توضیح اکونومیست درباره اوضاع بی‌سابقه خانوار غربی

به گزارش گروه اقتصاد کلان و انرژی اقتصاد100 به نقل از اکونومیست، شاید توضیح واضح این باشد که یک بار در هر نسل افزایش تورم وجود دارد. در میان کشورهای عمدتا ثروتمند، قیمت‌ها به طور سالانه حدود 10 درصد افزایش می‌یابد. اقتصاددانان از تورم بیزارند و عموم مردم نیز از آن متنفرند. بسیاری از مردم فکر می کنند که شرکت ها با قیمت‌های گران، آنها را به سخره می گیرند.

با این حال تورم بالا توضیح کافی برای این تیرگی اوضاع نیست. تحلیل اکونومیست نشان می‌دهد که شاخص احساسات مصرف‌کننده آمریکایی با توجه به نرخ تورم، حدود یک سوم کمتر از حد انتظار است. اقتصاد رفتاری سه توضیح بالقوه دیگر را ارائه می دهد.

اولین مورد مربوط به انتظارات است. در سال 2020 بسیاری از کارشناسان گمان می‌کردند که به محض فروکش کردن کووید، جهان وارد «دوران شکوفایی دهه 1920» (دوران پیش از رکود بزرگ) خواهد شد. تا کنون این اتفاق نیفتاده است. رشد بهره وری اندک است، و هیچکس ماشین پرنده ندارد.

عامل دوم مربوط به کاهش طرح های محرک دولتی و ثروت بادآوره آن برای شهروندان است. در سال‌های 2020 تا 2021، دولت‌های جهان ثروتمند، تریلیون‌ها دلار به خانوارها کمک کردند و درآمدهای تصرف‌پذیر را به میزان غیرمعمولی افزایش دادند. امسال دولت ها تا حد زیادی این کمک های مالی را متوقف کرده اند. میانگین درآمدهای تصرف‌پذیر در حال حاضر حتی بدون احتساب تورم در حال کاهش است، که هیچ کس این را دوست ندارد.

سومین مورد به خود طرح‌های محرک مربوط می شود. یک مقاله جدید توسط آنیا یاروسزویچ از دانشگاه هاروارد و همکارانش، شواهدی تجربی یافت کرد که نشان می‌دهد افرادی که پرداخت‌های نقدی متوسطی تا سقف 2000 دلار دریافت می‌کنند (همان مبالغی که در طول همه‌گیری داده می‌شد) در واقع ناراضی‌تر می‌شوند. این پرداخت‌ها به اندازه‌ای بزرگ نیستند که زندگی افراد را دگرگون کنند، و ممکن است آنچه را که گیرندگان قادر به خریدن نیستند برجسته کنند. به نظر می رسد که واکنش‌های مالی به کووید، در آخر به نتیجه مطلوب نرسید.

پایان پیام