چرا آیفون اجازه نمی‌دهد کاربرانش آهنگ زنگ سفارشی خود را انتخاب کنند؟

در واقع از نظر فنی امکان این کار وجود دارد، اما بسیار پیچیده است و برای این کار حتماً به یک کامپیوتر با برنامه iTunes احتیاج دارید. این فرآیند به قدری سخت است که هر کسی از پس انجام آن بر نخواهد آمد و به‌همین خاطر کاربران پیچیده می‌شوند.

این وضعیت پیچیده باعث به‌وجود آمدن یک سوال مهم در ذهن کاربران شده است: چرا اپل اجازه استفاده از یک آهنگ زنگ سفارشی روی آیفون را نمی‌دهد؟ از آنجا که اپل همیشه به ساده‌سازی انجام کارها در محصولاتش مشهور بوده، چنین تصمیمی بحث‌برانگیز است. ما تحقیقات زیادی در این مورد انجام دادیم تا بفهمیم که چرا اپل این دست‌انداز را سر راه کاربران گوشی‌های آیفون قرار داده و به پاسخ‌های خوبی هم رسیدیم.

بیایید اول به گذشته نگاه کنیم

اپل با عرضه اولین آیفون خود در سال ۲۰۰۷، نشان داد که رینگتون‌ها چقدر ارزشمند هستند و فروش آن‌ها را آغاز کرد. در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، رینگتون‌ها اهمیت بسیار زیادی داشتند. از آنجا که عملکرد گوشی‌ها به پیچیدگی حال حاضر نبود، گزینه‌های زیادی برای شخصی‌سازی آن‌ها وجود نداشت. به‌همین خاطر شرکت‌های گوشی‌ساز تصمیم گرفتند این شکاف را با ارائه قابلیت‌های جدیدی برای سفارشی‌سازی گوشی، در اختیار کاربرانشان قرار دهند. و اینگونه بود که آهنگ‌های زنگ پولی متولد شدند.

در سال ۲۰۰۴، بازار رینگتون‌ها به یک صنعت جهانی میلیارد دلاری تبدیل شد. شرکت مخابراتی ورایزن برای هر آهنگ زنگ گوشی ۳ دلار و شرکت‌های T-Mobile و Sprint هم ۲.۵ دلار از کاربران دریافت می‌کردند. ولی حتی با وجود این هزینه‌ها هم کاربران نمی‌توانستند مانور زیادی روی رینگتون‌های گوشی خود دهند.

در واقع هیچ گزینه‌ای برای انتخاب بخش دلخواهی از یک آهنگ، پخش مجدد خودکار یا تغییراتی از این دست وجود نداشت. علاوه بر این، رینگتون فقط برای مدت محدودی قابل استفاده بود و پس از اتمام قرارداد، مجدداً باید قرارداد جدیدی را منعقد می‌کردید. معمولاً رینگتون‌های شرکت Sprint ظرف مدت ۹۰ روز و رینگتون‌های Verizon در عرض ۱ سال منقضی می‌شدند.

اما جالب اینجاست که اپل هم در سال ۲۰۰۷ وارد بازار رینگتون‌ها شد و با مدل جدید فروش، این صنعت را دستخوش تغییراتی کرد. کاربران آیفون می‌توانستند آهنگ‌های کامل را با قیمت ۰.۹۹ دلار از iTunes خریداری کنند و با ۰.۹۹ دلار اضافه‌تر آن‌ها را به رینگتون‌های ۳۰ ثانیه‌ای تبدیل کنند که در مجموع هزینه ۱.۹۸ دلاری را روی دست آن‌ها می‌گذاشت. این یک راهکار انقلابی بود که به مشتریان اجازه می‌دهد با کمتر از دو دلار بتوانند هم صاحب یک آهنگ کامل و هم رینگتون ۳۰ ثانیه‌ای آن شوند. آن‌ها همچنین می‌توانستند نقاط شروع و پایان صدای زنگ را انتخاب کنند، پخش به‌صورت لوپ (حلقه‌ای) را انجام دهند و یا تغییرات دیگری روی رینگتون خود اعمال کنند.

درآمدزایی هنگفت اپل از فروش رینگتون‌ها

این حرکت اپل باعث سودآوری زیادی برای آن‌ها شد و سرمشق دیگری برای سایر بازیگران این صنعت بود؛ اما وقتی تلفن‌ها هوشمندتر شدند، آهنگ‌های زنگ اهمیت کمتری پیدا کردند. بسیاری از شرکت‌هایی که آهنگ‌های رینگتون می‌فروختند، از کار خود دست کشیدند؛ اما اپل رویکرد جدیدی را در پیش گرفت.

این کمپانی به جای کنار گذاشتن فروش رینگتون‌ها، این امکان را در اختیار کاربران قرار داد که با پرداخت ۱.۲۹ دلار، صاحب یک آهنگ کامل شوند و بدون نیاز به پرداخت هزینه‌های بیشتری، بتوانند بخشی از آن را به‌عنوان رینگتون گوشی خود قرار دهند. اپل به شرکت‌های ثالث نیز این اجازه را داد که از طریق فروشگاه iTunes، رینگتون‌های خاص خودشان را بفروشند و بابت هر بار فروش، مبلغی را به‌عنوان پورسانت به اپل پرداخت کنند.

اپل برای محافظت از سود خودش، استفاده از آهنگ زنگ سفارشی در آیفون از طریق روش‌های جایگزین را غیرممکن کرده است. درست مثل سیاستی که برای عرضه گوشی‌هایش بدون آداپتور شارژ درپیش گرفته (و شاید به‌زودی شارژر را هم از داخل جعبه حذف کند) تا آن‌ها را به‌صورت جداگانه بفروشد.

بنابراین هیچ راه ساده‌ای برای استفاده از رینگتون سفارشی در آیفون وجود ندارد، زیرا اپل می‌خواهد به هر روشی که شده درآمدزایی کند.