به جای تزریق انسولین این قطره را زیر زبانتان بچکانید

به گزارش گروه دانش و فناوری، قطره خوراکی انسولین که زیر زبان چکانده می‌شود، می‌تواند جایگزین جدیدی برای تزریق هر روزه انسولین توسط بیماران مبتلا به دیابت باشد.

به نقل از نیو اطلس، بیماران مبتلا به دیابت که از تزریق روزانه انسولین رنج می‌برند، امید تازه‌ای به یک جایگزین کمتر تهاجمی پیدا کرده‌اند.

دانشمندان دانشگاه بریتیش کلمبیا(UBC) روش جدیدی برای تحویل انسولین ابداع کرده‌اند که در آن کاربران فقط کافی است تا چند قطره از یک قطره خوراکی را زیر زبان خود بریزند.

یکی از مشخصه‌های دیابت، ناتوانی در تولید انسولین کافی برای تنظیم سطح گلوکز خون است. افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و بسیاری از مبتلایان به دیابت نوع ۲، چند بار در روز به انسولین نیاز دارند و این معمولاً از طریق تزریق زیر پوست انجام می‌شود. این تزریق نه تنها ناراحت کننده است، بلکه می‌تواند برای بیماران سخت نیز باشد و همچنین موجب تولید زباله‌های خطرناک می‌شود.

روش‌های کمتر تهاجمی گوناگونی با سطوح مختلف موفقیت در حال توسعه هستند که شامل ایمپلنت‌های قابل کنترل یا برچسب‌های اولتراسوند هستند که داروها را مستقیم از طریق پوست به بدن می‌رسانند.

اکنون یک روش بهینه و بی دردسر، تحویل انسولین به بدن به صورت خوراکی است. به هر حال، خوردن یک قرص ساده یا استفاده از یک قطره خوراکی، کاری بدون ایجاد درد و سختی است که بسیاری از مردم دوست دارند به جای تزریق دردآور و ملال‌آور هر روزه انسولین انجام دهند.

البته چند مشکل در این مورد نیز وجود دارد. انسولین یک مولکول شکننده است که در سفر از معده به روده زنده نمی‌ماند، چرا که می‌تواند در جریان خون جذب شود. بنابراین کپسول کردن آن در مواد مختلف می‌تواند کمک کننده باشد، اما رفتن به این سمت به این معنی است که انسولین ابتدا از طریق کبد متابولیزه می‌شود که می‌تواند ساختار آن را تغییر دهد.

این تیم برای این مطالعه جدید سیستم جدیدی را توسعه داد که می‌تواند همچنان انسولین خوراکی نامیده شود و به جای اینکه بلعیده شود، به شکل قطره‌هایی در زیر زبان قرار می‌گیرد. این روش که به عنوان تجویز زیرزبانی شناخته می‌شود، برای داروهایی که در معده جان سالم به در نمی‌برند، مفید است.

این روش موثر است، زیرا بافت زیر زبان حاوی مویرگ‌های زیادی است که به دارو اجازه می‌دهد به سرعت در جریان خون منتشر شود.

البته معمولا این روش برای انسولین خوب کار نمی‌کند، زیرا انسولین یک مولکول بزرگ است که نمی‌تواند به راحتی از سلول‌ها عبور کند. بنابراین این تیم آن را با یک پپتید نافذ به سلول(CPP) که از محصولات جانبی ماهی ساخته شده است، جفت کرد که سلول‌ها را متخلخل‌تر می‌کند.

دکتر جیامین وو پژوهشگری که در این مطالعه مشارکت کرده است، می‌گوید: به آن به ‌عنوان یک راهنما فکر کنید که به انسولین کمک می‌کند تا از پیچ و خم‌ها به سرعت به جریان خون برسد. این راهنما بهترین راهها را پیدا می‌کند و کار انسولین را آسان‌تر می‌کند تا آن را به جایی که باید برود، برساند.

این تیم این روش را روی موش‌ها آزمایش کرد. هنگامی که انسولین با CPP جفت شد، انسولین با موفقیت به جریان خون رسید و سطح گلوکز خون را همراه با خود انسولین تزریقی کنترل کرد. در حالی که بدون پپتید راهنما، انسولین در مخاط دهان گیر می‌کرد.

پژوهشگران در حال حاضر روی صدور مجوز این فناوری به شرکای تجاری کار می‌کنند.

این پژوهش در دو مقاله اخیرا منتشر شده در مجله Controlled Release توضیح داده شده است.

انتهای پیام