تحریم ها چه بر سر مردم می آورد؟ / نپیوستن به FATF چه نتایجی دارد؟
اقتصاد 100- ۳۰ درصد از درآمدهای ارزی که حاصل از نفت است هدر میرود، تداوم این روند بر فرایند توسعه تاثیرگذار است در این زمینه بهاءالدین حسینی هاشمی، کارشناس اقتصادی گفت: اگر درآمد صادرات نفتی و غیرنفتیمان را حساب کنیم به حدود ۲۰۰ میلیارد دلار میرسد، هزینه دور زدن تحریمها، تبدیل ارزها به همدیگر و... حدودا هزینه ۳۰ درصدی از درامد کل به ما تحمیل میکند،۳۰ درصد از این درامدها حدود ۶۰ میلیارد دلار میشود که ما حتی اگر نصف این هزینه را متحمل نمیشدیم به هر ۳۰ استان حدود یک میلیارد دلار میرسید، که تاوان سنگین تحریم میتوانست همه کشور را آباد کند.
حسینی هاشمی در رابطه با ادامه روند انتخابات و وجود دو طیف نگاه متفاوت در زمینه اجرای FATF عنوان میکند: اگر FATF مشکل داشت یا غیر ضروری بود و یک الزام بینالمللی نبود در تمام کشور های جهان اجرایی نمیشد، بجز ایران و کره شمالی هیچ کشوری نیست که به عضویت در نیامده باشد.
وی ادامه میدهد: تشخیص عدم ضرورت FATF یک نظر کاملا غیرکارشناسی و غیرحرفهای ست، وقتی کشوری عضو FATF نباشد هیچ شبکهی بانکی کشور دیگری مراودات مالی خود را با او برقرار نخواهد کرد، حتی اگر آن کشور همپیمان باشد چون مبادله با کشوری که عضویت ندارد مجازات دارد.
این مدیر اسبق بانکی در ارتباط با این مفهوم که آیا میشود به زندگی در تحریم عادت کرد توضیح میدهد: تحریم مثل یک سم است، میشود هر روز تا جایی که نمیریم سم بخوریم؟ تحریم مانع رشد اقتصادی میشود، تحریم مانع اشتغال میشود، تحریم مانع استفاده از امکانات بین المللی مخصوصا منابع بانکی میشود، تحریم باعث میشود رانت و دلالی زیاد شود، سوءاستفاده زیاد میشود، تحریم ویرانگر است.
او در ادامه تاکید میکند: هیچ کشوری در دنیا با تحریم رشد نکرده، همه کشور ها با مشارکت بینالمللی و تجارت آزاد توسعه یافتهاند، برعکس این تفکر که عده ای معتقد اند تحریم باعث رشد داخلی میشود، در حالی که هیچ کشوری صد در صد متکی به داخل نیست، یا مواد اولیه وارد میشود یا فناوری تازه اگر تولید شود باید بتواند به سایر کشور ها بفروشد، همین آمریکا تحریم شود زودتر از ما از پا در میآید.
حسینی هاشمی هزینه اضافه جابهجایی مراودات بانکی بر اثر عدم عضویت در FATF را اینگونه تشریح میکند: اصلا مرودات بانکی بینالمللی ما حذف شده چون سوئیفت که یک شبکه مالی برای گردش بینالمللی پول است نداریم. در واقع ما با هزینه اضافه هم قادر به استفاده نیستیم، صادر کنیم نمیتوانیم پولش را بگیریم وارد کنیم نمیتوانیم پولش را بدهیم. به همین دلیل به طرف صرافی رفته ایم که اکثرا دلال هستند، شرکتهایی در جهان هستند که با هزینه بسیار بالا با این صرافها در ارتباط اند.
این کارشناس اقتصادی گذشته از اینکه چه کسی رئیسجمهوری میشود به دولت چهاردهم توصیه میکند: دولت چهاردهم باید مبنای آزادی اقتصاد و رفع محدودیتها و رفع تحریمها باشد وگرنه در کشور ما تاجر، بانکدار، گمرک، حمل و نقل و ... کارشان را بلدند. فقط باید دولت و حاکمیت گلوی اقتصاد را باز کنند.
حسینی هاشمی در آخر به رای دهندگان نیر توصیه کرد: امیدوارم برای راهیدهندگان تنها و تنها منافع ملی مهم باشد و بدانند مسیر آیندهی ما با تحریم و افایتیاف چیست؟
ارسال نظر