محققان اسپانیایی نانوذراتی برای مهار ویروس کرونا ساختند

نانومواد الهام گرفته از پروتئین‌های آمیلوئید به دلیل مدولار بودن، خودآرا کنترل شده و ثبات به شدت مورد توجه محققان حوزه فناوری نانو هستند. یک مزیت اصلی این مواد امکان ترکیب مولکول‌های پروتئین با عملکرد مورد نظر از طریق طراحی ژنتیکی است. با این حال، بسیاری از آنها برای کاربردهای زیست پزشکی نامناسب هستند، زیرا نامحلول بوده و در مایعات بدن قابل استفاده نیستند.

محققان اسپانیایی نوع جدیدی از نانوذرات را با الهام از ساختار آمیلوئیدها ساختند که قادر به خنثی کردن ویروس کرونا است. این نانوساختارها، به‌نام oligobinders، در پلاسما محلول بوده، زیست‌سازگار و پایدار هستند و قدرت بالایی برای اتصال به ذرات ویروسی دارند. این اتصال تعامل بین پروتئین سنبله ویروس و گیرنده ACE۲ بر روی غشای سلولی مسوول عفونت را مسدود می‌کند.

محققان برای توسعه این نانوذرات از ظرفیت خود مونتاژ شوندگی یک پپتید مخمر کوچک به نام SUP۳۵ استفاده کردند که آنها دو مینی‌پروتئین، LCB۱ و LCB۳ را به هم متصل می‌کند. این مینی‌پروتین‌ها از سه مارپیچ تشکیل شده‌اند، بسیار پایدار بوده و چندین تماس با پروتئین ویروسی برقرار می‌کنند.

رویکرد ماژولار به آنها اجازه داد تا دو نانوذره کروی را طراحی کنند که هر کدام بیش از ۲۰ نسخه از LCB۱ یا LCB۳ را بر روی سطح خود حمل می‌کنند.

سوزانا ناوارو از محققان این بررسی توضیح داد: این رویکرد به نانوذرات امکان بسیار زیاد برای اتصال به ویروس می‌دهد و به آنها اجازه می‌دهد تا به‌طور همزمان به چندین پروتئین سنبله متصل شوند.

این نانوکروی ها توسعه یافته می‌توانند کاربرد در زیست پزشکی داشته باشند.

نتایج این تحقیق در نشریه ACS Applied Pathers & Interfaces منتشر شده است.