مسکن در دولت سیزدهم چقدر گران شد؟

آن طور که روابط عمومی بانک مرکزی گزارش می‌دهد، در تیرماه، تعداد آپارتمان‌های معامله شده در شهر تهران به سه هزار و ۶۰۰ واحد مسکونی رسید. این مهم از کاهش ۸.۱ درصدی معاملات در مقایسه با خرداد ماه ۱۴۰۳ و البته افزایش ۲۷.۱ درصدی نسبت به تیر ماه ۱۴۰۲ خبر می‌دهد.

در عین حال، میانگین قیمت هر متر مربع واحد مسکونی شهر تهران با رسیدن به ۸۷ میلیون و ۴۶۰ هزار تومان، در مقایسه با خرداد ماه گذشته ۱.۸ درصد و نسبت به مدت زمان مشابه در سال ۱۴۰۲ افزایش ‍۱۴.۳ درصدی داشته است.

از میان مناطق ۲۲ گانه شهرداری تهران، بیشترین متوسط قیمت یک متر مربع زیربنای مسکونی معامله شده، معادل ۱۶۹.۶ میلیون تومان به منطقه یک و کمترین آن با ۴۵ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان به منطقه ۱۸ تعلق یافته است.

ضمن اینکه توزیع فراوانی تعداد واحدهای مسکونی معامله شده پایتخت در تیرماه ۱۴۰۲ نشان می‌دهد که به لحاظ مساحت، واحدهای مسکونی با سطح زیربنای کمتر از ۸۰ متر مربع، سهمی معادل ۵۳.۶ درصد از کل معاملات صورت گرفته در تهران را به خود اختصاص داده‌اند. همچنین ۵۶.۶ درصد واحدهای مسکونی با قیمتی کمتر از متوسط قیمت هر متر مربع واحد مسکونی در این ماه (۸۷ میلیون و ۴۶۰ هزار تومان) معامله شده و ۴۸.۵ درصد از معاملات هم به واحدهای مسکونی با ارزش هر واحد کمتر از ۶ میلیارد تومان اختصاص داشته است.

اگر بخواهیم تنها وضعیت تورم و قیمت مسکن در طول دوره دولت سیزدهم را مبنا قرار دهیم باید به ماه نخست آغاز به کار این دولت یعنی شهریور ۱۴۰۰ بازگشت؛ گزارش بانک مرکزی درباره آن مقطع نشان می‌دهد که هر متر مربع واحد مسکونی به طور میانگین ۳۱ میلیون و ۷۰۳ هزار تومان بوده است.

به این اعتبار می‌توان گفت که اگر گزارش مرجع پولی کشور را مبنا قرار دهیم در طول کمتر از سه سال حاکمیت دولت پیشین (۳۴ ماه) هر متر مربع واحد مسکونی در پایتخت کشور تقریبا دو و نیم برابر شد، به نحوی که در پایان کار این دولت هر متر مربع واحد مسکونی گران‌تر از ۸۷ میلیون تومان معامله شده است  که به معنای افزایش ۲۵۵ درصدی قیمت‌ها است.