سه سناریوی محتمل برای جنگ اوکراین در سال 2023

به گزارش گروه اقتصاد کلان و انرژی اقتصاد100 به نقل از اکونومیست، در اولین سناریو، روسیه پیروزی را از آرواره شکست می‌رباید. ارتش روسیه در طول ماه‌های زمستان خطوط مقدم را تثبیت می‌کند و در عین حال گردان‌های جدیدی با نیروهای تازه بسیج شده می‌سازد. در همین حال، جمهوری‌خواهان در آمریکا بسته‌های تسلیحاتی جدید برای اوکراین را ملغی می‌کنند، هم‌زمان تدارکات ارسالی از اروپا نیز تمام می‌شود. صنعت دفاعی روسیه از نیمه‌رساناها و تجهیزات تخصصی محروم است، اما زره‌های اساسی و توپخانه کافی برای تجهیز نیروهای جدید تولید می‌کند.

تا بهار، واحدهای جدید روسیه به جنگ می‌روند و نیروی اوکراینی را که از ماه‌ها اقدام تهاجمی خسته شده است، عقب می‌رانند. پهپادهای روسیه به نابودی زیرساخت های انرژی و آب اوکراین ادامه می دهند. با فرارسیدن تابستان، اوکراین عقب مانده است. روسیه کریو ریه، یک شهر صنعتی کلیدی در شمال خرسون، و اسلویانسک و کراماتورسک در دونتسک را تصرف می‌کند. کشورهای غربی از اوکراین می خواهند که پیشنهاد روسیه برای آتش بس را بپذیرد. ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، چاره ای جز پذیرش ندارد. در ماه‌ها، شاید سال‌های بعد، روسیه با جدیت برای تلاشی دیگر علیه کیف، دوباره مسلح خواهد شد.

سناریوی دوم محتمل تر است: بن بست نظامی. روسیه صدها هزار مرد جوان را بسیج می کند، اما نمی تواند آنها را به جنگجویان موثر تبدیل کند زیرا بهترین مربیان نظامی در خط مقدم هستند. افسران باتجربه مرده اند یا از پیش اسیر شده اند. سربازان تازه وارد به یگان‌های پیاده‌نظام سبک تبدیل می‌شوند، فاقد وسایل نقلیه زرهی هستند و برای حمله مناسب نیستند اما می‌توانند سنگرها و استحکامات انسانی را پر کنند.

روسیه که عقب نشینی از شهر خرسون را در ماه نوامبر اعلام کرده بود، حدود 30 هزار سرباز خود را در ساحل غربی رودخانه دنیپر با خیال راحت تخلیه می کند. آنها به سمت شرق عقب نشینی می کنند و مقادیر زیادی تسلیحات را پشت سر می گذارند. این یک پیروزی برای اوکراین است، اما در نهایت روسیه را در موقعیت نظامی قوی تری قرار می دهد و رودخانه از جناح چپ آن محافظت می کند. پیشروی اوکراین تا حد خزیدن کند می شود. سربازان اوکراینی به ازای هر کیلومتر از سرزمینی که به دست آورده اند، تلفات سنگینی متحمل می شوند.

پوتین که قادر به پیروزی در میدان نبرد نیست، سعی می کند آن را به اندازه کافی طولانی کند تا اقتصاد اوکراین را تضعیف نماید، روحیه این کشور را از طریق حمله به زیرساخت های غیرنظامی تضعیف و شرکای اوکراین را خسته کند. اروپا برای پر کردن محل‌های ذخیره‌سازی گاز خود در سال 2023 تلاش می‌کند و با فرا رسیدن زمستان دچار خاموشی‌ می‌شود. پوتین قصد دارد تا اواخر سال 2024 که امیدوار است دونالد ترامپ دوباره کاخ سفید را تصرف کند و به حمایت از اوکراین پایان دهد صبر کند. اما این یک قمار پرمخاطره است: افکار عمومی روسیه مخالف جنگ است، اقتصاد آن کوچک می شود و آقای پوتین بیش از پیش آسیب پذیر به نظر می رسد.

سناریو سوم جذاب‌ترین و شاید خطرناک‌ترین سناریو باشد. اوکراین ابتکار عمل و شتاب خود را حفظ می کند و خسارات سنگینی را به نیروهای روسی وارد می کند که خرسون را ترک می کنند و سپس موشک های دوربرد هیمار خود را برای اولین بار در محدوده شلیک به کریمه قرار می‌دهد. خطوط روسیه در لوهانسک فرو می ریزند و اوکراین سورودونتسک را بازپس گرفته و سپس به سرعت به سمت شرق حرکت می کند. با افزایش تلفات روسیه، نیروهای جدید از جنگیدن خودداری می کنند. کشورهای غربی سامانه‌های جدید پدافند هوایی را به اوکراین می‌فرستند و تاثیر تاکتیک‌های روسیه بر اساس زرادخانه موشک‌های این کشور را کاهش می‌دهند.

در بهار آقای زلنسکی به ارتش خود دستور می دهد که جبهه جدیدی در زاپوریژیا باز کند. پنج تیپ از خطوط روسیه عبور می‌کنند و پل زمینی روسیه به سوی کریمه را نابود و تا تابستان ماریوپل را محاصره می‌کنند. اوکراین پرتابگرهای موشک هیمار خود را به جنوب می برد و بنادر، پایگاه ها و انبارها را در کریمه تحت اشغال روسیه هدف قرار می دهد. اوکراین تهدید به ورود به این شبه جزیره می‌کند. آقای پوتین اولتیماتوم می دهد: توقف پیشروی اوکراین یا مواجهه با استفاده از سلاح های هسته ای. پیروزی اوکراین در دید است اما خطراتی که به همراه دارد نیز همینطور است.

پایان پیام