عادی شدن تحریم‌ها در میان مسئولان!/ مسئولین پشت چه شعارهایی پنهان می‌شوند؟

به گزارش سرویس پول و سرمایه اقتصاد 100- مجتبی اسکندری: هر اقتصادی برای بقای خود، نیازمند ارتباط با بیرون است. این ساده‌ترین اصل تجاری در اقتصاد، مدت هاست که توسط سیاستگذاران کشور مورد بی‌مهری و کم‌توجهی قرار گرفته است و تب خودکفایی در میان مسئولین دولت فعلی نیز، همچون دولت‌های گذشته بالاست. بسته بودن راه‌های صادرات و مسیرهای واردات، ترانزیت، بیمه و تراکنش بانکی، جلب سرمایه‌گذاری خارجی، به هیچ عنوان در برنامه‌های دولت قابل رویت نیست.

ایزوله شدن اقتصاد کشور و بسته بودن دیواره‌های تجارت خارجی کشور، به درازا کشیده و با گذر از دوران دولت‌های احمدی‌نژاد و روحانی، به دولت رئیسی، حکایت از ابتلای به عادتی خطرناک در بدنه دولت و راس تصمیم‌گیری دارد؛ عادت به تحریم! در همین راستا سید جلال ساداتیان سفیر پیشین ایران در انگلستان در گفت و گو با اقتصاد100، به پرسش‌های خبرنگار این رسانه درباره شرایط اقتصادی و سیاسی ناشی از عادت به تحریم‌ها پاسخ گفت. 

عادت نمی‌کنیم؟

سفیر پیشین ایران در لندن با انتقاد از عادی شدن تحریم‌ها در میان مسئولان و سیاست‌گذاران کشور، اظهار داشت: امروزه در سراسر جهان، اصل مزیت نسبی اقتصادی به رسمیت شناخته شده است و هر کشوری مجبور به اختراع مجدد چرخ نیست! به طور مثال کشور ما، ظرفیت‌های بسیار خوبی در حوزه انرژی و به ویژه در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی دارد. با این حال، دولتمردان ما، پشت شعارهای به ظاهر ناسیونالیستی مثل "ما می‌توانیم" پنهان می‌شوند و اجازه تبدیل این ظرفیت‌ها به فعلیت را نمی‌دهند. این رویکرد باعث افزایش هزینه‌های تجارت در کشور می‌شود و اثرات مخرب خودش را روی جیب و سفره مردم برجای می‌گذارد.

از چین بیاموزیم

سید جلال الدین ساداتیان با بیان لزوم اینکه دوباره باید به بازارهای جهانی بازگردیم، عنوان کرد: کشور ما نیاز به جلب سرمایه خارجی و البته فناوری خارجی دارد تا بتواند ظرفیت‌هایش را به فعلیت برساند. باور بفرمایید در هیچ کشوری، توسعه اقتصادی با بستن درها و کشیدن دیوارها رخ نداده و نخواهد داد. حتی کشورهای مثل چین و روسیه که ایران تمایل به دوستی بیشتری با آن‌ها نشان می‌دهد، همین مسیر را طی کردند تا از چرخه مخوف خودبسندگی عبور کنند. چین سالانه صدها میلیارد دلار سرمایه خارجی جلب کرد تا توانست از یک کشور پیرامونی و ضعیف و قحطی‌زده، به یک ابرقدرت اقتصادی بدل شود. در حالی که شاید تا چهار دهه پیش، نگاه بسیار منفی نسبت به چین در جهان وجود داشت و شیوه تولید خانگی فولاد در این کشور به سوژه مضحکه جهانیان بدل شده بود، آن‌ها امروز در بسیاری از حوزه‌های صنعتی، معدنی و صنایع بالادستی و پایین دستی، حرف‌های زیادی برای گفتن دارند و در زمینه بسیاری از کالاهای تجاری، به صادرکننده نخست جهان بدل شدند.

اقتصادی که هر روز آب می‌رود!

این دیپلمات بازنشسته در پایان خاطرنشان ساخت: متاسفانه تحریم‌ها و به تبع آن، ایزوله شدن کشور ما باعث شده تا مزیت‌های نسبی خودمان را از دست بدهیم و این، علاوه بر تبعات اقتصادی ملموس برای همه افراد جامعه، سبب شده تا امکان اثرگذاری و چانه‌زنی در مجامع دیپلماتیک بین‌المللی را نیز از دست بدهیم. ادامه این روند باعث افزایش چشمگیرتر فقر در کشور و کوچک شدن کیک اقتصاد ایران خواهد شد و در نتیجه، خروج سرمایه از کشور نیز بیشتر به چشم خواهد آمد. به واقع مسئولین امر باید هرچه سریع‌تر تدابیری برای برون‌رفت از وضعیت بغرنج فعلی اتخاذ کنند. 

انتهای پیام/