چهار سناریو برای رسیدن قیمت نفت به 200 دلار

به گزارش گروه اقتصاد کلان و انرژی به نقل از اویل‌پرایس، تحت سناریوهای خاص ممکن است این اتفاق سرانجام رخ دهد.

سناریوی اول: تشدید جنگ در اوکراین

به دلیل حمله روسیه به اوکراین در سال گذشته بود که مردم شروع به صحبت در مورد نفت 200 دلاری کردند. پییر اندوراند از این هم فراتر رفت و هشدار داد که نفت ممکن است تا 250 دلار افزایش یابد. او گفت: « فکر می کنم ما برای همیشه عرضه روسیه در اروپا را از دست می دهیم.»

مشخص شد که طرف اروپایی عرضه روسیه را از دست نمی دهد، بلکه اکنون به سادگی آن را از طریق کشورهای ثالث دریافت می کند، و این امر اقتصاد جهانی را از دردسر بزرگ ناشی از قیمت نفت نجات داد. جریان نفت همیشه راهی پیدا می کند.

با این حال، تشدید شدید درگیری، احتمالا از طریق دخالت مستقیم ناتو، می‌تواند قیمت‌ها را بالا ببرد. مطمئن نیستیم که قیمت نفت حتی در این سناریو به 200 دلار خواهد رسید، زیرا بسیار بعید است که بازار بتواند این قیمت را برای مدت طولانی تحمل کند، اما غیرممکن هم نیست.

سناریوی دوم: کاهش‌های مجدد تولید اوپک‌پلاس

احتمال این سناریو کمتر از سناریوی اول است. برای رساندن قیمت ها به 200 دلار، اوپک پلاس باید کاهش بسیار بیشتری داشته باشد، اما مهمتر از آن، این گروه تمایلی به انجام آن نشان نداده است زیرا 200 دلار قیمت بسیار بالایی است و باعث کاهش تقاضا می شود.

قطع تولید می تواند قیمت نفت را افزایش دهد، همانطور که گاهی رخ می‌دهد، مانند مورد اخیر مناقشه صادرات نفت اقلیم کردستان و دولت عراق.

با این حال، قطعی‌ها قیمت‌ها را آنقدر به شدت تغییر نمی‌دهند که آن را از زیر 90 دلار به 200 دلار برساند، پس این سناریویی حتی کمتر محتمل است. حمله به تاسیسات تولید عربستان در صورت موفقیت آمیز بودن می تواند کارساز باشد، اما با نزدیک شدن به پایان جنگ در یمن پس از توافقات اخیر با میانجی گری چین بین ریاض و تهران، چنین حمله ای کاملا فرضی شده است.

سناریوی سوم: کاهش تولید روسیه

تمام پیش بینی های 200 دلاری سال گذشته مربوط به نفت روسیه بود. بیشتر پیش‌بینی‌کنندگان که به قیمت 200 دلاری نفت باور داشتند، ممنوعیت های اروپایی و ایالات متحده بر واردات نفت روسیه را به عنوان مبنای پیش بینی های خود ذکر کردند و در آن زمان، به نظر می رسید که مبنای درستی باشد.

البته، این پیش‌بینی‌ها هرگز این گزینه را در نظر نگرفتند که روسیه به سادگی خریداران را تغییر دهد و اروپا و ایالات متحده فروشندگان را تغییر دهند، که دقیقا همان چیزی است که اتفاق افتاد.

یکی دیگر از مواردی که کمتر مورد توجه قرار می گیرد، کاهش تولید نفت روسیه در تلافی تحریم های غرب بود. این کشور قبلا کاهش های خاصی را اعلام کرده بود، اما برخی از مفسران می گویند که این کاهش ناشی از ناتوانی روسیه در به جریان انداختن نفت خود نسبت به گذشته است نه یک تصمیم عمدی.

در مورد این کاهش ها هرچه که باشد، واقعیت ساده این است که روسیه می تواند تولید خود را عمدا کاهش دهد. و اگر این کار را انجام دهد، قیمت ها افزایش می یابد.

سناریوهایی که تاکنون بیان شد، بیشتر یک تمرین ذهنی است تا سناریوهای واقع بینانه. با این حال یک سناریوی دیگر وجود دارد که واقع بینانه است. این سناریویی بسیار خطرناک است که در آن تداوم سرمایه‌گذاری ناکافی، عرضه را به قدری کاهش می‌دهد که قیمت‌ها راهی جز افزایش ندارند.

عربستان سعودی در مورد آن هشدار داده است. تولیدکنندگان شیل ایالات متحده در مورد آن هشدار داده اند. اما گروه هفت به تازگی اعلام کرد که با «سوخت‌های فسیلی آلاینده» مبارزه خواهد کرد، که اساسا به معنای دلسرد کردن سرمایه‌گذاری در بخش نفت و گاز است. اگر دولت‌ها در مورد آنچه که سوخت‌های فسیلی آلاینده می‌نامند جدی باشند، عرضه نفت جهانی در خطر خواهد بود.

تحلیلگران دوست دارند بگویند که درمان قیمت بالای نفت، گرانی است و آنها درست می‌گویند. یک راه بسیار کارآمد برای کنترل قیمت یک کالا این است که اجازه دهید آنقدر افزایش یابد که تقاضا را از بین ببرد.

اما چه اتفاقی می افتد اگر آن کالا به اندازه نفت ضروری باشد؟ استفاده نکردن از نفت، مردم را به دورانی ساده تر با ثروت کمتر می برد.

خوشبختانه حتی تداوم سرمایه‌گذاری ناکافی در اکتشاف نفت و گاز جدید ممکن است برای بالا بردن قیمت‌ها تا 200 دلار کافی نباشد. زیرا صنعت با کمک فناوری همواره با تعدیل تولید به تقاضا پاسخ خواهد داد. سرمایه گذاری اندک این کار را دشوارتر کرده اما غیرممکن نکرده است. و حتی بلندپروازترین دولت گروه هفت نیز آماده اعمال ممنوعیت کامل نفت نیست زیرا این یک خودکشی سیاسی و اقتصادی خواهد بود.

پایان پیام