بزرگترین بازندگان در برابر نفت 100 دلاری کدام کشورها هستند؟

به گزارش گروه اقتصاد کلان و انرژی به نقل از اویل‌پرایس، نفت برنت به 85 دلار بازگشت و نفت وست تگزاس دوباره به 80 دلار در هر بشکه رسید، زیرا انتظار می‌رود آخرین کاهش تولید 1.66 میلیون بشکه در روز اعضای اوپک پلاس از ماه می تا دسامبر، بازار را در نیمه دوم سال رقابتی کند. تحلیلگرانی که به تازگی پیش‌بینی قیمت‌ها را در پی آشفتگی بخش بانکی در اواسط ماه مارس کاهش داده بودند، تخمین‌های قیمتی خود را افزایش دادند و دوباره صحبت از نفت 100 دلاری را آغاز کردند.

نفت 90 و 100 دلاری به اقتصاد واردکنندگان بزرگ نفت ضربه می زند. افزایش مجدد قیمت انرژی می تواند تورم را در ایالات متحده و اروپا سرسختانه بالا نگه دارد و سیاست های نرخ بهره بانک های مرکزی را پیچیده‌تر کند، سیاست هایی که به تازگی نشان داده اند که پایان چرخه افزایش نرخ بهره ممکن است نزدیک باشد.

از نظر امور مالی دولت‌ها، همه واردکنندگان بزرگ نفت به یک اندازه تحت تأثیر قیمت های بالاتر نفت قرار نخواهند گرفت.

ایالات متحده شاهد افزایش قیمت بنزین خواهد بود، اما بزرگترین بازنده حداقل از نظر مالی نخواهد بود. در ایالات متحده، بازنده دولت بایدن است که نزدیک به یک سال تلاش کرده تا آمریکایی ها را متقاعد کند که رئیس جمهور به کاهش قیمت ها در پمپ بنزین کمک کرده است.

اندرو گروس، سخنگوی انجمن اتومبیل آمریکا (AAA)، این هفته گفت: «بازار نفت چند روزی فرصت داشت تا اخبار اوپک را هضم کند و دلیل آن را حدس بزند. این منجر به تثبیت قیمت نفت در حال حاضر شده است، اما هزینه نفت مسئول بیش از 50 درصد از هزینه‌ای است که ما در پمپ بنزین می پردازیم.»

پاتریک دی هان، رئیس بخش تجزیه و تحلیل نفت در اپلیکیشن GasBuddy گفت: «میانگین قیمت ملی بنزین در این هفته به 3.54 دلار در هر گالن رسید که بالاترین سطح از روز شکرگزاری است.»

او اضافه کرد که افزایش احتمالا برای چند هفته آینده با صعود به حدود 3.65 دلار در هر گالن ادامه خواهد داشت.

از نظر ضربه به منابع مالی دولت‌ها، بزرگترین بازنده اقتصادهای توسعه یافته آسیا محسوب می که به شدت به واردات نفت وابسته هستند، و همچنین بازارهای نوظهور در جنوب و جنوب شرق آسیا که نه تنها به انرژی وارداتی متکی هستند، بلکه دارای ذخایر مالی ضعیف نیز هستند. به گفته پاول مولچانوف، مدیر عامل بانک سرمایه گذاری خصوصی ریموند جیمز، اینها شامل اقتصادهای بزرگ مانند ژاپن و کره جنوبی و بازارهای نوظهور هند و پاکستان در جنوب آسیا و همچنین آرژانتین، ترکیه و آفریقای جنوبی هستند.

مولچانوف به سی‌ان‌بی‌سی گفت که کاهش تولید اوپک پلاس و متعاقب آن افزایش قیمت نفت به 100 دلار «مالیاتی بر هر اقتصاد واردکننده نفت است.»

وی افزود: «این ایالات متحده نیست که بیشترین درد را از نفت 100 دلاری احساس می‌کند، بلکه کشورهایی هستند که منابع نفتی داخلی ندارند، مانند ژاپن، هند، آلمان و فرانسه.»

به گفته هنینگ گلایستاین، مدیر اوراسیا گروپ، مصرف هند (که در حال حاضر رکورددار است) در صورت افزایش بیشتر قیمت‌ها ممکن است آسیب ببیند زیرا حتی نفت خام روسیه که هند به صورت انبوه با تخفیف خریداری می کند قیمت های بالاتری خواهد داشت، اگر شاخص‌های بین المللی به 100 دلار برسد.

تاجران درگیر در معاملات نفت روسیه این هفته به رویترز گفتند که پس از اعلام کاهش تولید اوپک پلاس، قیمت نفت اورال روسیه از سقف قیمتی 60 دلار در هر بشکه که توسط گروه هفت تعیین شده بود، عبور کرد.

گلایستاین به سی‌ان‌بی‌سی گفت: «اگر نفت بیشتر از این افزایش یابد، حتی نفت خام تخفیف‌دار روسیه به رشد هند آسیب می‌زند.»

به گفته تحلیلگران، کشورهای واردکننده با ارزهای ضعیف و منابع مالی ضعیف نیز به دلیل قیمت گذاری نفت به دلار آمریکا، درد را احساس خواهند کرد.

پایان پیام