افشای سند جنجالی وزارت نفت که همه را شوکه کرد

افشای یک سند جنجالی از وزارت نفت، بسیاری از کارشناسان و فعالان صنعت نفت را در شوک فرو برده است. این سند، اطلاعات مربوط به قراردادی بزرگ میان شرکت توسعه انرژی اعتماد مهرکیش (ایمیدکو) و شرکت مناطق نفتخیز جنوب را نشان می‌دهد. طبق این اطلاعات، ایمیدکو که گفته می‌شود مدیرعامل آن جواد بورد (برادر حمید بورد، معاون نفتی وزیر نفت) است، موفق به عقد قراردادی با ارزش بالا شده است.

جزییات قرارداد بحث‌برانگیز

بر اساس سند منتشرشده، این قرارداد در تاریخ ۲ آبان ۱۴۰۳ توسط جواد بورد و فرخ ناصری کریموند، معاونت فنی شرکت مناطق نفتخیز جنوب، منعقد شده است. موضوع این قرارداد، انجام حدود ۱۰۰ عملیات فول سرویس ترمیمی در چاه‌های میادین شرکت بهره‌برداری آغاجاری و دیگر مناطق عملیاتی تحت مدیریت این شرکت است.

اولویت‌بندی یا هدررفت منابع؟

این قرارداد در شرایطی به امضاء رسیده که صنعت نفت ایران با محدودیت‌های مالی و چالش‌های اقتصادی جدی مواجه است. کارشناسان عقیده دارند که منابع مالی صنعت نفت باید صرف پروژه‌های زیرساختی و حیاتی شوند. اما این سوال مطرح می‌شود: آیا هزینه کردن مبلغ ۴.۷۴۹.۸۵۷.۵۰۰.۰۰۰ ریال برای چنین پروژه‌ای در اولویت قرار دارد؟

بدیهی است که اقدامات ترمیمی و نگهداری از چاه‌های نفتی ضرورت دارند. اما زمانی که منابع مالی محدود هستند، توجه به پروژه‌هایی که حیاتی‌تر هستند، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

رابطه خانوادگی؛ دلیل حاشیه‌ها

شبهات موجود پیرامون این قرارداد، به خاطر رابطه خانوادگی میان مقامات درگیر آن است. جواد بورد، مدیرعامل ایمیدکو، برادر حمید بورد است که حدود دو ماه قبل از عقد این قرارداد به سمت معاون وزیر و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران منصوب شده بود. آیا می‌توان نقش حمید بورد در این مناقصه را که برنده آن برادرش است، نادیده گرفت؟

علاوه بر این، آیا درست است که یک برادر به عنوان پیمانکار و برادر دیگر به عنوان کارفرما در چنین پروژه‌ای همکاری داشته باشند؟ چنین روابطی، حتی اگر قانونی باشند، قطعا نگرانی‌هایی را برانگیخته و نیازمند توضیحات شفاف از سوی مسئولان ذی‌ربط هستند.

انتظار پاسخگویی

در نهایت، این پرسش مهم است که آیا واقعا این قرارداد از اولویت‌های اصلی وزارت نفت و شرکت ملی نفت ایران بوده است یا خیر؟ مطالبه از وزیر نفت برای ارائه توضیحات شفاف و کامل درباره این موضوع، حق مردم و کارشناسان است. در شرایط حساس کنونی، مدیریت منابع ملی با حداکثر شفافیت و دقت، بهترین راه برای پیشبرد اهداف کشور است.