ارباب تجملات؛ چگونه اولین بار یک اروپایی ثروتمندترین مرد جهان شد؟

به گزارش گروه اقتصاد کلان و انرژی اقتصاد100 به نقل از اکونومیست، داستانی که برنارد آرنو دوست دارد به همه بگوید مربوط به ملاقات با استیو جابز، یکی از بنیانگذاران فقید اپل و پدر آیفون است. آقای جابز آن زمان در آستانه راه‌اندازی اپل‌استور بود. آقای آرنو، اهل فرانسه، صاحب شرکت تولید محصولات مجلل«ال‌وی‌ام‌هاش»، از جابز پرسید که آیا فکر می‌کند آیفون تا 30 سال دیگر وجود داشته باشد؟ مرد آمریکایی پاسخ داد که نمی‌دانم. جابز سپس همین سوال را در مورد یکی از محصولات شرکت آرنو پرسید. داستان اینطور پیش رفت که آقای آرنو به او اطمینان داد که این محصول (یک نوشیدنی) برای نسل‌های آینده همچنان نوشیده خواهد شد. جابز با او موافقت کرد.

از بسیاری جهات آقای آرنو (اولین اروپایی که به صدر فهرست ثروتمندان جهان رسید) مظهر نحوه انجام تجارت در قاره سبز است. همانطور که اظهارات او به جابز نشان می دهد، او به گذشته های دور و دهه های آینده فکر می کند، نه فقط به سود سال آینده. او از صنایع دستی، حمایت از طراحان برجسته و عطرسازان لذت می برد، در حالی که اغلب آخرین کلمه را در مورد جزئیات محصول برای خود نگه می دارد. حضور خود او به عنوان یک غول کسب و کار دست کم گرفته شده است. بر خلاف ایلان ماسک، جف بزوس و بیل گیتس، به عنوان ثروتمندترین افراد جهان، او نام‌آشنا نیست. همانطور که یکی از نویسندگان اکونومیست در سال 1989 بیان کرد، او «لبخندی جذاب با دندان هایی ظاهرا فولادی» دارد.

آقای آرنو بیش از 15 سال است که در لیست ثروتمندان جهان قرار دارد. برخی ممکن است فکر کنند که صعود او به صدر لیست در این ماه، با دارایی خالص 180 میلیارد دلار، یک اتفاق ادواری است، نتیجه کاهش ارزش سهام فناوری در آمریکا، تضعیف ثروت آقای ماسک و چیزهای مشابه. با این حال، هر چند آقای آرنو 73 ساله از یک غول فناوری متفاوت است، او نیز دنیای تجارت را بازسازی کرده است. به قول لوکا سولکا از شرکت سرمایه گذاری برنشتاین، او یک پارادوکس ابداع کرده است: «فروش بالا با قیمت میلیونی.» برای دستیابی به این هدف، او تاکتیک‌های تجاری به سبک آمریکا را به یکی از سنتی‌ترین صنایع آورده و آن را برای یک دنیای جهانی، پیشرفته و اینستاگرامی مجهز کرده است. این رویکردی است که دیگران باید از آن الگوبرداری کنند.

میل او به کاپیتالیسم در نیویورک در اوایل دهه 1980 رخ داد، جایی که او از سوسیالیسم فرانسوی گریخت. اطلاعات کمی در مورد او در آنجا وجود دارد، اما زمانی که در سال 1984 به فرانسه بازگشت، به سرعت تاکتیک‌های تجاری را که در وال استریت ظهور می‌کرد، به کار گرفت. 

او چیزی بیش از یک معامله‌گر است. او استاد هیاهو است و طراحان چشم نواز را به خدمت می گیرد که بسیاری از آنها از خارج از فرانسه هستند تا برندهای مد را متحول کنند. این ابزار تبلیغاتی را برای اکسسوری‌‌های مد با سود بالا، مانند عطرها و کیف های دستی که نان و آب اصلی ال‌وی‌ام‌هاش هستند، فراهم می کند. علاوه بر این، او کارایی ماشین‌مانندی را به گروهش تحمیل می‌کند و فرآیندهای تولید را مدرن‌سازی می‌کند.

نظم و انضباط او به سود منجر می‌شود. اگرچه او به ارزش ویژه برندهایش در درازمدت می‌اندیشد، گزارش نتایج سه ماهه شرکتش به ندرت منتشر نمی‌شود. لویی ویتون پرچمدار برندهای او است. تخمین زده می‌شود این برند 20 میلیارد یورو فروش (حدود یک سوم از درآمد ال‌وی‌ام‌هاش در سال 2021) با حاشیه سود عملیاتی نزدیک به 50 درصد ایجاد کند. گوچی در مقایسه با آن کم‌رنگ‌ است.

جریان نقدی به آقای آرنو این امکان را می‌دهد که در شیک‌ترین فروشگاه‌ها و پرشورترین کمپین‌های بازاریابی از رقبای خود پیشی بگیرد. یک تبلیغ در آستانه جام جهانی فوتبال که بازیکنان فوتبال لیونل مسی و کریستیانو رونالدو را در حال بازی شطرنج روی یک کیف ویتون نشان می داد، نمونه ای از این موارد است.

ال‌وی‌ام‌هاش دارای نقاط ضعف نیز هست. آقای آرنو خیلی زود به وعده جهانی شدن پی برد، ابتدا ذائقه ژاپنی برای تجمل و سپس طعم چینی را شناسایی کرد. آسیا که در سال 2021 بیش از 2200 فروشگاه ال‌وی‌ام‌هاش داشت، بزرگترین منبع درآمد این شرکت است. با این حال، حمله روسیه به اوکراین تهدیدهای ژئوپلیتیکی را برجسته کرده است. اگر این شرکت مجبور به خروج از چین شود، فاجعه خواهد بود.

با این حال، میراث اروپایی آقای آرنو به او برتری بیشتری در سرمایه‌گذاری می دهد. برخلاف آقای ماسک که بخشی از ثروت خود در تسلا را برای خرید توییتر هدر داده است، آقای بزوس که بخشی از آمازون را به همسر سابقش تسلیم کرد و آقای گیتس که بیشتر سهام مایکروسافت خود را فروخته است، اولویت شماره یک آقای آرنو حفظ ثروت ال‌وی‌ام‌هاش است که خانواده وی 48 درصد سهام غیرقابل تسخیر آن را در اختیار دارند. پنج فرزند او همگی در این تجارت کار می کنند. هیچ کس بیشتر از ارباب تجملات قدر این ثروت را نمی‌داند.

پایان پیام