یارانه استخدام بی‌کاران پرداخت می‌شود؟

مطالعات بانک جهانی نشان می‌دهد که برای بهبود وضعیت اشتغال و بازار کار، کشورها نیاز به طراحی چارچوبی مشخص برای سیاست‌گذاری دارند و سیاست‌های فعال بازار کار از ارکان این چارچوب به شمار می‌آیند.

گرچه اهداف اشتغال‌زایی، حفظ شغل، جستجوی شغل، تقویت سرمایه انسانی و بهبود عدالت در بازار کار در تمام کشورهای جهان مشابه است، اما نحوه اجرای این سیاست‌ها و میزان منابع صرف شده برای آنها در هر کشور بسته به چالش‌ها و زیرساخت‌های مختلف متفاوت است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که برای اجرای مؤثر این سیاست‌ها، ابتدا باید گروه‌های هدف شناسایی شده و چالش‌های آنها تحلیل شوند. علاوه بر این، توجه به مقرون به صرفه بودن، استمرار برنامه‌ها، انعطاف‌پذیری در شرایط بحران اقتصادی، و مشارکت فعال بخش‌های مختلف اجتماعی از جمله اتحادیه‌ها و بخش خصوصی از اهمیت بالایی برخوردار است.

در ایران، اما آسیب‌شناسی اجرای سیاست‌های فعال بازار کار نشان می‌دهد که این سیاست‌ها به ندرت در اولویت اقتصادی دولت‌ها قرار گرفته‌اند و از عدم تأمین مالی مناسب رنج می‌برند. این سیاست‌ها به دلیل فقدان زیرساخت‌های فنی و مالی، عدم اسناد پشتیبان علمی، بی‌توجهی به مشارکت جمعی و عدم انعطاف‌پذیری در برنامه‌ها با مشکلات زیادی مواجه هستند.

کارشناسان اقتصادی پیشنهاد می‌کنند که اجرای سیاست‌های فعال بازار کار به‌عنوان یک بسته ترکیبی در کنار سایر سیاست‌های اقتصادی دولت قرار گیرد و برای آن سهم مشخصی از منابع مالی پایدار در نظر گرفته شود. همچنین، ارزیابی مستمر اثرات برنامه‌ها و استفاده از تجارب کشورهای موفق می‌تواند به بهبود وضعیت بازار کار کمک کند. به طور خاص، باید به ایجاد زیرساخت‌های فنی برای جمع‌آوری داده‌ها و تبادل اطلاعات بین تمام ذی‌نفعان توجه ویژه‌ای صورت گیرد.

در راستای این سیاست‌ها، باید هر دو بخش عرضه و تقاضای نیروی کار مورد توجه قرار گیرد. در سمت تقاضا، باید سیاست‌هایی برای کمک به کارآفرینان و شرکت‌ها به‌منظور ایجاد مشاغل جدید و حفظ اشتغال موجود طراحی شود. در بخش عرضه نیز باید تمرکز بر افزایش مهارت‌ها و ویژگی‌های نیروی کار به‌طور متناسب با نیازهای بازار باشد.

در نهایت، استفاده از مدل‌های موفق جهانی مانند یارانه‌های دستمزد، آموزش‌های مهارتی، و حمایت از خوداشتغالی می‌تواند به عنوان ابزارهای کارآمد در بهبود بازار کار ایران عمل کند.