با وام 800 میلیونی چگونه در تهران خانه دار شوید؟! + پیش شرط عجیب

حسین راغفر در مقایسه نوع تسهیلات مسکن در ایران و دیگر کشورهای دنیا که برای مردم این نوع تسهیلات را قرار می دهند گفت: وام مسکن به خانه دار شدن مردم کمکی نمی کند در تمام دنیا این موضوع سیاسی است و برای همین از خریداران وام های بهره با سود پایین تا حدود 4 درصد پرداخت می شود و مابه التفات سود بانکی به بانکهای پرداخت کننده وام توسط دولت پرداخت می شود به این ترتیب نوعی یارانه برای خرید مسکن به اقشار کم درآمد و خانه اولی ها تعلق می گیرد.

این استاددانشگاه افزود: دادر وام اخیر با اقساط 11 میلیون تومانی اعلام شده و سود بانکی بالا این نوع وامها بیشتر به نفع طبقات متوسط به بالا خواهد بود، این وام بسیار گران قیمت است. در شرایط کنونی بازپرداخت اقساط و سود این وام ها برای خیلی از خانوارهای ایرانی غیر ممکن است.

پیش شرط وام مسکن چیست؟

وی تاکید کرد: در عمل پیش شرط استفاده از این وام دارا بودن درآمد بسیار بالای یک خانوار است، کما اینکه وام پرداختی تنها بخشی از قیمت ملکی است که خریداری می شد و بخش زیادی از ارزش خانه را شامل نمی شود. به خصوص در کلان شهر ها که یک واحد 50 تا 60 متری ارزشی بیش از 4 تا 5 میلیارد تومان پیدا کرده و وام 800 میلیون تومانی تنها 12 درصد از ارزش ملک خواهد بود، از این رو بلاخره گروههایی استفاده شود ولی به نظر من به سفته بازی در بازار مسکن این ارقام بیشتر کمک می کند تا به خانه در شدن خانوارهای محروم از مسکن.

این کارشناس اقتصادی افزود: در عمل این وام فرصت مناسبی است برای کسانی که خانه را برای برای استفاده بلکه برای سوداگری خریداری می کنند.

راغفر تنها یک شرط برای تورم زا نبودن این نوع وام دهی داشته و در توضیح آن گفت: اگر این منابع منجر به خلق مسکن بشود و به ساخت و ساز بشود، آثار کمی خواهد داشت ولی اگر وارد سفته بازی و خرید و فروش مسکن موجود شود می تواند منجر به تورم بالایی بشود. البته این به نظر من این رقم قابل توجهی برای خرید مسکن در شهرهای بزرگ و متوسط نخواهد بود و این ترکیب با توجه به بالاتر بودن سقف وام در کان شهرهایی مانند شهر تهران تنها مشوقی خواهد شد برای سوداگری.

علت طفره رفتن بانک ها از دادن وام های خرد

استاد دانشگاه الزهرا به بی میلی بانکها در پرداخت تسهیلات خرد اشاره کرده افزود: از طرف دیگر خود بانکها هم تمایلی برای پرداخت این نوع تسهیلات را ندارند و علت هم نداشتن وام کافی است و این نوع وامها نیز برای انها جذابیتی ندارد زیرا گزینه دیگر پیش روی بانکها ورود آنها به بازار سفته بازی و سوداگری مسکن به صورت مستقیم است یا حتی بازارهای هایی مانند سکه و ارز که به تبع هم دوره بازگشت و هم سود بیشتری برای آنها نسبت به پرداخت تسهیلات خرد، رقم می زند بنابراین چالش بعدی سیاست اتخاذی دولت برای پرداخت تسهیلات مسکن مجاب کردن بانکها به پرداخت این نوع تسهیلات است و در عمل هم شاهد هستیم در مورد طرح نهضت ملی مسکن مانند طرح مسکن مهر و دیگر برنامه های دولتی در این بازار بانکها حاضر به همراهی نبوده و نیستند.

وی در پایان جمع بندی کرد: در عمل می توان گفت این خود بانکها هستند که منتفع واقعی افزایش وام مسکن خواهند بود و مردم و متقاضیان واقعی مسکن سودی از این افزایش نصیبشان نخواهد  شد.