همه آنچه که خانم ها باید درباره پیرسینگ گوش بدانند

در این عمل ناحیه خاصی از گوش سوراخ شده و در آن یک گوشواره حلقه ای، میخی یا آویزی قرار می گیرد. پیرسینگ در ناحیه گوش لزوما مشابه با سوراخ کردن گوش نیست، چرا که در برخی از موارد می توان بدون سوراخ کردن از پیرسینگ های فیک استفاده کرد که به صورت کلیپی روی گوش قرار می گیرند، اما عمل پیرسینگ در واقع نوعی سوراخ کاری است و ماهیت آن با گوشواره های کلیپسی متفاوت است.

پیرسینگ گوش می تواند در نواحی مختلف گوش انجام شود تا زیبایی گوش را چندین برابر کند. برای اینکه پیرسینگ در ناحیه گوش را انجام دهید، در ابتدا باید با انواع پیرسینگ در ناحیه گوش آشنا شوید و سپس با توجه به آن و سلیقه خودتان بهترین محل را برای سوراخ کردن گوش انتخاب کنید.

انواع پیرسینگ گوش

پیرسینگ گوش بسته به اینکه در کدام محل از گوش انجام می شود، دارای انواع مختلفی است. بسته به سلیقه و همچنین نوع گوشواره و پیرسینگی که برای نصب روی گوش انتخاب می کنید، می توانید هر یک از انواع این پیرسینگ ها را سفارش دهید.

پیرسینگ نرمه گوش

پیرسینگ نرمه گوش یکی از رایج ترین و متداول ترین نوع سوراخ کاری در گوش است. برای انجام این کار از آنژیوکت استفاده می شود. نرمه گوش دارای نواحی مختلفی است که می توان سوراخ کاری را در هر یک از این نواحی انجام داد. اما معمولا بالا یا وسط نرمه گوش سوراخ می شود، چون اگر پایین نرمه سوراخ کاری انجام شود احتمال پارگی بافت گوش وجود دارد. مزیت سوراخ کاری این ناحیه از گوش این است که می توان هر نوع گوشواره ای را همچون گوشواره آویزی، میخی، نگین دار و ... روی نرمه گوش نصب کرد.

پیرسینگ لبه بیرونی گوش

اگر علاقه مند به قرار دادن گوشواره در لبه بیرونی گوش هستید، باید پیرسینگ این ناحیه را انجام دهید. برای این کار سوزن پیرسینگ از عرض وارد نرمه گوش می شود و از طرف دیگر خارج می گردد. افرادی که نرمه گوش بسیار کوچک و ظریفی دارند، نباید این کار را انجام دهند.

پیرسینگ لاله گوش

قسمت لبه بیرونی لاله گوش محلی برای نصب پیرسینگ است. باید بدانید که پیرسینگ در این ناحیه بسیار دردناک بوده و شاید برای شما آزاردهنده باشد. چرا که عصب های بسیار زیادی در این ناحیه وجود دارند. از طرفی دقت زیادی برای سوراخ کردن لاله گوش نیاز است. چرا که یک بی دقتی ساده می تواند باعث آسیب به لاله گوش و صدمات جدی به عصب ها شود. چون لاله گوش ظریف و کوچک است، باید از پیرسینگ های کوچک نیز برای آن ها استفاده کرد.

پیرسینگ در ناحیه زبانه گوش

زبانه گوش یک غضروف برآمده در ناحیه لبه کنار گوش و صورت است. درد ایجاد شده در این نوع پیرسینگ وابسته به اندازه و ضخامت تراگوس است. با این حال باید بدانید که پیرسینگ در ناحیه زبانه گوش نیاز به مراقبت زیاد دارد، در غیر این صورت خیلی زود عفونت می کند. معمولا گوشواره های نگینی برای پیرسینگ در این ناحیه مناسب اند.

پیرسینگ در غضروف حلزونی گوش

در ناحیه غضروفی و فرورفته گوش می توان پیرسینگ را انجام داد؛ اما باید بدانید که این روش نیز بسیار دردناک است. سوراخ های ایجاد شده در این ناحیه از دو ناحیه داخلی و خارجی غضروف حلزونی هستند. این نوع پیرسینگ برای همه افراد با فرم های مختلف غضروف حلزونی یکسان نیست. اگر دارای غضروف بسیار کوچک و ناهموار هستید، بهتر است که از این روش استفاده نکنید.