محقق ایرانی وصله نوینی برای جلوگیری از خونریزی زخم ابداع کرد

وصله مذکور به طور معمول پلیمرهای کوچک مربع شکلی هستند که زیر آنها انبوهی از سوزن های کوچک وجود دارد. هنگامیکه این سوزن ها به پوست فشرده می شوند، فقط وارد لایه رویی پوست می شوند که در آن هیچ عصبی وجود ندارد.

در مرحله بعد آنها با مایعی که بین پوست و سلول ها قرار دارد، تماس برقرار می کنند. با توجه به هدف مورد نظر وصله، سوزن ها بار دارویی در مایع آزاد می کنند یا سطح مواد شیمیایی موجود در آن ( که معمول نشان دهنده سطح آنها در خون است) را ردیابی می کنند.

اما وصله ای که شیخی و همکارانش توسعه داده اند کمی متفاوت است. این ابزار حاوی سوزن های زیستی و زیست تجزیه پذیر است که از متاکریلویل ژلاتین همراه نانوپلاکت های سیلیکات ساخته شده است. ماده دوم دارای ویژگی های همواستاتیک است و به عبارت دیگر از خونریزی رگ ها جلوگیری و به انعقاد خون کمک می کند.

هنگامیکه وصله مذکور به طور مستقیم روی یک زخم به کار می رود، ریز سوزن ها سطحی که در آن نانوپلاکت ها با خون تماس می یابند را گسترش می دهند و به این ترتیب میزان تاثیرگذاری آنها نیز افزایش می یابد. علاوه بر آن سوزن ها با ایجاد در هم تنیدگی با سطح پوست اطراف زخم به بهبود آن کمک می کنند.

شیخی در این باره می گوید: در آزمایش ها وصله ریز سوزن مهندسی شده میزان لخته شدن خون را از ۱۱.۵ به ۱.۳ دقیقه کاهش داد. همچنین این وصله خونریزی کبد موش را تا۹۰ درصد کاهش داد. کاهش ۱۰ دقیقه ای زمان لخته شدن فاصله بین مرگ و زندگی است.

شیخی و همکارانش امیدوارند پس از انجام تحقیق و آزمایش های بالینی وصله مذکور مانند بانداژهای چسبی معمول، به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرد.