می پرسند  با این تفاسیر قرار است چه اتفاقی بیافتد که صنعت متانول ایران بتواند همچنان اعتبار سالیان خود را برای خویش محفوظ نگه دارد.حالا صنعت متانول سازی ایران مانده و همان خوابهای آشفته ای که برایش در نرخ خوراک دیده اند. واینها همه از نتایج سحر است.چرا که این  حکایت هولناک برای نرخ 5 هزار تومانی خوراک است که اگر واقعا به 7هزار تومان برسد بسیار هولناک تر هم خواهد شد!

انتهای پیام