یادداشت: وزارت نفت کودکی است که شیشه های همسایه را شکسته
اقتصاد 100- تاکید وزیر نفت بر تاثیر تحریم دارندگان ذخایر بزرگ گازی دنیا وآنچه به زعم او پیامدهای غیرقابل جبران می نامد، قبل از هر کشوری برای دارندگان بزرگ گاز . بطور اخص روسیه و ایران ضرر وزیان های جبران ناپذیر دارد و نتیجه گیری بالعکس این موضوع و فرار رو به جلوی بالاترین مقام نفتی کشور که این اظهارات را در بیستوچهارمین نشست وزارتی مجمع کشورهای صادرکننده گاز (جیئیسیاف) در قاهره به گوش دیگر اعضا می رساند پیش و بیش از هر چیز نشان دهنده عدم شناخت از مناسبات جهانی حوزه انرژی است.
فرزین سوادکوهی- روزنامه نگار حوزه انرژی
وزیر نفت در این اجلاس می گوید:"معتقدم تحقق زیستبوم جهانی با انتشار کربن صفر، بدون اراده سیاسی، تأمین منابع مالی، سرمایهگذاری در زیرساختها و همکاریهای علمی و فناورانه جدی همه ذینفعان در حد شعار باقی خواهد ماند" اما حالا دیگر همگان دریافته اند برای کشوری که تمام درهای دنیا را بر روی خود بسته شعار زدگی بیشتر سنخیت پیدا کرده تا دیگر کشورها.
جواد اوجی در حالی از تعامل با کشورهای دیگر در حوزه گاز سخن می گوید که بخاطر سیاست های اشتباه حاکمیتی و نبود برنامه ریزی مدون در حوزه مصرف حامل های انرژی و همچنین سومدیریت های شگفت آور در بخش نفت و گاز، خود بزرگترین مصرف کننده انرژی جهان شده و حال از کسانی گلایه می کند که خود به آنها پشت کرده!
اوجی از"توانایی خیرهکننده گاز برای جایگزینی دیگر سوختهای فسیلی از جمله زغالسنگ، یاد می کند و می گوید:نظر به اهمیت افزایش حجم و تعریف مسیرهای جدید گاز طبیعی، ضروری است سیاستهایی نو در دستورکار اعضای مجمع قرار گیرد.بدرستی معلوم نیست در پشت چنین گفتاری چه توقعی از دیگر کشورها وجود دارد وقتی هیچکدام از زیر ساخت های بین المللی تجارت گازی برای ایران وجود ندارد و ایران نه تنها خود بزرگترین مصرف کننده منابع گازی خود است بلکه در آستانه پیشی گرفتن مصرف از تولید قرار گرفته و عنقریب است که به یک وارد کننده تمام عیار گاز تبدیل شود.
ضرورتی که اوجی از آن صحبت می کند نمی تواند انتظار بجایی از اعضای جیئیسیاف باشد وقتی یک غول تولید کننده گاز مانند روسیه نگاه جنگ طلبانه خود را به همه جهان معطوف داشته و با کل قاره اروپا و آمریکا بر سر مناقشه اوکراین سر ستیز دارد و دیگر دارنده بزرگ گاز جهان یعنی ایرانی که از پس مصرف زمستانی گاز خود بر نمی آید نیز به هیچ هم اندیشی جهان شمولی تمکین نمی کند.
چطور ممکن است همواره بر طبل مخالفت با جهان کوبید و توقع داشت دنیا ضرورت های تاکید شده وزیر نفت را درک کند و به آن تن در دهد؟ اعضای جیئیسیاف باید برای روسیه و ایران که به هم پیمانانی جدا نشدنی تبدیل شده اند چه کاری باید صورت دهد تا گاز جایگزین دیگر سوخت های آلاینده و گران در جهان شود؟
همانگونه که گفته شد بنظر می رسد موضوع شعاری بودن رو آوری به سوی مصرف سوخت های پاک تر قبل از اینکه لباسی بر تن تحریم کنندگان باشد قبایی تمام و کمال برای تحریم شدگان گازی دنیاست.وزیر نفت باید بپذیرد که این گفتار در نزد کشورهای عضو جی ئی سی اف جایگاهی ندارد و فقط یکجور فرافکنی تلقی می شود.بسان کودکی که شیشه های همسایه را شکسته و حالا طلبکارانه تقصیرهایش را گردن دیگران می اندازد.
انتهای پیام
ارسال نظر