آموزش داشتن شریک جنسی و تبلیغ خودارضایی در مدارس؟! + فیلم و عکس

به گزارش اقتثاد100 به نقل از فارس، از زمان روی کار آمدن دولت دمکرات جو بایدن و شعارها و مواضع افراطی دولت او در حوزه اجتماعی و فرهنگی، از جمله ترویج و تبلیغ انحرافات جنسی در قالب حقوق دگرباشان جنسی(LGBT) و تبعات دیگر این انحرافات از قبیل سقط‌جنین گسترده و سازمان‌یافته و برخوردار از بودجه فدرال، مبلغان انحرافات جنسی گویی در این کشور و کشورهای غربی همسو با واشینگتن سیاست‌های «جهانی‌سازی» و «نظم نوین جهانی» هستند،  افسار پاره کرده‌اند.

در ماه‌های اخیر، ویدئوها و تصاویر بسیار زیادی از تجمعات LGBT در آمریکا و شهرهای اروپایی منتشر شده که منحرفین جنسی و همجنس‌بازان، در روز روشن، در خیابان، در حضور کودکان خردسال، دست به انجام نمایش‌های شنیع می‌زنند و جالب اینجاست که از دولت و مجریان قانون در این کشورها که در ظاهر حامی «حقوق بشر» و حقوق کودکان هستند، هیچ خبری نیست.
 

آموزش‌های جنسی منحرفانه توسط حامیان همجنس بازی در مدارس به کودکان

اما یکی از بدترین، شیطانی‌ترین و فاجعه‌بارترین بخش‌های دستور کار «عادی‌سازی» انحرافات جنسی در غرب، ذیل پرچم نظم نوین جهانی، «جنسیت‌سازی» کودکان و ملوّث کردن دنیای معصومانه کودکان به آموزش اجباری سکس و هنجار پنداری «انحرافات جنسی» در مدارس و حتی مهدکودک‌هاست. سردمدار این حرکت، متأسفانه، نهادهایی چون یونیسف و سازمان جهانی بهداشت هستند که از ابزار قانونی، اختیارات و امکانات بسیار گسترده‌ای برای پیشبرد این دستور کار شوم برخوردار هستند.

در اواسط اسفندماه سال گذشته بود که انتشار گزارشی تفصیلی در روزنامه انگلیسی «تلگراف»، پرده از ابعاد این دستور کار شوم و شیطانی در مدارس غربی برداشت. [1]
 

گزارش روزنامه تلگراف - «خودارضایی و ۱۰۰ نوع جنسیت: آن چه کودکان ما در مدارس می‌آموزند»

طبق این گزارش تلگراف، میریام کیتس، نماینده محافظه‌کار، تحقیقی تفصیلی را که حاوی شواهدی درباره «ماهیت و میزان تلقین» در «آموزش امور جنسی و روابط» (RSE) در کلاس‌های درس انگلستان بود، به نخست‌وزیر ریشی سوناک، ارائه کرد. این  تحقیق شامل مطالعات موردی فراوانی روی محتواهای آموزش جنسی تدوین‌شده برای معلمان مدارس است که بیان می‌کند " جنسیت به‌عنوان یک واقعیت، نه یک مسئله بیولوژیک که یک امر قراردادی و «سیّال» است! " این محتواهای آموزشی، شامل تعلیماتی است که بسیاری از والدین انگلیسی آن را به‌شدت برای فرزندان خود نامناسب، بلکه مخرب می‌دانند. فقط به‌عنوان یک نمونه، در برخی از مدارس، از کودکان ۱۲ساله پرسیده شد که در مورد رابطه جنسی دهانی و مقعدی چه احساسی دارند.

یکی از مادران که فرزندش در مدرسه‌ای مستقل در ایست میدلندز درس می‌خواند، به تلگراف گفت:

"به فرزند ۱۳ساله من آموختند که نه ۲ جنسیت که ۱۰۰ جنسیت وجود دارد. «در آن سن به فرزندان من «اصطلاحات پذیرفته شده» مانند «جنسیت مشترک»، «غیر دودویی» و «سیال جنسیتی» آموزش‌داده‌شده است."

دستورالعمل‌های یونیسف برای آموزش جنسی در مدارس

یکی دیگر از مادران یک کودک در مدرسه ایالتی لندن گفت  که تعلیم‌دهندگانی که خود او و دیگر اولیای دانش‌آموزان شناختی از ایشان نداشتند، به فرزندش در مورد خودارضایی در سال آخر دبستان آموزش داده‌اند.

این مادر انگلیسی،  پس از این که معلمان به والدین گفتند که در طول درس‌آموزش جنسی: "آنچه در اتاق اتفاق می‌افتد، در اتاق می‌ماند" و نباید به‌هیچ‌عنوان درباره محتوای این کلاس‌ها اطلاع‌رسانی عمومی شود، احساس خطر کرد. او گفت:

"من سابقه تدریس دارم و گفتم "این دقیقاً چیزی است که پدوفیل‌ها می‌گویند". بعد کل این بحث مطرح شد. آنها کارت‌هایی روی میز داشتند و در مورد هر چیزی که روی کارت بود، {در کلاس} بحث می‌کردند و یکی از آن‌ها [معلمان آموزش جنسی] گفت خودارضایی. بسیاری از والدین می‌گفتند: "شما ممکن است فرزند من را با صحبت‌کردن در مورد این موضوع بترسانید، زیرا آن‌ها فقط ۱۰ سال دارند."

خانم میریام کیتس از جمله نمایندگان مجلسی است که خواستار "تحقیق فوری" در مورد آموزش جنسی در مدارس است. خانم کیتس به تلگراف گفت:

"در یک سال و نیم گذشته روی این موضوع کار کرده‌ام و بیشتر و بیشتر مشخص می‌شود که [این] مواد آموزشی چقدر نامناسب هستند."

«واحد میثاق اجتماعی جدید»، اندیشکده‌ای که خانم کیتس در سال ۲۰۲۲ در  تأسیس آن نقش داشت،  تحقیقی را آماده کرد که در شرح این وضعیت اسف‌بار به نخست‌وزیر انگلستان ارائه شده است. تحقیقی که بیان می‌کند:

"فرزندان کشور توسط معلمانی که «موضع ایدئولوژیک رادیکال در مورد جنسیت دارند در معرض خطر قرار می‌گیرند»، معلمانی که در حال به انحصار درآوردن آموزش جنسی در کشور هستند."

گسترش محتوای آموزشی جنجالی و جنسی صریح در انگلستان را می‌توان در سال ۲۰۱۹ ردیابی کرد، زمانی که وزارت آموزش دستورالعمل قانونی جدیدی را در مورد آموزش جنسی و روابط یا RSE منتشر کرد.

دامیان هیندز، وزیر وقت آموزش‌وپرورش، در پیشگفتار این دستورالعمل می نویسد: "اصول راهنمای این وزارتخانه این است که تمام محتوای درسی اجباری باید متناسب با سن و رشد باشد."

بااین‌حال، مرزهای تعیین شده مبهم‌تر از دستورالعمل قبلی دولت بود که به سال ۲۰۰۰ بازمی‌گردد که بیان می‌کرد "ترویج تمایلات جنسی یا فعالیت جنسی یک اقدام آموزشی نامناسب است."

دستورالعمل جدید همچنین تصریح می‌کند که «هویت جنسیتی» باید به "روش مناسب سن و فراگیر" آموزش داده شود.

Mark Lehain، مدیر مدرسه سابق و مشاور ویژه وزارت آموزش انگلستان، می‌گوید که سند جدید یک «شاهکار در ایجاد اجماع» بود، اما پیش‌شرط‌های آموزش جنسی را به حداقل رساند، درعین‌حال که «سقفی» برای محتوایی که باید آموزش داده شود، مشخص نکرده است. مدارس همچنین دریافتند که منابع آموزشی محدودی در حوزه آموزش جنسی مدارس در دسترس است.
 

مادر یک از کودکان در مدرسه ایالتی لندن گفت که تعلیم‌دهندگانی که خود او و دیگر اولیای دانش‌آموزان شناختی از ایشان نداشتند، به فرزندش در مورد خودارضایی در سال آخر دبستان آموزش داده‌اند.

این کمبودهای جدی، یک پنجره‌ای برای «گروه‌های فعال» ایجاد کرده است تا این شکاف را پر کنند. سازمان‌هایی از جمله Stonewall، خیریه LGBTQ+، شروع به کار با صدها مدرسه در مورد چگونگی «چارچوب دادن به یک رویکرد فراگیر LGBT برای آموزش جنسی در مدارس کردند».
 

بحث آموزش جنسی در مدارس انگلستان به گروه‌های طرفدار و مبلغ انحرافات جنسی (lgbtq) تفویض شده است

تحقیق «واحد میثاق اجتماعی جدید» به طور خاص به همین گروه‌ها و سازمان‌های مبلغ «دگرباشی جنسی»، از جمله مؤسسه موسوم به «مدرسه آموزش جنسی» پرداخته است. طبق این تحقیق، این مؤسسه با  بیش از ۳۰۰ مدرسه در سراسر انگلستان کارکرده است و به‌شدت طرفدار آموزش جنسی گسترده و فراگیر در مدارس است. به‌عبارت‌دیگر، عملاً بحث آموزش جنسی در مدارس انگلستان به گروه‌های طرفدار و مبلغ انحرافات جنسی (lgbtq)  تفویض شده است!
 

بسیاری از والدین کودکان انگلیسی مخالف آموزش مسایل جنسی در مدارس هستند

یکی از فعال‌ترین چهره‌های مرتبط با آموزش جنسی در مدارس، فردی به نام  دکتر «اما چان» است، یک منحرف جنسی آشکار که در یک وبلاگ شخصی، ویدئویی از خود در حال خواندن آهنگی به نام «بیایید همه خودارضایی کنیم» منتشر کرده و پس از آن مقاله‌ای را به مخاطبان خود معرفی می‌کند که انواع راه‌های انجام این عمل را آموزش می‌دهد.

نادیا دین، یکی از چهره‌های فعال «مدرسه آموزش جنسی» که در بسیاری از مدارس انگلستان کلاس آموزش جنسی برای کودکان برگزار می‌کند، از این مؤسسه به‌اصطلاح «خیریه»، برای تبلیغ وب‌سایت آموزش جنسی خود استفاده می‌کند.

کتابی که توسط معلمان مدارس استفاده می‌شود و مؤسسه مزبور نیز در وب‌سایت خود تبلیغ می‌کند، به نام «روابط عالی و آموزش جنسی»، به معلمان توصیه می‌کند که در کلاس‌های مدارس "تأکید کنند که عشق و محبت اغلب بخش‌های مهم رابطه جنسی خوب هستند، اما نه همیشه. برای دیگران، رابطه جنسی خوب، سریع، خشن و ناشناس است. همچنین می‌توانید این واقعیت را کشف کنید که برخی از افراد از رفتار خشن در حین رابطه جنسی لذت می‌برند و..."

اندیشکده «واحد میثاق اجتماعی جدید»، در جریان تحقیقات خود دریافت که وقتی به مدیرعامل موسسه‌ای که چندین مدرسه خصوصی را در مالکیت دارد و کلاس‌های آموزش جنسی به دانش‌آموزان را با همکاری مؤسسه «مدرسه آموزش جنسی» برگزار می‌کند، امور جنسی صریح و بی‌پرده و بعضاً منحرف ارائه شد، او از آن مؤسسه کذایی دفاع کرد و گفت که موافقت کرده است طرح درس را با والدین دانش‌آموزان  به اشتراک نگذارد.

سخنگوی «مدرسه آموزش جنسی» طلبکار شد و دغدغه‌های والدین و گروه‌های مدنی را «سیاسی‌شدن» ماجرا خواند:

"ما سیاسی‌شدن روابط و آموزش جنسی را بسیار نگران‌کننده می‌دانیم و به ارائه محتوای آموزش جنسی با کیفیت بالا، فراگیر و متناسب با سن، مطابق با راهنمایی‌های دولت و حقوق جوانان ادامه خواهیم داد."

به نظر می‌رسد که برنامه‌های گروه‌های خارجی بر مواد آموزشی تهیه شده توسط معلمان و مقامات محلی تأثیر گذاشته است. یک برنامه آموزشی RSE که سال گذشته توسط شورای شهر سویندون برای مدارس تهیه شد، شامل نمایش سدها یا لاتکس طعم‌دار برای جلوگیری از گسترش بیماری‌های مقاربتی در طول رابطه جنسی دهانی است و خودارضایی را به‌عنوان راهی برای "ابراز جنسی" ترویج می‌کند.

مطالعات موردی برای استفاده به‌عنوان نقطه بحث برای دانش‌آموزان سال یازدهم (کودکان ۱۵ تا ۱۶ساله) شامل موقعیتی است که در آن پسری می‌خواهد با ایجاد ویدئویی از رابطه جنسی خود و شریک زندگی‌اش، رابطه خود را به «سطح بعدی» برساند.

سایر ارائه‌دهندگان منابع RSE در مدارس انگلستان عبارت‌اند از Pop 'n' Olly، شرکتی که منابع آموزشی LGBT+ را برای مدارس ابتدایی فراهم می‌کند. کتاب LGBT+ به چه معناست؟ که برای کودکان ۹ ساله و بالاتر طراحی شده است، به بررسی هویت، جنسیت، جنسیت، عشق، جنسیت، تبعیض، امتیاز، اتحاد، غرور و موارد دیگر می‌پردازد.

نیک فلچر، نماینده محافظه‌کار از منطقه دان وَلی، به نخست‌وزیر در مجلس عوام هشدار داد که مدارس بودجه عمومی را برای محتواهایی خرج می‌کنند که از سوی سازمان‌هایی که «به پسران و دختران ما آموزش می‌دهند که در بدن درستی به دنیا نیامده‌اند یا این که اصولاً هویت جنسی امری مادرزاد نیست."، تأمین و ارائه می‌شوند.

خانم کیتس می‌گوید که مدارس "در موقعیت بسیار دشواری قرار گرفته‌اند". او اشاره می‌کند که دستورالعمل وزارتخانه در مورد بی‌طرفی سیاسی (قانون عدم تلقین محتوای ایدئولوژیک) که سال گذشته منتشر شد، می‌گوید که مدارس باید وظیفه قانونی خود را در عدم تلقین سیاسی به کودکان با قانون برابری متعادل کنند.

او می‌گوید:

«وظیفه برابری ایجاب می‌کند که مدارس در کلاس‌های درس فعال باشند و این با قانون ضد تلقین {که از سوی وزارتخانه ابلاغ شده} مطابقت ندارد. بیشتر مدیران احتمالاً قانون را درک نمی‌کنند که همین، تصمیم‌گیری را برای آن‌ها بسیار دشوار می‌کند. به همین دلیل است که باید دولت در محتوای آموزشی دخالت کند.»

فاجعه اینجاست که والدین حق ندارند که به محتوایی که در این کلاس‌ها به فرزندان ایشان آموزش داده می‌شود، دسترسی داشته باشند، زیرا ارائه‌دهندگان شخص ثالث (همان گروه‌های مبلغ انحرافات جنسی) به مدارس گفته‌اند که به دلایل حق کپی‌رایت نمی‌توانند محتوای آموزشی خود  را خارج از کلاس توزیع کنند! یکی از مادران لندنی که کودکش در دوره ابتدایی است به تلگراف گفت  که وقتی مدرسه را بر سر درس‌های RSE به چالش کشید و خواست که منابع را ببیند، آن‌ها جواب منفی دادند. او می‌گوید:

«مقامات مدرسه توافق‌نامه‌ای را با ارائه‌دهنده امضا کرده بودند که می‌گفتند نباید منابع را با کسی غیر از فردی که تدریس می‌کرد به اشتراک بگذارند.»

والدین حق ندارند که به محتوایی که در این کلاس‌ها به فرزندان ایشان آموزش داده می‌شود، دسترسی داشته باشند

وزارت آموزش‌وپرورش تابستان گذشته مدعی شده بود که نامه‌ای  به مدارس ابلاغ خواهد کرد که به آنها یادآوری می‌کند که " اگر یکی از والدین درخواست دیدن مطالب آموزشی را داشته باشد، قانون کپی‌رایت مانع از اشتراک‌گذاری مدرسه با والدین نمی‌شود. البته شاید بدیهی است که این نامه هنوز ارسال نشده است، چرا که اصولاً، خود وزارت آموزش و دولت انگلستان پشت این دستور کار شیطانی و سپردن کودکان به دست منحرفین و مجرمین جنسی قرار دارد.

جیمز اسی، یکی از بنیان‌گذاران The Thoughtful Therapists، گروهی از مشاوران، روان‌شناسان بالینی و روان‌درمانگران که به‌خاطر نگرانی خود در مورد آنچه به کودکان آموزش داده می‌شود، متحد شده‌اند، می‌گوید:

"والدینی در بین مراجعین من هستند که همیشه با من تماس می‌گیرند و نگران مطالبی هستند که به کودکان در مدارس آموزش داده می‌شود.» او می‌گوید که در یک مدرسه دخترانه غیردولتی در لندن، کلوپ‌های «اتحاد جنسیتی» بعد از ساعت مدرسه توسط دانش‌آموزان تراجنسیتی کلاس ششمی برای دانش‌آموزان کلاس اولی یا دومی اداره می‌شوند.

 او تأکید می‌کند:

"من فکر می‌کنم باید به تلقین در مدارس پایان دهیم، زیرا این دقیقاً همان چیزی است که در حال وقوع است. «نیازمند راهنمایی روشنی در مورد مدارس وجود داشته باشد که ایدئولوژی بحث‌برانگیز LGBTQ را به‌عنوان واقعیت مطرح نکنند.

نارسایی جنسیتی [احساس عدم تطابق بین جنسیت بیولوژیکی و جنسیت ادراکی] یک مسئلة روان‌شناختی است. من نمی‌توانم تصور کنم که یک کودک با یک وضعیت سلامت روانی مواجه شود و آن را از والدین خود پنهان نگه دارد."

مولی کینگزلی، از گروه کمپین والدین UsForThem، گفت که این گروه "به طور فزاینده‌ای در مورد ربودن آموزش جنسی کودکان توسط ایدئولوژی‌های افراطی تراجنسیتی و دگرباشی جنسی نگران می‌شود."

 او می‌افزاید: "حفاظت از کودک بر هر نوع شعار سیاسی اولویت دارد."

خانم کیتس که منتظر شنیدن پاسخ نخست‌وزیر است، می‌گوید امیدوار است شواهد جدید، " زنگ بیداری برای دولت باشد".

او هشدار می‌دهد:

«این ایده که به کودکان ۱۱ و ۱۲ساله آموزش می‌دهند، چگونه خودارضایی کنند، وحشتناک است و صحبت‌کردن در مورد تمایلات جنسی خود با بزرگسالانی که نمی‌شناسند، به طور بالقوه یک خطر محافظتی است. دولت وظیفه اساسی دارد تا کودکان را در مدارس ایمن نگه دارد. امیدوارم که این گزارش حتی بیشتر والدین را تشویق کند تا در مورد آنچه به فرزندانشان آموزش داده می‌شود، روشنگری کنند."

جالب این که در سال ۲۰۱۷، بازرسان آموزش در انگلستان مدعی شدند که حجاب بر سرکردن دختران مسلمان دانش‌آموز، موجب «جنسی‌سازی» دختران می‌شود و باید ممنوع شود؟! حالا معلوم نیست که نظر این بازرسان درباره سیل آموزش و ترویج انواع اعمال جنسی در سر کلاس‌ها به کودکان و نوجوانان چیست و چرا صدایی از آنان درنمی‌آید.

در همین راستا، اخیراً یک سیاستمدار ولزی از سازمان بهداشت جهانی (WHO) خواست که دستورالعمل‌های بحث‌برانگیز آموزش جنسی را پس بگیرد.

لورا آن جونز، سیاستمدار ولزی، وزیر آموزش در سایه دولت منطقه‌ای ولز و عضو حزب محافظه‌کار، سازمان جهانی بهداشت را به چالش کشید تا دستورالعمل‌های خود را برای آموزش جنسی در اروپا لغو کند.

او در بیانیه‌ای از دولت ولز خواست تا از دستورالعمل "صراحتاً نگران‌کننده" WHO برای آموزش جنسی فاصله بگیرد.

جونز افزود:

"ما باید جلوی این فشار ایدئولوژی جنسی مضر به آموزش جنسی، آن هم با تأثیرات آنی، را در ولز و بریتانیا را بگیریم. WHO باید فوراً دستورالعمل خود را لغو کند."[2]

در ماه آوریل، Safe Schools Alliance، یک سازمان مردمی که علیه جنسی‌سازی کودکان و آموزش ایدئولوژی جنسیتی در مدارس مبارزه می‌کند، در یک بیانیه مطبوعاتی اعلام کرد که اسناد استانداردهای آموزش جنسی را که توسط سازمان آموزشی، علمی سازمان ملل متحد (یونسکو) و سازمان بهداشت جهانی تهیه شده است، بررسی کرده است. آنها این اسناد را محکوم کردند که کودکان را بیش از حد جنسی می‌سازد و آنها را در معرض تهدید پدوفیل‌ها (منحرفینی که به آزار جنسی کودکان علاقه دارند)  قرار می‌دهد و فعالیت جنسی در میان نوجوانان را تشویق می‌کند و درعین‌حال نقش والدین و ارزش‌های سنتی را به حاشیه می‌برد. علاوه بر این، گروه اتحاد مدارس ایمن دریافتند که برنامه درسی ولز بر اساس دستورالعمل‌های یونسکو و WHO است.

این سازمان می‌گوید:

"ما قبلاً دیده‌ایم که چگونه این رویکرد در ولز انجام شده است، زیرا دغدغه‌های والدین به طور کامل در راستای منافع یک آموزش کلی‌نگر جنسی که بر همه جنبه‌های رشد کودک تأثیر می‌گذارد، کنار گذاشته شده است."

[1]-https://www.telegraph.co.uk/education-and-careers/2023/03/04/masturbation-lessons-100-genders-what-children-taught-school/

[2]-https://europeanconservative.com/articles/news/who-challenged-on-sex-education-guidelines/