چراغ سبز اتمی آمریکا به ایران

وی ادامه داد:  البته این را نمی‌توان نادیده گرفت که ایران و غرب ممکن است در سال ۱۴۰۲ به این نتیجه برسند که توافق در مورد یک برجام کمرنگ به نفع هر دو طرف باشد و برخی از موارد برجام را دوباره احیاء کنند. 

این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که در‌حالی که چند هفته پیش از نشست ماه مارس شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، پیش‌بینی‌ها از صدور قطعنامه علیه ایران و‌ ارجاع پرونده هسته‌ای به شورای امنیت حکایت داشت، سفر‌ مدیرکل آژانس موجب توافق برای آغاز یک نقشه راه جدید شد و البته خبرها حاکی از این بود‌ که گروسی‌ با حمایت و چراغ سبز آمریکا عازم ایران شده است، ارزیابی شما از این توافق، نقش واشنگتن و افق پیش رو چیست، گفت: شکی در این نیست که رافائل گروسی‌ با حمایت و چراغ سبز آمریکا عازم ایران شد. این سفر و گزارشی که گروسی‌ به شورای حکام آژانس داد باعث شد که شورای حکام تصمیم به ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل نگیرد.

وی افزود: ما اطلاعات کاملی از جزئیات توافقی که در آخرین سفر گروسی‌ به تهران بین ایران و آژانس انجام شد، نداریم؛ چراکه دو طرف در حرف‌های‌شان برای استفاده رسانه‌ها به کلی‌گوئی بسنده کردند. شاید در چند ماه آینده ارزیابی دقیق‌تری از توافق بین ایران و آژانس بتوانیم ارائه دهیم. 

انتصار همچنین در پاسخ به این سوال که آیا توافق تهران و آژانس می‌تواند موجب بسته شدن پرونده پادمانی و متعاقب آن توافق ایران و غرب شود، گفت: مدت‌هاست که آژانس مشکلاتی که با پرونده پادمانی ایران ارتباط داشته را تکرار می‌کند و به این مشکلات در گزارش‌های متعدد خود اشاره می‌کند.  ایران هم به آژانس گفته است که جواب سؤالات آژانس را بارها داده است ولی آژانس جواب های ایران را قانع کننده ندانسته است. آژانس بدون دریافت جواب مورد نظرش پرونده پادمانی ایران را نخواهد بست و بدون بسته شدن کامل این پرونده امکان توافقی پایدار بین ایران و غرب وجود نخواهد داشت.

این تحلیل‌گر سیاست خارجی در پاسخ به این سوال که یکی دیگر از اخبار‌ مثبت و امیدوارکننده روزهای پایانی سال ۱۴۰۱، توافق ایران و‌عربستان برای ازسرگیری روابط پس از ۷ سال با میانجیگری چین بود؛ ارزیابی شما از این نقش‌آفرینی پکن چیست و این توافق چه تاثیراتی را بر‌ منطقه خاورمیانه خواهد داشت، گفت: اگر مشکلاتی در اجرای مفاد توافق ایران و‌ عربستان پیش نیایند، این قرارداد می‌تواند تمام قراردادهای چند دهه اخیر در منطقه را تحت‌الشعاع خود قرار دهد و هندسه استراتژیک و سیاسی خاور میانه را بازنویسی کند.  چین با نقش مهمی که در این مورد بازی کرد خود را به عنوان صلح‌آور منطقه معرفی کرد و برداشت بسیاری از کشورها از رقیبش ایالات متحده آمریکا به عنوان جنگ افروز جهانی را تقویت کرد. 

انتهای پیام/