پزشکیان و پوتین چه معاهدی را امضا کردند؟ / حوزه‌های کلیدی معاهده تاریخی ایران و روسیه

حوزه‌های کلیدی معاهده:

همکاری اقتصادی: این معاهده بر تقویت روابط اقتصادی و ارتقاء حجم تجارت میان ایران و روسیه تأکید دارد. هدف اصلی این بخش، ایجاد فرصت‌های جدید اقتصادی و تعمیق همکاری‌ها در حوزه‌های مختلف تجاری است.

همکاری علمی و فناوری: طرفین معاهده بر توسعه پروژه‌های مشترک علمی و فناوری تأکید دارند. این بخش به‌منظور تبادل دانش و فناوری‌های نوین بین دو کشور طراحی شده است.

همکاری فرهنگی و گردشگری: یکی دیگر از حوزه‌های مهم معاهده، گسترش تبادلات فرهنگی و توسعه صنعت گردشگری میان دو کشور است. هدف این بخش تقویت پیوندهای مردمی و آشنایی بیشتر با فرهنگ‌های یکدیگر است.

نکات مهم معاهده:

عدم وجود بند دفاعی مشترک: برخلاف برخی توافقات دفاعی روسیه با کشورهایی چون کره شمالی و بلاروس، این معاهده فاقد بند دفاعی مشترک است. سفیر ایران در روسیه، کاظم جلالی، تصریح کرده است که این تصمیم نمایانگر تأکید ایران بر استقلال و خوداتکایی در زمینه امنیت است.

مواضع سیاسی مستقل: در این معاهده، ایران هیچ‌گونه الحاقی برای شبه‌جزیره کریمه به روسیه به‌رسمیت نمی‌شناسد که نشان‌دهنده مواضع مستقل ایران در مسائل سیاسی بین‌المللی است.

دیدارهای دیپلماتیک:

پیش از امضای معاهده، رؤسای جمهور ایران و روسیه، مسعود پزشکیان و ولادیمیر پوتین، در مسکو دیدار کرده و در مورد مسائل مهم منطقه‌ای و جهانی، از جمله وضعیت سوریه، تحولات خاورمیانه و برنامه هسته‌ای ایران گفتگو کردند. این دیدارها نشان‌دهنده تعمیق روابط دوجانبه و هماهنگی در مسائل منطقه‌ای است.

جمع‌بندی:

امضای "معاهده مشارکت جامع راهبردی" در تاریخ ۲۸ دی ۱۴۰۳، نقطه عطفی در روابط دو کشور محسوب می‌شود. این معاهده با ایجاد بستری برای همکاری‌های مشترک در حوزه‌های مختلف، نقش‌آفرینی فعال ایران و روسیه در تحولات جهانی و منطقه‌ای را ممکن می‌سازد. این توافق به‌عنوان نشانه‌ای از تعهد دو کشور به تقویت روابط استراتژیک‌شان، گام بلندی به‌سوی آینده‌ای مشترک و پایدار خواهد بود.