مدیریت پرتغالی انرژی چگونه است؟

به گزارش گروه اقتصاد کلان و انرژی اقتصاد 100 به نقل از اکونومیک تایمز، اتحادیه اروپا برای کمک به کشورهای آسیب دیده از بحران کرونا بسته حمایت مالی 750 میلیارد یورویی برای اجرای طرح های مقاومتی در جهت عبور از بحران تصویب نمود. سهم پرتغال از این مبلغ13.9  میلیارد یورو کمک حمایتی و 2.7 میلیارد یور در قالب وام تعریف شده بود.

 بخش انرژی از بخش هایی بود که سهم زیادی از این کمک ها را به خود اختصاص داد. برنامه خرید و نوسازی تجهیزات ، بهینه سازی مصرف انرژی، هزینه در بخش انرژی‌های تجدید پذیر، کربن زدایی و اقتصاد سبز اجرا شد.رقم 610 میلیون یورو برای بهینه سازی انرژی و انرژی‌های تجدید پذیر. 185 میلیون یورو برای حمایت از طرح تولید 264 مگاوات انرژی شامل هیدروژن، و بیو متان.  با این سرمایه گذاری و توجه به عامل انرژی، هدف تصمیم گیرندگان اقتصادی این کشور این بوده که برای سال  2022 به رشد 3.4درصد در تولید ناخالص ملی برسند.

دربخش انرژی‌های فسیلی نیز نیاز به اصلاح است. این کشورهمچنان به واردات انرژی فسیلی وابسته است و در سال 2019 – 76 درصد از انرژی مورد نیاز را تشکیل می داده است، 43 درصد نفت، 24 درصد گاز و 6 درصد ذغال سنگ .از سوی دیگر تعهدات پرتغال برای کاهش گاز های گلخانه ای و برنامه کربن زدایی تا سال 2030، نیز در تناقض با برنامه رشد اقتصادی مبتنی برسوخت های فسیلی قرار می‌گرفت.بالا رفتن انتشار گازهای گلخانه -ای جی اچ جی - به میزان 13 درصد از 2014 تا 2018 ره آورد داشت که نشان از استفاده زیاد از سوخت های فسیلی بوده است. البته مقامات این کشور یکی از علل بالا رفتن درصد گاز های گلخانه ای را آتش سوزی جنگل های این کشور در سال 2017 و انتشار گاز های آلاینده عنوان می‌کنند.

 در بخش انرژی الکتریسته، در سال 2019 - 25 درصد ازکل انرژی مورد نیاز کشور از این بخش تامین شده است، بطوریکه انرژی‌های تجدید پذیر 54 درصد از برق مورد نیازرا تامین کرده است.استفاده از انرژی سبز در گرم کردن ساختمان‌ها و صنعت  مورد توجه است و قدم های بزرگی برای دسترسی به انرژی‌های پاک برداشته شده است. توجه به انرژی خورشیدی و تکمیل طرح جدید 1.2 گیگاوات در انرژی هیدروژن از 2014 تا 2019 سهم انرژی‌های تجدید پذیر را در بازار تقاضا 3.8 درصد افزایش داده است. برنامه است تا سال 2050 -86 تا 88 درصد از انرژی مورد نیاز کشوراز طریق انرژی‌های تجدید پذیر تامین شود. در بخش انرزی الکتریسته 66 تا 68 درصد انرزی مورد نیاز باید از منابع تجدید پذیر باشند.

ابزار اصلی سیاست پرتغال برای رسیدن به هدف کاهش مصرف انرژی و کاهش سوخت ها فسیلی تصویب قانون مالیاتی سال 2014 است. بر اساس این قانون که بر مصرف انرژیهای فسیلی بسته شده در سال 2015 برای تمام بخش ها اجرایی شد، مالیات بر کربن بر اساس نسبت تولید بیشتر کربن از سوخت های فسیلی افزایش خواهد یافت. درآمد حاصل از این مالیات در بخش محیط زیست هزینه خواهد شد. در سال 2020 تنها 33 درصد از هزینه خانوارها در بخش انرژی مصرف انرژی بود، 67 درصد آن تعرفه و مالیات بوده است. در بخش های صنعتی 42 درصد هزینه مصرف انرژی و مابقی58 درصد مالیات بوده است.

در سال 2019 ، 94 درصد انرژی مورد نیاز بخش حمل و نقل این کشور ازسوخت های فسیلی بوده و تولید گاز های مضر در این بخش از سال 2014 تا 2019به میزان 10 درصد افزایش داشته است. در این بخش نیز اقداماتی در حال انجام است. افزایش تعرفه برای عبور ماشین‌های دیزلی در جاده‌ها جهت تشویق رفتن به سمت استفاده از ماشین‌های برقی. در این بخش برنامه است که تا سال 2030 ،36 درصد از خودروهای حمل و نقل مسافری و تا سال 2050 ، 100درصد برقی شوند.

برنامه کاهش مصرف و بهینه سازی مصرف نیز در دستور کار قرار دارد و هدف برای مصرف بهینه دستیابی به کاهش 4 تا 6  در تقاضای انرِژی است.در بخش کاهش مصرف انرژی برای ساختمان‌ها نیز برنامه‌هایی اجرا شده و در دست اجراست. تعریف کد هایی برای مصرف انرژی ، کمک مالی و ارائه گواهی برای نوسازی ساختمان‌ها انجام می‌شود. از ژانویه سال 2019 مقرر شده که تمامی ساختمان‌های جدید باید دارای گواهی مصرف انرژی بنام  ZERO- ENERGY BUILDINGS (NZEB باشند، و از سال 2021 مقرر شده تمامی ساختمان‌های بزرگتر از 1000 متر مکعب این گواهی را داشته باشند.

از نظر تامین انرژی پرتغال همواره کشوری فقیر در تامین انرژی بوده است. طبق ارزیابی در سال 2018 ، 19.4 درصد از مردم این کشور قادر به گرم نمودن ساختمان‌های خود نبوده اند، متوسط اروپا 7.3 درصد است. در سال 2019 وابستگی پرتغال به واردات انرژی 74 درصد بوده است که یکی از بالاترین رده‌ها بین کشورهای اروپایی بوده است. بخش حمل و نقل در سال 2019 ، 94 درصد انرژی مورد نیاز را ازنفت گرفته است، در همین سال بخش صنعت 51 درصد انرژی مورد نیاز را ازنفت و گاز تامین کرده است.

 این در حالی است که تغییرات آب و هوایی نیز خطر بزرگی را متوجه پرتغال کرده است. کاهش میزان بارندگی در سال های اخیر و افزایش دما آتش سوزی‌های مهیبی به همراه داشته است و تهدید بزرگی برای محیط زیست این کشور است.

این کشور برنامه دارد تا با تمرکز بر تولید انرژی‌های پاک که از منابع باد و آب و خورشید قابل تامین است تا سال 2030 تمامی نیروگاه‌های سوخت فسیلی را تعطیل کند.

در حال حاضر نیجریه بزرگترین تامین کننده گاز مورد نیاز این کشور است و پس از آن آمریکاست.طبق توافق اخیر بین کشورهای فرانسه ، اسپانیا و پرتغال ، مقرر است خط لوله میدی کاتولونیا به طول 200 کیلومتر که از جنوب فرانسه شهر مارسی به بارسلونا و سپس به پرتغال می رسد ، بخشی از گاز مورد نیاز این کشورها را تامین کند.

انتهای پیام