چطور سیاست‌‌ها برای مسدودسازی حساب ترامپ تغییر کردند

جدیدترین قسمت از پرونده‌های توییتر توسط نویسنده‌ای به نام «مایکل شلنبرگر» نوشته شده است. او در ابتدای رشته توییت خود توضیح می‌دهد که کارمندان توییتر چگونه پیش‌تر در برابر درخواست‌ها برای مسدودسازی ترامپ از این پلتفرم مقاومت کرده بودند، اما بالاخره با افزایش فشار برای زیرپاگذاشتن قوانین خود برای مسدودسازی حساب رئیس‌جمهور قبلی آمریکا آماده شدند.

شلنبرگر می‌گوید در تاریخ 7 ژانویه 2021، یعنی یک روز پس از حمله به ساختمان کنگره، چهره‌های سرشناسی مثل «میشل اوباما»، بانوی اول پیشین آمریکا و چند فرد برجسته دیگر به‌صورت عمومی خواستار مسدودسازی اکانت ترامپ شده بودند.

در آن زمان، «جک دورسی»، مدیرعامل وقت توییتر در مسافرت به‌سر می‌برد. به همین خاطر، او عمده مسئولیت مدیریت این اتفاقات را به مدیران ارشد خود از جمله «یول رات»، مدیر تیم اعتماد و ایمنی واگذار کرد. البته او در ایمیلی به کارمندان گفته بود که باید در اجرای سیاست‌های خود ثابت‌قدم باشند و در صورت مسدودسازی یک حساب کاربری، به او اجازه بازگشت به این شبکه اجتماعی را ندهند.

با این حال،‌ توییتر در آن زمان سیستمی را برپا کرده بود تا هر کاربر با دریافت پنج اخطار، دسترسی دائمی به اکانت خود را از دست بدهد. اکانت ترامپ در‌نهایت در تاریخ 8 ژانویه مسدود شد و این شرکت اعلام کرد که این کار را مبنی بر تفسیر و برداشت کاربران از توییت‌های رئیس‌جمهور وقت آمریکا انجام داده است. ولی شلنبرگر می‌گوید توییتر در سال 2019 گفته بود که این شرکت فقط به خود کلمات توجه می‌کند و تمرکزی روی تفسیرهای احتمالی از توییت‌ها ندارد.

قسمت چهارم پرونده‌های توییتر می‌گوید تنها نگرانی جدی در میان کارمندان توییتر از سمت یک نیروی تازه‌کار بیان شده بود. او گفته بود که اتخاذ چنین تصمیمی ظاهراً بدون پشتوانه قانونی در سیاست‌های توییتر خواهد بود و می‌تواند سیگنالی مبنی بر کنترل گفت‌و‌گوها را به مخاطبان ارائه کند.

پرونده‌های توییتر از اهمیت یافتن نیت توییت‌ها در نگاه مدیران خبر می‌دهد

شلنبرگر در بخشی از رشته توییت خود به تشریح این موضوع می‌پردازد که چگونه کارمندان توییتر متوجه تفاوت سلایق سیاسی شخصی و قوانین این شرکت بودند، اما وارد تفسیرهای پیچیده بر محتواها می‌شدند تا با برخی توییت‌ها برخورد کنند. او برای مثال به ماجرای قراردادن هشتگ StopTheSteal در فهرست سیاه اشاره می‌کند. پرونده‌های توییتر پیش‌تر در قسمت دوم خود به‌طور مفصل به بحث فهرست‌های سیاه پرداخته بود.

افزون بر این، کارمندان توییتر در آن روزها نمی‌دانستند که باید با افرادی که اسکرین‌شات توییت‌های حذف‌شده ترامپ را منتشر می‌کنند، چه برخوردی داشته باشند. برخی از این توییت‌ها به‌وضوح قصد انتقاد از رئیس‌جمهور وقت آمریکا را داشتند، اما مدیران توییتر معتقد بودند که اگر نیت یک توییت در این زمینه به‌خوبی آشکار نیست، کارمندان می‌توانند با آن برخورد کنند.

حوالی ظهر هشتم ژانویه، یکی از مدیران ارشد تیم فروش تبلیغات در پیامی به یول رات از او می‌پرسد که آیا شرکت قصد دارد مسدودیت اکانت ترامپ را پس از 12 ساعت دائمی کند یا خیر. مدیر تیم اعتماد و ایمنی می‌گوید اگر رئیس‌جمهور هر سیاستی را زیر پا بگذارد، این مسدودیت دائمی خواهد شد. مدیر تیم فروش در پاسخ می‌گوید با این حساب، توییتر باید رویکرد «منفعت عمومی» را نادیده بگیرد و رات تأیید می‌کند که این شرکت می‌خواهد در‌خصوص اکانت ترامپ چنین کاری انجام دهد.

توییتر پیش‌تر گفته بود که برخی از اکانت‌های سرشناس و سیاسی می‌توانند از استثنائات خاصی برخوردار شوند، چرا که صحبت‌های آن‌ها ممکن است برای عموم مردم دارای منفعت باشد و باید دسترسی به آن‌ها را فراتر از خطوط قرمز معمولی فراهم کرد.

زمانی فیسبوک هم اکانت دونالد ترامپ را مسدود کرده بود و مباحثات درباره قدرت شبکه‌های اجتماعی در کنترل گفت‌و‌گوها بیش از پیش شدت گرفته بود. شلنبرگر در انتهای توییت خود اشاره می‌کند که سریال پرونده‌های توییتر در قسمت بعدی به موضوع دائمی‌شدن مسدودیت حساب ترامپ می‌پردازد و نشان می‌دهد که چطور دقیقاً همین اتفاق برای توییتر افتاد. ماجرای بستن اکانت توییتر ترامپ پیش‌تر در قسمت سوم شروع شده بود که می‌توانید خلاصه آن را در این مطلب بخوانید.