بخشنامه‌ ای که کارگران را زمین زد

اکبر شوکت، رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی، درباره آخرین وضعیت بیمه کارگران ساختمانی اظهار داشت که از زمان تصویب قانون اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی تاکنون، بیش از دو سال گذشته و هنوز خبری از تخصیص سهمیه بیمه این کارگران نیست. او اعلام کرد که این کارگران همچنان از حداقلی‌ترین حقوق خود محروم هستند.

انتظار ۵۰ ساله برای بیمه!

شوکت افزود: «در طول این دو سال، تنها ۱۰ هزار سهمیه بیمه به کارگران ساختمانی اختصاص داده شده است، در حالی که حدود ۵۰۰ هزار نفر از این کارگران در صف انتظار هستند. اگر با همین روند ادامه دهیم، کارگران باید ۵۰ سال منتظر بمانند تا بتوانند از بیمه بهره‌مند شوند!» به گفته وی، به طور مثال در استانی که ۷ هزار کارگر در صف دریافت بیمه هستند، تنها ۱۰۰ سهمیه تخصیص یافته است که این موضوع جای تأسف دارد.

وی تأکید کرد که طی این سه سال، ۳۰۰ هزار کارگر از بیمه محروم شده‌اند، در حالی که حتی برای این تعداد، سهمیه‌ای جهت بیمه در نظر گرفته نشده است. اصلاحیه‌ای که ناکارآمدی خود را نشان داد

اکبر شوکت همچنین خاطرنشان کرد: «پس از اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی، هیچ تحولی در وضعیت این کارگران ایجاد نشد. همان‌طور که پیش‌بینی کرده بودیم، این اصلاحیه نیز نتوانست مشکلات کارگران را حل کند.»

جلسه‌ای که تا نیمه‌راه ماند

رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی درباره اقدامات انجام‌شده برای تغییر این قانون گفت: «آقای بابایی کارنامی، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس، در یک جلسه با حضور تشکل‌های کارگری برای حل مشکل کارگران ساختمانی قول پیگیری دادند. اما متأسفانه جلسات ادامه پیدا نکرد و پس از همان جلسه، دیگر خبری از اقدامات بعدی نشد.»

مشکلات ناشی از بخشنامه وزارت کشور

شوکت در ادامه به بخشنامه وزارت کشور که منابع بیمه کارگران ساختمانی را به پروانه‌های ساختمانی محدود می‌کند، اشاره کرد و اظهار داشت که تلاش زیادی از طریق نمایندگان مجلس برای اصلاح این بخشنامه که مربوط به دولت قبل است صورت گرفته، اما تاکنون نتیجه‌ای به دست نیامده است.

بی‌توجهی مسئولان؛ مانعی بزرگ

اکبر شوکت با انتقاد از کم‌توجهی وزیر کار به مشکلات کارگران ساختمانی گفت: «این مسئله باید با پیگیری مستقیم وزیر کار حل شود. اما متأسفانه ایشان هیچ‌گونه همکاری مؤثری با تشکل‌های کارگری ندارند. قطع این ارتباطات باعث شده است که تشکل‌ها مجبور شوند مطالبات خود را از طریق نمایندگان مجلس پیگیری کنند.»

او افزود: «وزیر کار حداقل دو بار در هفته سایر وزرا را در هیئت دولت ملاقات می‌کند. این فرصت مناسبی است تا مشکلات موجود، مانند بخشنامه وزارت کشور، با همکاری دو وزارتخانه حل شود. اما چنین هماهنگی‌ای هنوز شکل نگرفته است، زیرا فضایی برای انتقال دغدغه‌های کارگران به وزیر کار وجود ندارد.» بی‌نتیجه بودن پیگیری‌ها

شوکت ضمن اشاره به طولانی شدن انتصابات در وزارت کار، گفت: «تا پیش از این می‌گفتیم شاید وزیر درگیر انتخاب مدیران است، اما دیگر دلیلی برای این کوتاهی وجود ندارد. آقای میدری و معاونین ایشان باید هرچه سریع‌تر جلسات مشترکی با نمایندگان کارگری برگزار کنند تا راهکاری برای حل مشکلات، به‌ویژه مشکلات کارگران ساختمانی پیدا شود.»

در پایان، او تأکید کرد که این کارگران همچنان از حداقل حقوق اساسی خود محروم هستند و قانون تصویب‌شده نیز نتوانسته است راه‌حلی برای شرایط آن‌ها ارائه دهد.