رشد تولید بدون تجهیزات!

آذر ماه سال گذشته با وجود اطلاع‌رسانی‌ها و حضور برخی از شرکت‌کنندگان نمایشگاه طلا و جواهر مشهد، این نمایشگاه به دلایلی از جمله وضعیت اجتماعی آن روزها لغو شد.

به دنبال این اتفاق و تکمیل بودن تاریخ‌ برگزاری سایر نمایشگاه‌های طلا و جواهر تا پایان سال در کشور، وعده  برگزاری این نمایشگاه در اردیبهشت ماه امسال از سوی متولیان داده شد که با پایان یافتن اردیبهشت ۱۴۰۲خبری از این نمایشگاه در مشهد داده نشد. 

همزمانی نمایشگاه با نمایشگاه‌های خارجی 

رئیس اتحادیه طلا، جواهر و نقره مشهد درباره برگزاری نمایشگاه گفت: قرار بود در اردیبهشت ماه ۱۴۰۲نمایشگاه طلا و جواهر را در مشهد داشته باشیم که به دلیل نام‌نویسی ۳۰ درصدی برای غرفه‌های این نمایشگاه، برگزاری آن لغو شد.

یوسف تقی‌زادگان به دلایل استقبال نکردن از غرفه‌های نمایشگاه اشاره کرد و ادامه داد: تاریخ برگزاری نمایشگاه طلا و جواهر مشهد در اردیبهشت ماه مصادف بود با نمایشگاه طلا و جواهر ایتالیا که برخی از تولیدکنندگان در این نمایشگاه شرکت دارند. از طرف دیگر نمایشگاه طلا و جواهر ترکیه اواخر سال گذشته برگزار شد و شرکت‌کنندگان حاضر در آن هم نمی‌توانستند با سرعت تجهیزات خود را به نمایشگاه مشهد برسانند.

رشد تولید؛ هدف نمایشگاه طلا و جواهر 

وی افزود: هدف ما از برگزاری این نمایشگاه، به نمایش درآوردن امکانات و تجهیزات تولید طلا و جواهر برای تولیدکنندگان مشهدی و رشد آنان است و به دنبال نمایش طلا و جواهر در نمایشگاه مشهد نیستیم.

رئیس اتحادیه طلا، جواهر و نقره مشهد در بیان دلایل پیشرفت کشورها در زمینه تولید طلا و جواهر توضیح داد: وجود امکانات و تجهیزات تولید در رشد این صنعت بسیار کمک‌کننده است. بسیاری از کشورهایی که در زمینه طلا و جواهر رشد کرده‌اند، از این امکانات برخوردار هستند. ترکیه به عنوان یک کشور مطرح در تولید طلا و تنها کشور همسایه ما در این زمینه است و حضور تولیدکنندگان آن در مشهد می‌تواند در رشد تولید طلا و جواهر ما مؤثر باشد. 

سابقه‌ای که از دست رفت 

تقی‌زادگان با یادآوری سابقه برگزاری نمایشگاه طلا و جواهر در مشهد خاطرنشان کرد: در بازه زمانی سال‌های ۸۸ تا ۹۰، چهار نمایشگاه طلا و جواهر در سطح عالی برگرفته از برگزاری الگو نمایشگاه‌های طلا و جواهر اروپا و کشورهای موفق دیگر برگزار شد و همین نمایشگاه‌ها موجب شد مشهد در زمینه طلا و جواهر در کشور مطرح شود. 

وی آذر ماه ۱۴۰۲ را تاریخ پیشنهادی نمایشگاه طلا و جواهر مشهد عنوان کرد و ادامه داد: پس از نمایشگاه‌های برگزار شده در سال ۹۰ سطح نمایشگاه‌های طلا و جواهر مشهد پایین آمد. در اصفهان به صورت مستمر چندین سال است در خرداد ماه نمایشگاه برگزار می‌شود و شرکت‌کنندگان در این تاریخ برای حضور آماده هستند و این تاریخ در گذشته برای مشهد اردیبهشت ماه بود.

تلاش برای احیای نام مشهد در برگزاری نمایشگاه طلا و جواهر 

مدیر عامل شرکت مدیریت پروژه‌های نمایشگاهی، نمایشگاه بین‌المللی مشهد در این باره گفت: قرارداد نمایشگاه بسته شده و آذر ماه زمان برگزاری نمایشگاه طلا و جواهر و ماشین‌آلات وابسته به آن در مشهد است. 

علیرضا صدرزاده عنوان کرد: نمایشگاه طلا و جواهر مشهد در گذشته از نظر کیفیت و کمیت از برترین نمایشگاه‌های کشور بوده و تلاش می‌کنیم به آن سطح برگردیم. 

وی به دلایل برگزار نشدن نمایشگاه در اردیبهشت ماه اشاره کرد و گفت: صنف طلا و جواهر با توجه به تعطیلات آغاز سال، دیرتر بازگشایی می‌شود و رونق بازار طلا پس از این تعطیلی‌ها، از نیمه اردیبهشت به بعد است. به همین دلیل قابل پیش‌بینی بود که تاریخ نمایشگاه طلا و جواهر تغییر کند و به آذر ماه منتقل شود. 

مدیر عامل شرکت مدیریت پروژه‌های نمایشگاهی، نمایشگاه بین‌المللی مشهد در پایان عنوان کرد: اکنون برای آذر ماه زود است که خیلی قاطع بگوییم کشورهای خارجی در این نمایشگاه شرکت می‌کنند یا خیر؟ هفت ماه تا زمان برگزاری فاصله داریم و نمی‌توان اظهارنظر دقیقی در این باره کرد؛ اما در برنامه برگزاری این نمایشگاه حضور شرکت‌کنندگان از کشورهای دیگر نیز قرار دارد. 

مشهد شهر جهانی صنایع دستی گوهرسنگ است و برگزاری نمایشگاه طلا و جواهر و صنایع وابسته به آن در سطح مطلوب و بین‌المللی می‌تواند در حفظ این عنوان اثرگذار باشد و دریچه جدیدی برای تولیدکنندگان در بحث صادرات باز کند. 

با وجود اینکه رئیس اتحادیه طلا، جواهر و نقره مشهد هدف نمایشگاه را به نمایش درآوردن امکانات و تجهیزات تولید طلا و جواهر می‌داند و حضور خارجی‌ها با این امکانات را در رشد تولید مؤثر می‌شمارد؛ اما این سؤال و دغدغه به قوت خود باقی است که با وجود موانع قانونی واردات و قرار داشتن تجهیزات ساخت و فراوری طلا و جواهر در فهرست کالاهای ممنوعه گروه چهار، شرکت‌کنندگان خارجی چگونه می‌توانند تجهیزات تهیه و تولید را برای حضور در نمایشگاه طلا و جواهر مشهد وارد کنند و آیا دور زدن و چشم‌پوششی موانع موجود در قانون به جای اصلاح یک قانون اشتباه، باز هم چاره کار خواهد بود؟