رویای همترازی حقوق معلمان با مدرسان دانشگاه تعبیر شد ؟

از سال ۱۳۹۰ موضوع رتبه‌بندی فرهنگیان در سند تحول بنیادین مورد اشاره بود تا براساس آن جهت ارتقا کارایی و جایگاه، لازم است معلمان سراسر کشور رتبه‌بندی شوند. از سال ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ بارها صحبت‌های آن مطرح بود اما به قانون تبدیل نشد، تا اینکه مجلس شورای اسلامی قانون آن را تصویب و بودجه مورد نیاز برای اجرا نیز تعیین شد. درعین حال مشکلات بسیاری در مرحله اجرا به وجود آمد، برخی از این مشکلات از پیش وجود داشت و برخی دیگر هم بعدها سر راه رتبه‌بندی فرهنگیان قرار گرفت.

یکی از مشکلات این بود که رتبه‌بندی در اجرا با آنچه معلمان از آن تصور داشتند تفاوت بسیاری داشت. معلمان زیادی که در آستانه بازنشستگی بودند، در آموزش و پرورش ماندند که شامل رتبه‌بندی شده و بتوانند با شرایط حقوقی بهتری با نظام تعلیم و تربیت کشور خداحافظی کنند اما به گفته معلمان آنچه که اتفاق افتاد خلاف انتظار آن‌ها بود. یکی از معلمان با سابقه ۳۰ در آموزش و پرورش به اقتصاد ۱۰۰ گفت: بیش از ۱۰ سال پیش که صحبت از رتبه‌بندی فرهنگیان شد به ما گفتند با هیات علمی دانشگاه‌ها همتراز خواهیم شد و این موضوع از زاویه جایگاه و حقوق برای هم ما بسیار امیدوار کننده بود.

این معلم با سابقه ادامه داد: بسیاری از معلمان که می‌توانستند از دو سال پیش بازنشسته شوند در آموزش و پرورش ماندند تا از تسهیلات مادی و معنوی رتبه‌بندی بهره‌مند شوند. بعد از اینکه رتبه‌ها اعلام و افزایش حقوق‌ها اعمال شد همه ما از اینکه خودمان را بازنشسته نکرده بودیم پشیمان شدیم. به عنوان مثال من با ۳۰ سال سابقه و درج تمام مدارک لازم برای رتبه‌بندی، موفق به کسب رتبه ۴ شدم که معادل سه میلیون ۹۰۰ هزار تومان است. البته که باز هم تعداد کسانی که رتبه ۴ کسب کردند بسیار اندک است.

متن کامل گزارش را اینجا بخوانید.