بتن فضایی ساخته شد؛ زیربنای خانه‌های مریخی!

از آنجایی که در حین انجام ماموریت‌های دور و دراز فضایی، بازگشت سریع به زمین ممکن نیست؛ اتکای فضانوردان باید به منابع موجود در همان مکان باشد. انتقال مواد زیربنایی از زمین به فضا، پیچیدگی و هزینه زیادی دارد و به‌همین دلیل است که دانشمندان از گرد و خاک فضایی به‌عنوان ماده ساختاری اصلی StarCrete استفاده کرده‌اند.

بتن فضایی مقاوم‌تر از بتن معمولی!

در ساختار این ماده، نشاسته سیب‌زمینی و نمک هم علاوه بر خاک فضایی، به‌کار رفته است؛ البته اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم، خاک شبیه‌سازی شده‌ مریخ!

بر اساس آزمایش‌های صورت گرفته، استارکریت مقاومتی معادل ۷۲ مگاپاسکال دارد؛ در حالی که مقاومت بتن معمولی، ۳۲ مگاپاسکال است. حتی در آزمایش با خاک ماه، مقاومت آن به ۹۱ مگاپاسکال هم رسید.

هر گونی ۲۵ کیلویی سیب‌زمینی، دارای نشاسته کافی برای تولید یک تن بتن فضایی، یا ۲۱۳ خشت آجری استارکریت است. خاک مریخ که برای فضانوردان ساکن آن، در دسترس خواهد بود؛ چند گونی سیب‌زمینی هم می‌توانند با خود ببرند و نمک یا کلرید منیزیم هم در آنجا پیدا می‌شود. پس ظاهرا همه‌چیز برای ساخت و ساز در مریخ، فراهم است. البته به‌گفته محققان، اشک فضانوردان هم می‌تواند به غنای این ترکیب، بیفزاید!

منطقی هم است؛ حالا که سیب‌زمینی به‌عنوان یک ماده غذایی برای فضانوردان در نظر گرفته شده، چرا نتوان از آن برای ساخت و ساز هم استفاده کرد؟ از طرفی، حدود ۸ درصد از انتشار دی‌اکسید کربن جهانی، ناشی از تولید سیمان و بتن است؛ ولی استارکریت چنین مشکلی را برای محیط زیست، ایجاد نمی‌کند.

البته فعلا، دانشمندان به آزمایش‌های خود برای افزایش مقاومت و غنای این بتن فضایی ادامه می‌دهند.