برای سه ماهه آخر سال چه سهامی در بورس بخریم؟

به گزارش سرویس پول و سرمایه اقتصاد 100-  مهشید خیزان: هلن عصمت‌پناه، تحلیلگر بازار سرمایه در گفت‌وگویی مشروح با اقتصاد 100، به بررسی وضعیت بازار بورس در سه ماهه پایانی سال 1401 پرداخت و گفت: تا پایان سال 1401، سه ماه از کل سال مالی باقی مانده است، این بازه برای فعالان بازار سرمایه، بازه کوتاه‌مدت تا میان‌مدت است. فعالان بازار سرمایه دو دسته هستند؛ افرادی که کوتاه‌مدت خرید و فروش می‌کنند (معامله‌گران): دید این افراد، روند قیمت سهام است؛ یعنی رشد و افت قیمت (نوسان) در چارت‌ها را بررسی می‌کنند. دید یک‌سری دیگر از فعالان بازار سرمایه، بلندمدت است؛ یعنی به هدف سود نقدی شرکت‌ها در مجامع، سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

عصمت‌پناه اضافه کرد: متغیر سودآوری میان‌مدت تا بلندمدت است، بنابراین تا پایان سال به دلیل نزدیک شدن به فصل مجامع شرکت‌ها، بهینه‌سازی پرتفوی و رعایت مدیریت ریسک و سرمایه‌گذاری الزامی است. در بازه کوتاه‌مدت و با متغیر قیمت، با توجه به افزایش نرخ تورم و نرخ دلار آزاد، ارز نیما ناچار است خودش را با این رشد هم‌گام کند؛ چراکه درحال حاضر این شکاف قیمتی زیاد است و کاملا به ضرر توسعه صادرات شرکت‌های صادرات‌محور تمام می‌شود. با این تفاسیر شرکت‌ها نرخ فروش را بالا می‌برند و در کوتاه‌مدت تاثیر هیجانی روی این صنایع می‌گذارد و صنایع دلاری می‌تواند در کوتاه‌مدت موردتوجه قرار بگیرد.

وی در رابطه با شرکت‌های معیشتی بیان کرد: ازطرف دیگر صنایع معیشتی مثل زراعی، دارویی، غذایی، قندی، لبنیاتی به دلیل حذف ارز 4200 تومان و واردات مواد اولیه با ارز نیما، با افزایش هزینه‌ها روبه‌رو هستند؛ بنابراین نرخ‌های فروش خود را افزایش می‌دهند که در کوتاه‌مدت تاثیر هیجانی بر بازار خواهد داشت و مورد توجه قرار می‌گیرند.

این کارشناس بازار سرمایه درخصوص متغیر سودآوری بیان کرد: از نظر متغیر سودآوری، صنایع دلاری و صادرات‌محور به دلیل گپ زیاد دلار نیما و آزاد، علاوه بر اینکه هزینه‌های عملیاتی و غیرعملیاتی و بهای تمام شده‌شان افزایش پیدا کرده، مهم‌ترین بخش هزینه‌های شرکت‌های تولیدی ما که اکثر شرکت‌های بازار سرمایه را تشکیل می‌دهند، مخارج سرمایه‌ای آنهاست که با ارز آزاد تامین می‌شود آن هم با ارزش ذاتی دلار، اما ازسوی دیگر فروش‌هایشان با دلار نیما است؛ بنابراین این فروش جوابگوی هزینه‌ها نخواهد بود. در نتیجه ریسک این شرکت‌ها افزایش خواهد یافت. (ضربه به بازار ارز، تراز تجاری، تولید کالا، کاهش صادرات، کمبود ارز نیما واحدهای تولیدی و …)

وی افزود: صنایع معیشتی نیز به لحاظ سودآوری و بلندمدت، به همین منوال خواهند بود. چراکه این شرکت‌ها واردات مواد اولیه را با ارز نیما انجام می‌دهند و فروش‌ها هم اکثرا به صورت ریالی است؛ بنابراین باید مجوز افزایش نرخ فروش بگیرند که این افزایش هم نمی‌تواند پوشاننده هزینه‌های هنگفت این شرکت‌ها باشد. بنابراین ریسک این شرکت‌ها هم همانند صادرات‌محورها بالا است.

این دو دسته از سهامداران در خرید سهام این شرکت‌ها، باید مدیریت ریسک انجام دهند تا متضرر نشوند. نزدیک فصل مجامع هستیم، در این فاصله تا پایان سال، خیلی از سهامدارن DPSمحور، ورود پول به بازار در این راستا خواهند داشت.

به گفته عصمت‌پناه، تا پایان سال فضای بازار می‌تواند موردتوجه باشد، چراکه بازار سرمایه نسبت به بازارهای دیگر در این شرایط ساختاری تورمی کشور و کاهش ارزش پول ملی و روند صعودی دلار، عقب مانده و محکوم به رشد است.

به دلیل اتفاقات گذشته، در بازار همچنان ترس غلبه دارد و اعتماد کم است و دلیل ورود و خروج هیجانی نقدینگی همین است، مهندسین شاخص مجبور هستند باتوجه به اینکه نگاه افراد در کوتاه‌مدت، روند شاخص کل است، آن را مهندسی کنند.

در این شرایط صنایع لیدرمحور که محرک شاخص هستند مثل خودرویی و پالایشی‌، به کمک صنایع شاخص‌ساز و بزرگ در این روند موثرند. یعنی تا پایان سال توجه به گروه خودرویی و پالایشی هم برقرار است.

تک‌سهم‌های دیگر صنایع چون حمل‌ونقلی، نیروگاهی، لاستیک و پلاستیک و … مستعد رشد هستند که می‌توانند خودشان را همگام با بازار حرکت بدهند.

وی ادامه داد: بازار در این سه ماه پایانی سال می‌تواند یک روند متعادل و رو به مثبت داشته باشد ولی باید به این موضوع توجه داشت که هر نمادی بعد از یک رشد، یک استراحت و اصلاحی دارد و شاخص کل و شاخص هم‌وزن هم وقتی بعد از یک روند صعودی، نیاز به یک استراحت دارند. پس این روند متعادل رو به مثبت بازار، با نوسانات شاخصه های بازار  همراه است.

هرچند که شاخص هم‌وزن دید مطلوب‌تری از پرتفوها را ‌ نشان می‌دهد اما شاخص کل معیار خوبی برای سنجش  ‌پرتفوی‌ها نیست اما توجه بسیاری از فعالان کوتاه‌مدت بازار، روند حرکتی شاخص کل است (نقطه حمایت و مقاومت)

این تحلیلگر در پایان تاکید کرد: تنها راهی که می‌تواند به بهبود وضعیت اقتصادی کشور و به‌خصوص بازار سرمایه کمک بکند، در وهله اول بحث توافقات و روابط بین‌المللی است. این کشور باید از حصار فعلی خارج شود و این روابط ایجاد شود که این موضوع می‌تواند به نفع هم شرکت‌های دلاری و هم ریالی باشد. باتوجه به اینکه نرخ بهره درحال افزایش است و بازارهای مالی موازی هم جذاب هستند، احتمال خروج پول از این بازار وجود دارد. با وجودی که بازار ما خیلی ارزنده است، به دلیل دخالت‌ها و مدیریت‌های اشتباه، درست نشدن زیربنا و عمق بازار، همچنان فضای بی اعتمادی در بازار باقی مانده است.

انتهای پیام/