نظام بانکی گرفتار توهمات سیاستمداران!

به گزارش سرویس پول و سرمایه اقتصاد 100- فرهاد نیلی با اشاره به اینکه توجه داشته باشید که هدایت اعتبار یک ترتیب خرد است که در سطح بانک قابل انجام است ولی چنین ترتیبی در سطح کلان و شبکه بانکی ممکن نیست، بیان کرد: متاسفانه خیلی‌ها این ها را خلط می‌کنند؛ سیاستگذار را هم گمراه و کشور را گرفتار می‌کنند. متاسفانه بیشتر سیاستمداران ما طی دهه‌های گذشته در این دام غلتیده و نظام بانکی را گرفتار توهمات خود کرده‌اند. فکر می‌کنند در سطح کل کشور می‌شود اعتبارات را هدایت کرد. نه این طور نیست. هدایت اعتبار یک ترتیب خرد هست تا پول را از بانک تا مقصد بشود ردیابی کرد.

این اقتصاددانان اظهار کرد: لازمه هدایت اعتبار آن است که منابعی که به پروژه‌های موجه و منتخب تخصیص داده می‌شوند؛ متناسب با پیشرفت پروژه، طبق شاخص‌های کلیدی عملکردی (KPI: Key Performance Indicators) آزاد شوند. فرض کنید سهام‌داران یک بانک بخواهند گردشگری را در کرمان ارتقا دهند.

وی ادامه داد: برای تحقق این هدف ممکن است بخواهند هتل بسازند؛ هتل‌های موجود را نوسازی کنند؛ بوم‌گردی‌ها را تقویت کنند؛ یا خط هوایی کرمان را تقویت کنند. فرض کنید تیم فنی منتخب بانک، ده پروژه تعریف کند و تیم اعتباری هم برای هر یک از پروژه‌ها منابعی را به عنوان اعتبار سرمایه‌گذاری یا خط اعتباری برای سرمایه‌درگردش تصویب کند. برای هر کدام از پروژه‌ها هم شاخص‌های ارتقای پروژه تعریف کنند. مثلا برای افزایش ظرفیت اسکان گردشگر، فرض کنید فاز یک انتخاب یکی از هتل‌های موجود، فاز دو بازنگری مدل کسب‌وکار هتل منتخب، فاز سه طراحی نقشه بازسازی متناسب با مدل کسب‌و‌کار، فاز چهار آموزش مدیران و پرسنل، فاز پنج استقرار سیستم‌های بازاریابی و کنترل کیفیت، و فاز 6 بهره‌برداری و فروش باشد. در این صورت برای هر یک از فازهای پروژه، KPIهای مربوط تعریف، و همراه با اسناد پروژه تصویب می‌شوند و به امضای سرمایه‌گذار هم می‌رسد. سپس متناسب با پیشرفت هرکدام از فازها و تحقق KPIها و تایید تیم نظارتی، اعتبار مربوط به آن فاز آزاد می‌شود و در حسابی که گردش آن توسط تیم نظارتی کنترل می‌شود، می‌نشیند.

نماینده سابق ایران در بانک جهانی گفت: این کار در بانکداری تجاری کمی سخت‌تر است؛ زیرا بانک توسعه ای پروژه‌های سرمایه‌گذاری را تامین مالی می کند اما بانک تجاری سرمایه‌در‌گردش را تامین مالی می‌کند. هدایت اعتبار در بانکداری تجاری مستلزم آن است که خطوط اعتباری صَرف تامین مالی زنجیره‌های ارزش (supply chain finance) شوند. فرض کنید سهامداران بانک  بخواهند تولید غذای سالم در کشور را ارتقا دهند. برای این کار لازم است ابتدا زنجیره ارزش تولید غذایی سالم را تعریف کنند تا بتوانند پول را از نقاط اثرگذاری شناسایی شده در گزارش آسیب شناسی، در زنجیره ارزش تزریق کنند.

انتهای پیام/