گردشگری در کمتر از یک روز، عایده‌ای ندارد

به گزارش گروه گردشگری اقتصاد 100، گردشگران به یک مقصد گردشگری خاص به دلیل جذابیت آن جذب می‌شوند که منعکس کننده احساسات گردشگران در مورد توانایی درک شده مقصد، برای برآوردن نیازهایشان است. بنابراین هر چه یک مقصد خاص نیازهای گردشگر را برآورده کند، جذابیت آن بیشتر می‌شود و در نتیجه محبوبیت آن افزایش می‌یابد.

 برخی از محققین مقاصد گردشگری را مفهومی کامل با تعریفی خاص معرفی کرده‌اند، یعنی مقاصد، مکان‌هایی هستند که ملغمه‌ای از محصولات و خدمات گردشگری ساخته‌اند که مصرف آنها تحت نام تجاری مقصد است. مقاصد به‌خوبی از نظر جغرافیایی تعریف شده‌اند و توسط گردشگران به‌ عنوان موجودیت‌های منحصربه‌فرد درک می‌شوند و چندین مفاد اصلی را به نمایش می‌گذارند. این مقررات دسترسی، جاذبه‌ها، فعالیت‌های بسته و خدمات کمکی است.

طبق تعریف سازمان تجارت جهانی، مقصد مکانی منحصر به فرد است که بازدیدکننده حداقل یک شب را در آن سپری کند و محصولات گردشگری مانند جاذبه‌ها، خدمات پشتیبانی و منابع گردشگری را با مدیریت مشخص، مرزهای فیزیکی و اداری و تصویری شناخته شده به نمایش بگذارد.

سازمان تجارت جهانی مقاصد گردشگری را به چند بلوک جهانی متمایز می‌کند. قاره آمریکا، اروپا، اقیانوس آرام، آسیای شرقی، خاورمیانه، آفریقا و آسیای جنوبی.

توسعه گردشگری به دلیل مزایایی که برای مردم محلی از نظر نگرانی‌های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی دارد، جایگاهی بی‌بدیل در تدوین سیاست‌ها در همه کشورها دارد.

جذابیت یک مقصد، عامل اصلی در جذب گردشگر برای بازدید و گذراندن زمان در یک مقصد معین است. در نتیجه، ارزش یک مقصد، کششی است که برای بازدیدکنندگان دارد. اگر مقصدی ارزش جذابیت نداشته باشد، نمی تواند گردشگر را جذب کند و بنابراین نیازی به ارائه امکانات و خدمات گردشگری نیست.

برای سودآوری در صنعت گردشگری هم در کوتاه‌مدت و هم در بلندمدت، توسعه و مدیریت باید با رقابت به عنوان یک الگوی جدید هدایت شود. پذیرفته شده است که رقابت پذیری در حال حاضر یک عامل حیاتی در تعیین موفقیت صنایع، سازمان‌ها و حتی کشورها است. زمانی که یک مقصد با تعداد بازدیدکنندگان و بازده مالی سنجیده شود، سهم بازار افزایش و رشد زیادی دارد. بنابراین، رقابت با تعداد بازدیدکنندگان بالا و افزایش درآمد همراه است.

انتهای پیام/