چگونه در دنیا بهار رخ می‌دهد؟

به گزارش گروه دانش و فناوری به نقل از ایسنا، اعتدال بهاری یکی از دو اعتدال زمین است که در هر سال رخ می‌دهد. در نجوم، اعتدال بهاری، همانطور که نامش گویاست، اولین روز بهار را می‌نامند. از این‌روست که آغاز یک فصل جدید با سنت‌ها، تعطیلات و جشنواره‌های مختلف بهاری را در سراسر جهان جشن می‌گیرند. همچنین، اعتدال بهاری نشانه بازگشت نور خورشید و گرمای دوباره، شکوفه دادن گل‌ها و آشکار شدن سایر اثرات فصل بهار است.

اعتدال زمانی رخ می‌دهد که نیمکره‌های زمین به سمت خورشید متمایل یا از آن دور نباشند. در نتیجه، در چنین حالتی خورشید مستقیما بالای خط استوا قرار دارد و هر دو نیمکره تقریبا نور خورشید را به مقدار مساوی دریافت می‌کنند. پس از اعتدال بهاری، نیمکره مربوطه (نیمکره شمالی در ماه مارس و نیمکره جنوبی در ماه سپتامبر) به خورشید نزدیک‌تر می‌شود و در نتیجه ساعات بیشتری از روز روشن می‌شود؛ طلوع زودتر است و غروب دیرتر.

در لحظه اعتدال، دایره البروج و استوای سماوی یکدیگر را قطع می‌کنند. دایره البروج مسیر خورشید در سراسر آسمان است و استوای سماوی یک خط فرضی است که از استوای زمین به کره سماوی امتداد می‌یابد. آن‌ها در ۲۳.۵ درجه به یکدیگر متمایل می‌شوند، که اگر این تمایل وجود نداشت، تغییر فصل و انقلابی نیز در کار نبود و در تمام طول سال در حالت اعتدال به سر می‌بردیم.

همانطور که پیشتر اشاره کردیم، اعتدال بهاری در ماه مارس یا سپتامبر اتفاق می‌افتد و زمان این اعتدال به عرض جغرافیایی شما بستگی دارد.  

اعتدال بهاری و اعتدال پاییزی چیست؟

اگر در نیم‌کره شمالی زندگی می‌کنید، احتمالا اصطلاح  «اعتدال بهاری» را شنیده‌اید که از آن‌ برای توصیف اعتدال استفاده می‌شود، زیرا در نیمکره شمالی، اعتدال بهاری، آغاز بهار است و تمام تغییرات فصلی از آن منشا می‌گیرد.

این در حالی است که در نیم‌کره جنوبی، فصل‌ها برعکس می‌شوند. به همین دلیل است که در آنجا اعتدال بهاری نمادی برای آغاز پاییز است و آن را «اعتدال پاییزی» می‌نامند.

اعتدال بهاری و آغاز بهار ۲۰۲۳ چه زمانی است؟

در نیمکره شمالی، اعتدال بهاری در ۲۰ مارس ۲۰۲۳ در ساعت ۲۱:۲۵ به وقت گرینویچ برابر با ۰۰:۵۴ بامداد به وقت تهران رخ می‌دهد و در نیم‌کره جنوبی، در ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۳ در ساعت ۰۶:۵۰ به وقت گرینویچ.

در نیم‌کره شمالی، تاریخ اعتدال بهاری از ۱۹ تا ۲۱ مارس ممکن است متفاوت باشد. در قرن جاری، ۷۸ اعتدال در تاریخ ۲۰ مارس و تنها دو اعتدال در ۲۱ مارس رخ می‌دهد.۲۰ اعتدال دیگر این قرن در ۱۹ مارس خواهد بود.

در نیم‌کره جنوبی، تاریخ‌های اعتدال بهاری از ۲۱ تا ۲۴ سپتامبر متفاوت است. در قرن بیست و یکم، رایج ترین تاریخ اعتدال، ۲۲ سپتامبر است، در این روز ۷۶ بار اعتدال رخ می‌دهد. همچنین، اعتدال بعدی در ۲۴ سپتامبر، تنها در سال ۲۳۰۳ اتفاق می‌افتد.

بهار در نیمکره شمالی در ۲۰ مارس ۲۰۲۳ در ساعت ۲۱:۲۵ به وقت گرینویچ و در نیمکره جنوبی، در ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۳ در ساعت ۰۶:۵۰ به وقت گرینویچ نیز (۲:۵۰ بامداد به وقت ETD) آغاز می‌شود. این رخدادها با رویکرد نجومی مطابقت دارد که خود نشانگر تغییر و حرکت از زمستان به بهار و از تابستان به پاییز هستند. تاریخ این رویدادها بر اساس موقعیت زمین نسبت به خورشید است و می‌تواند هرساله تغییر کند.

رویکرد هواشناسی نیز نشان می‌دهد که بهار از اول مارس (یا اول سپتامبر برای عرض های جغرافیایی جنوبی) شروع می‌شود. چنین رویکردی بر اساس چرخه‌های دمایی سالانه است. در عین حال، از تقویم میلادی نیز پیروی می‌کند و بر اساس تقویم، تاریخ‌های ثابتی وجود دارد که این امر به تقسیم یک سال به سه ماه مساوی کمک می‌کند و به شکلی، باعث سهولت در مقایسه آمار ماهانه و فصلی می‌شود.

طول روز و شب 

با وجود تصور اشتباه رایج، طول روز و شب در اعتدال تقریبا برابر است، اما دقیقا یکسان نیست. برای اثبات این ادعا، دو دلیل وجود دارد؛ ۱. شکست اتمسفر ۲. تعریف طلوع و غروب خورشید.

شکست اتمسفر

جو زمین نور خورشید را پراکنده می‌کند و به این طریق بر طولِ نور روز تاثیر می‌گذارد. هنگامی که یک موج (نور خورشید) با جو زمین برخورد می‌کند و چگالی نور خورشید با آن چگالی که موج از طریق آن منتشر شده است، متفاوت است، این امر باعث تغییر جهت موج می‌شود. برای تصور بهتر این موضوع، یک مداد را در یک لیوان آب تصور کنید، زمانی که از زوایای خاصی به آن نگاه می‌کنید، اینطور به نظر می‌رسد که مداد خم شده است.

می‌دانیم که هر زمان که خورشید به افق نزدیک شود، جو ما خورشید را حدود ۰.۵ درجه از موقعیت واقعی خود بالا می‌برد. این بدان معناست که وقتی خورشید را در نزدیکی افق می‌بینید، در واقع، خورشید در زیر خط قرار دارد. با این حال، جو نور را به سمت بالا خم می‌کند و باعث می‌شود به نظر برسد که خورشید در مکانی متفاوت ظاهر می‌شود.

با توجه به طول روز، انکسار اتمسفر باعث افزایش طلوع خورشید و تاخیر در غروب خورشید می‌شود و حدود ۸ دقیقه به نور خورشید اضافه می‌کند.

تعریف طلوع و غروب خورشید

اگر غروب و طلوع خورشید به عنوان لحظاتی تعریف می‌شد که مرکز هندسی خورشید از افق می‌گذرد، دقیقا ۱۲ ساعت روز و ۱۲ ساعت شب وجود داشت، اما اینطور نیست. طلوع و غروب خورشید دقیقا لحظاتی هستند که لبه بالایی خورشید با افق برخورد می‌کند. بنابراین مدت زمانی که طول می کشد تا خورشید به طور کامل در زیر افق ناپدید شود (که می‌تواند چندین دقیقه به طول انجامد) روز را کمی طولانی تر از شب می‌کند.

انتهای پیام