بیوگرافی جواد ظریف + سوابق کاری، زندگی شخصی و فرزندان

بیوگرافی

محمدجواد ظریف در ۱۷ دی‌ماه ۱۳۳۸ در خانواده‌ای از سطح بالای جامعه در شهر تهران به دنیا آمد. مادر وی دختر حاج میرزاعلی نقی کاشانی از تجار به نام تهران و پدرش از تجار بزرگ اصفهان بود.

دوران کودکی

در زمان کودکی، در خانه‌ای در محدوده خیابان کاشان و خیابان کمالی (پشت باغ شاه) زندگی می‌کردند. در شش‌سالگی، چند ماهی به اصفهان رفتند و دوباره به تهران بازگشتند و دوران دبستان خود را در دبستان علوی تمام کرد. وی بامطالعه‌ی آثار علی شریعتی و آیت‌الله طالقانی با اسلام انقلابی آشنا شد.

دوران تحصیل

ظریف که در سال ۱۳۵۵ و با ویزای دانشجویی راهی آمریکا شد، در سال ۱۳۶۷ دکترای مطالعات بین الملل خود را از دانشگاه دنور کلرادو گرفت. ظریف مقطع کارشناسی ارشد خود را نیز در حوزه روابط بین الملل و در دانشگاه ایالتی سانفراسیسکو به پایان برد.

ازدواج و همسر جواد ظریف

ظریف در تابستان 1358 از طریق خواهرش با مریم ایمانیه آشنا شد. آن‌ها در ایران با هم ازدواج کردند، اما پس از آن به نیویورک نقل مکان نمودند.

مریم ایمانیه فارغ‌التحصیل رشته تغذیه است و به مدت ۱۰ سال شاگرد محمد اسماعیل دولابی، عارف و واعظ مشهور، بوده است و گاهی برای شرکت و سخنرانی در همایش‌های عرفانی و مولانا پژوهی به نقاط مختلف آمریکا، اروپا، هند و ژاپن سفر می‌کند. مریم ایمانیه رئیس انجمن بانوان دیپلمات‌های وزارت امور خارجه ایران و همسر محمدجواد ظریف است.

فرزندان جواد ظریف

ظریف دو فرزند دختر و پسر دارد که در آمریکا متولد شده‌اند. پسر وی (مهدی) مهندسی برق خوانده و دارای فوق لیسانس مدیریت است و دخترش (مهسا) نیز دارای مهندسی معماری داخلی است. هر دو فرزند وی ازدواج کرده‌اند.

وی دارای دو نوه از فرزندان خود می‌باشد. تاکنون اطلاعاتی در خصوص دامادهای ظریف منتشر نشده است.

سوابق کاری محمد جواد ظریف

سوابق ظریف از ابتدا تا کنون

او سال‌های ۵۷ تا ۵۹ مشاور سرکنسولگری ایران در سانفرانسیسکو بود. پس از آن تا سال۶۱ مشاور سیاسی، رایزنی و کارداری نمایندگی ایران در سازمان ملل را تجربه کرده است. ظریف هم‌چنین سال‌های ۶۷ و ۶۸ مشاور علی اکبر ولایتی، وزیر خارجه وقت بوده است.

وی سال ۶۸ تا ۷۱ سفیر و معاون نماینده دایم نمایندگی در سازمان ملل شد و با پایان ماموریتش در سازمان ملل، ۱۰ سال معاونت حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه را برعهده داشت.

از ۸۱ تا ۸۶ برای بار دوم به عنوان سفیر ایران مسوولیت نمایندگی دائم ایران در سازمان ملل را پذیرفت و به نیویورک اعزام شد.

ظریف پس از بازگشت تا سال ۸۹ دستیار ارشد وزیر امور خارجه بود. پس از آن به دانشگاه آزاد رفت و معاون بین‌الملل دانشگاه آزاد اسلامی را مدیریت کرد.

ظریف در مجامع بین‌المللی مسوولیت‌هایی را نیز برعهده داشته است.

وی سال ۷۱ رییس کمیته حقوقی مجمع عمومی چهل و هفتم سازمان ملل متحد در نیویورک بود و سال ۷۲ ریاست کمیته نگارش اجلاس آسیایی حقوق بشر را در بانکوک برعهده داشت.

ظریف همچنین رییس اجلاس افتتاحیه کنگره حقوق بین الملل ملل متحد در نیویورک .

او هم‌چنین ریاست اجلاس‌ها و نشست‌های متعددی مانند کمیته حقوقی مشورتی آسیایی - آافریقایی، کمیته سیاسی هشتمین اجلاس سران کنفرانس اسلامی تهران، نشست کارشناسان ارشد هشتمین اجلاس سران کنفرانس اسلامی تهران، کمیته کارشناسان اعتمادسازی، کمیته سیاسی دوازدهمین اجلاس سران غیرمتعهدها در دوربان، سمپوزیوم اسلامی گفت‌وگوی تمدن‌ها، کمیسیون خلع سلاح ملل متحد، کنفرانس آسیایی نژادپرستی و تبعیض نژادی، کمیته متخصصان گفت‌وگوی تمدن‌ها در جده، کمیسیون فرهنگی یونسکو در نیویورک را برعهده داشته است.

وی از ۸۲ تا ۸۴ معاون مجمع عمومی سازمان ملل متحد بود. ظریف سخنگویی هشتمین اجلاس سران کنفرانس اسلامی تهران در تهران را نیز برعهده داشت.

او عضو هیات علمی گروه عمومی دانشگاه تهران بوده است و در مقاطع دکتری و کارشناسی ارشد در حوزه‌های دیپلماسی در سازمان‌های بین‌المللی، ‌ سازمان‌های بین‌المللی و موضوعات جهانی، حل و فصل اختلافات در سازمان ملل متحد، امنیت منطقه‌یی و بین‌المللی، مبانی حقوق بشر، حقوق بشر و سازمان‌های بین‌المللی، حقوق بشر و سیاست جهانی تدریس کرده است.

وزیر امور خارجه دولت یازدهم

محمد جواد ظریف مرداد سال ۱۳۹۲ به عنوان گزینه دولت یازدهم برای تصدی وزارت امور خارجه به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و با کسب اکثریت آرا (اخذ شده ۲۸۱/ موافق: ۲۳۲ رای؛ مخالف: ۳۶ رأی؛ ممتنع: ۱۳ رأی) از مجلس رای اعتماد گرفت و به عنوان وزیر امور خارجه مشغول به فعالیت شد. ظریف همچنین در دولت دوازدهم به عنوان وزیر امور خارجه مشغول به فعالیت شد.

مذاکرات هسته ای

همچنین در مذاکرات هست‌های ایران نیز از زمان مذاکرات با سه کشور اروپایی در تهران و توافق سعدآباد، در زمان ریاست حسن روحانی بر دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی حضور داشت، اما با روی کار آمدن دولت حسن روحانی، وی مسوول تیم مذاکره کننده ایران با کشور‌های موسوم به 5+1 شد.

پس از امضای توافق موسوم به برجام، بسیاری در ایران او را امیرکبیر زمان خواندند و برجام را با ملی شدن صنعت نفت و ظریف را با مصدق قیاس کردند. ظریف در طول مذاکرات بیشترین دیدار‌ها و گفتگو‌های دوجانبه را با جان کری وزیر خارجه دولت اوباما داشت.

با روی کار آمدن ترامپ، مذاکرات موسوم به برجام که با دولت دموکرات آمریکا شده بود، با چالش رو به رو شد و ترامپ رئیس جمهور جمهوری خواه آمریکا به صورت یک جانبه از این توافق بین المللی خارج شد و ایران را در معرض تحریم‌های جدیدی قرار داد.

استعفاء

ظریف شب میلاد حضرت زهرا (س) طی پیامی در اینستاگرام از سمت وزارت امور خارجه ایران استعفاء داد.

«سید عباس موسوی»، معاون سخنگوی وزارت خارجه، در گفتگو با ایرنا، اصالت متن اینستاگرام و استعفای وزیر خارجه را تایید کرد. خبرگزاری فارس هم به نقل از یک منبع آگاه در وزارت خارجه، کناره گیری ظریف را تایید کرد.

وی در پیام خود نوشت: «با عرض تبریک به مناسبت میلاد خجسته حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، روز مادر و روز زن، از بزرگواری مردم عزیز و دلاور ایران و مسئولین محترم در ۶۷ ماه گذشته بسیار سپاسگزارم. از ناتوانی برای ادامه خدمت و تمام کاستی‌ها و کوتاهی‌ها در دوران خدمت صمیمانه پوزش می‌خواهم. شاد و سربلند باشید.»

مخالفت رئیس جمهور با استعفای ظریف

رئیس جمهور در نامه ای ضمن مخالفت با استعفای وزیر امور خارجه تصریح کرد: از آنجا که شما را به تعبیر مقام معظم رهبری "امین، غیور ، شجاع و متدین" و در خط مقدم ایستادگی در برابر فشارهای همه جانبه آمریکا می دانم ، پذیرش استعفای جنابعالی را بر خلاف مصالح کشور می دانم و با آن موافقت نمی کنم."

ظریف پس از این مخالفت در استقبال رسمی از نخست وزیر ارمنستان «نیکول پاشینیان» حاضر شد و به همه گمانه زنی های پیش آمده پیرامون استعفایش پایان داد.

تحریم جواد ظریف

در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۹ وزارت خزانه‌داری آمریکا محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی را در لیست تحریم‌های خود قرار داد.

حمایت از مسعود پزشکیان

در پی برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در هشتم تیرماه ۱۴۰۳، دکتر محمد جواد ظریف با ایجاد یک کارزار انتخاباتی از یکایک ایرانیان در حمایت از دکتر مسعود پزشکیان و برای ایران دعوت بعمل آورد. با برگزاری این انتخابات ، دکتر پزشکیان با اخذ اکثریت آرا به مقام ریاست جمهوری ایران نائل آمد.