بررسی بحران مهاجران غیرقانونی افغان در ایران

غیبت مدیریت دقیق در پذیرش مهاجران

آنچه در سال‌های اخیر مشاهده می‌شود، سیل ورود مهاجران بدون رعایت قوانین و مقررات مهاجرت است. برخی از این مهاجران حتی پس از رد مرز شدن، بار دیگر به کشور بازمی‌گردند. این مسئله، نیازمند مدیریت دقیق و حساب شده در پذیرش اتباع خارجی است تا کشور بتواند ظرفیت‌ها و منابع خود را به طور مؤثر مورد استفاده قرار دهد.

سوء‌استفاده از مفهوم امت‌گرایی

برخی افراد با بهره‌برداری از مفهوم امت‌گرایی توجیه‌هایی برای پذیرش مهاجران غیرقانونی مطرح می‌کنند. به عنوان مثال، ادعا می‌شود که اهداف انقلاب اسلامی شامل پشتیبانی از مستضعفان و کسانی است که در مسیر مبارزه با ظلم و استکبار هستند. اما آیا همه مهاجرانی که به ایران وارد می‌شوند، در راستای این اهداف عمل می‌کنند؟ این پرسش نیازمند بررسی دقیق و شفافیت است.

لزوم برخورد انسانی و احترام‌آمیز

برخورد با مهاجران نباید با خشونت یا بی‌احترامی همراه باشد، زیرا این رفتار با فرهنگ دینی و ملی کشور ناسازگار است. در عین حال، برای حفظ منابع و ظرفیت‌های داخلی، لازم است با نهایت احترام، مهاجران غیرقانونی به کشور خود بازگردانده شوند. پذیرش مهاجران باید بر اساس برنامه‌ریزی دقیق و نیازهای واقعی کشور صورت گیرد.

بحران کمبود منابع آبی

یکی از چالش‌های برجسته کشور در سال‌های اخیر، خشکسالی و کمبود شدید آب بوده است. به طور خاص، شهر مشهد و مناطق اطراف آن با کاهش ذخیره سدها مواجه شده‌اند. مصرف آب توسط مهاجران غیرقانونی، فشار بیشتری بر منابع محدود آبی کشور وارد می‌کند و لزوم کنترل ورود بی‌رویه مهاجران را بیش از پیش نمایان می‌سازد.

لزوم شفافیت و پاسخ‌گویی

با توجه به این واقعیت‌ها، روشن‌سازی سیاست‌های مربوط به پذیرش مهاجران و شفافیت در تحلیل‌های مربوطه ضروری است. آیا علامت سؤال گذاشتن بر این سیاست‌ها، باید منجر به تهدید یا پیگیری قضایی شود؟ یا بهتر است فرصتی برای گفت‌گو و بررسی فراهم شود؟

مطالبه حقوق قانونی از کشورهای همسایه

در کنار توجه به مهاجران، ضرورت دارد که کشور ایران به طور جدی پیگیر حق‌آبه قانونی خود از همسایگان باشد. به نظر می‌رسد برخی اقدامات کشورهای همسایه، همچون هدایت آب به شوره‌زارها، بیشتر به دلیل نبود تعاملات دیپلماتیک مؤثر باشد. این موضوع نیز باید در اولویت سیاست‌گذاری‌ها قرار گیرد.