عوارض پیرسینگ بینی و گوش و لب برای خانم های جوان

اگر تصاویر به جا مانده از مصریان باستان و یا قبیله های محلی و دور افتاده آفریقا را بررسی کنید، بدون شک رواج پیرسینگ توجه شما را به خود جلب خواهد کرد. به همین سبب است که بسیاری پیرسینگ را یکی از قدیمی ترین و شیک ترین ترند های دنیای مد می دانند. امروزه پیرسینگ بینی، لب، گوش، ترقوه، ناف، زبان و بخش های دیگر بدن بسیار رایج است. جوانان غالبا از پیرسینگ برای بیان احساسات خود و نشان دادن استایل های خاص و مدرن استفاده می کنند. در این میان، پیرسینگ بینی و گوش یکی از رایج ترین و پرطرفدار ترین شاخه های پیرسینگ محسوب می شوند. بسیاری آنها را ساده و شیک می دانند. همین امر سبب شده است تا بسیاری از برندها و طراحان زیورآلات و جواهرات، مدل های بسیار متنوع، شیک و جذابی از پیرسینگ های مختلف را ارائه دهند. امروزه دنیای وسیعی از انتخاب ها، پیش روی دوستداران پیرسینگ بخش های مختلف بدن قرار دارد و روز به روز به این تنوع افزوده می شود. ما در این مقاله قصد داریم عوارض پیرسینگ بخش های مختلف بدن را مرور کنیم. بنابراین اگر در فکر پیرسینگ هستید، پیشنهاد می کنیم ما را تا آخر این مقاله دنبال کنید.

عوارض پیرسینگ بینی و خطرات مرتبط با آن

همانطور که پیشتر نیز بدان اشاره شد، پیرسینگ بینی یکی از ترند های روز دنیا و محبوب ترین انواع پیرسینگ، به ویژه در میان جوانان و نوجوانان محسوب می شود. به همین سبب است که نمونه های متنوعی از پیرسینگ های بینی در بازار موجود هستند. متخصصان استفاده از مواد غیر حساسیت زا، مانند تیتانیوم یا فولاد درجه یک جراحی را توصیه می کنند. با این حال مواد دیگری، مانند بیوپلاست، اکریلیک، فولاد ضد زنگ، نقره، طلای سفید، طلای زرد و تیتانیوم نیز مرسوم هستند. علاوه بر این موارد، ممکن است از نگین های زینتی و سنگ های قیمتی نیز برای تزئین پیرسینگ ها استفاده شود. ساختار کلی پیرسینگ با توجه به محل قرار گیری و تعداد مورد استفاده، تعیین می شود. به عنوان مثال، اگر به دنبال ایجاد سوراخ های دوتایی یا سه تایی بر روی بینی خود هستید، استفاده از پیرسینگ های قلابدار یا هالتر های پیچ خورده برایتان انتخاب مناسب تری است. اگر به دنبال ایجاد یک تک سوراخ در گوشه بینی خود هستید، پیرسینگ های میخی انتخاب های به مراتب بهتری هستند. مدل های دیگر پیرسینگ بینی نیز عبارتند است حلقه کامل یا نیمه، نعل اسبی، هالتر منحنی و پیرسینگ های L شکل.

رایج ترین خطراتی که ممکن است در خلال پیرسینگ بینی به آن ها دچار شوید، عبارتند از:

عفونت:

شایع ترین خطری که ممکن است در اثر پیرسینگ بینی به آن دچار شوید، عفونت است. منشا این عفونت می تواند باکتری های موجود در داخل بینی و همچنین عفونت های محیطی باشند. HIV، هپاتیت B، هپاتیت C یا کزاز نیز می توانند در اثر استریل کردن غلط وسایل پیرسینگ و همچنین مراقبت های غلط وارد جریان خون شما شوند و بدنتان را درگیر کنند.

خونریزی:

خونریزی یکی از خطرات بالقوه پیرسینگ در بخش های مختلف بدن است و در بخش بینی، به واسطه وجود مویرگ های پوستی، ممکن است این موضوع مشکل ساز شود.

واکنش های آلرژیک:

فلزات استفاده شده در ساخت پیرسینگ ها، ممکن است سبب بروز آلرژی های پوستی در بدن شما شوند. این آلرژی ها ممکن است به صورت قرمزی، تورم، پس زدن و یا جذب کامل پیرسینگ توسط پوست رخ دهند.

آسیب به اعصاب:

در صورتی که پیرسینگ توسط افراد غیر ماهر و بی تجربه انجام شود، می تواند به سوراخ شدن و یا قطع کامل اعصاب بینی منجر شود. این امر می تواند بی حسی موقت و یا دائمی را به همراه داشته باشد.

زخم های مزمن:

کلوئید ها که بافت های فیبروزی زخم هستند، ممکن است در محل ایجاد پیرسینگ بروز کنند.

عوارض پیرسینگ گوش و خطرات آن

پیرسینگ گوش یکی از قدیمی ترین و رایج ترین انواع پیرسینگ در جهان است. یک تحقیق در سال ۲۰۱۸ نشان داده است که چیزی در حدود ۸۳ درصد از آمریکایی ها پیرسینگ گوش دارند. در کشور خودمان نیز این امر بسیار رایج است و بسیاری از سنین کودکی گوش های کودکان خود را سوراخ می کنند. از آنجایی که پیرسینگ گوش بسیار رایج است، استاندارد های پزشکی برای به حداقل رساندن عوارض این کار و کمک به بالا بردن امنیت بیماران نیز به شکل گسترده مورد توجه هستند. با وجود این تمهیدات، پیرسینگ گوش می تواند خطرات مختلفی به همراه داشته باشد؛ از جمله:

    آبسه

    واکنش های آلرژیک

    Perichondritis که نوعی التهاب غضروف های گوش محسوب می شود.

    عفونت

    جای زخم

    پارگی و زخم پس از انجام پیرسینگ

در میان خطرات نام برده شده در لیست بالا، عفونت یکی از رایج ترین و جدی ترین مشکلاتی است که ممکن است پس از انجام پیرسینگ گوش به سراغتان بیاید. در صورت عدم رعایت نکات بهداشتی و یا انجام پیرسینگ در محیط های غیر استاندارد، امکان بروز عفونت چند برابر می شود. در صورت عفونت پیرسینگ گوش، علائمی مانند سوزش و قرمزی در محل ایجاد پیرسینگ، ترشح چرک، تب و کاهش فشار خون ممکن است رخ دهد. این خطرات برای پیرسینگ در نواحی غضروفی گوش بیشتر است. جریان خون غضروف ها کمتر است و در صورت بروز عفونت در این بخش ها، گلبول های سفید خون دیرتر به محل عفونت می رسند. بنابراین دوران نقاهت و خطرات بالقوه پیرسینگ در این بخش ها بیشتر خواهد بود. این عفونت ها با جدا کردن گوشواره ها و مصرف آنتی بیوتیک ها بهبود پیدا می کنند. همچنین در خصوص انتخاب گوشواره های خود، به ویژه در دوران نقاهت پس از انجام پیرسینگ، دقت به خرج دهید و فلزاتی که نسبت به آنها آلرژی های پوستی دارید را از لیست انتخاب های خود کنار بگذارید. در بیشتر مواقع، نیکل موجود در گوشواره ها عامل ایجاد کننده حساسیت و عفونت در لاله گوش ها است.

عوارض پیرسینگ لب و زبان

یکی از ترند های رایج، به ویژه میان نوجوانان و طرفداران استایل های خاص، پیرسینگ لب و زبان است. بسیاری پیرسینگ لب را یکی از وجوه مشترک در میان استایل های رایج دوران مدرن می دانند. با این حال اگر به این ترند خاص علاقه مند هستید و یا حتی پیرسینگ لب یا زبان را انجام داده اید، باید علاوه بر مشکلات رایج پیرسینگ (مانند عفونت و آلرژی) مراقب سلامت دندان ها و دهان خود نیز باشید.

لب ها و زبان یکی از مستعد ترین بخش های بدن برای عفونت هستند. این ناحیه معمولا در معرض باکتری های غذایی قرار دارند و حتی باکتری های موجود در بزاق شما، می توانند عامل ایجاد عفونت در پیرسینگ لب ها و زبان شوند. این عفونت به راحتی می تواند به سایر بخش های بدن، از جمله دستگاه گوارش، سرایت کنند و بر روی زیبایی صورت شما تاثیر بگذارند.

نکته دیگری که در پیرسینگ لب و زبان باید مد نظر قرار بگیرد، نرم بودن بافتی است که با پیرسینگ در تماس است. لثه ها، بخش داخلی دهان و زبان به راحتی توسط اشیای نوک تیز آسیب می بینند. از سویی دیگر تماس مداوم پیرسینگ ها با دندان ها سبب فرسایش و آسیب های طولانی مدت به دندان ها می شود. این امر محدودیت هایی را در انتخاب پیرسینگ ها اعمال می کند. انتخاب های پیرسینگ های بزرگ، خطرناک و غلط است چرا که می تواند به مینای دندان و بافت های لثه آسیب برساند. انتخاب پیرسینگ های بزرگ و پیرسینگ هایی از جنس فلزهای بی کیفیت و ارزان قیمت، یکی از خطرناک ترین موارد برای دهان و زبان است. توصیه می شود برای انتخاب پیرسینگ بخش دهان و زبان حتما با دندانپزشک و افراد متخصص مشورت کنید.