کشاورز باید به زمین و زمان بزند تا 100 میلیون وام دریافت کند

رضا حاجی‌پور عضو کمیسیون کشاورزی و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی درباره برنامه‌های آینده این کمیسیون در خصوص حذف ارز ترجیحیِ برنج با توجه به نزدیک شدن به زمان برداشت برنج، به خبرنگار اقتصاد 100 گفت: ما در کشوری زندگی می‌کنیم که دارای چهار فصل است در همین ارتباط، در کتابی که به قلم بنده به نگارش درآمده تحت عنوان «برنج؛ محصولی با رنج» که در سال 82 نیز به چاپ رسید، و همچنین طی تحقیقات میدانی صورت گرفته، تقریبا 17 استان کشور دارای قابلیت کشت برنج هستند. 

او افزود: در حال حاضر بسیاری مدعی هستند که آب را از خلیج فارس و دریای عمان به یزد و رفسنجان منتقل کرده‌اند با این توضیحات، پرسش این است که چطور نمی‌توانیم در راستای تأمین آب بخش کشاورزی اقدام کنیم و در بخش تولید برنج به خودکفایی دست پیدا کنیم. یکی از بهانه‌های اصلی وزارت نیرو در راستای تأمین آب است. امروزه ما در حال ارسال ماهواره به سیاره‌های دیگر هستیم از یک سو منابع و ذخایر زیرزمینی مهار شده است به بیان دیگر دانشمندان بررسی کرده‌اند که سفره‌های زیرزمینی در کجا قرار دارد تا بتوانند آنها را مدیریت کنند از سوی دیگر به این قدرت و توانمندی رسیده‌اند که هزاران کیلومتر آب را به سایر مناطق منتقل و جابجا می‌‌کنند بنابراین مهمترین سوال این است که چگونه این توانایی را ندارند که در استان‌های شمالی کشور، بحث کنترل آب‌های سطحی که از نزولات آسمانی است و میلیون‌ها متر مکعب از این آب‌ها نیز وارد دریا می‌شود را مدیریت کنند و چاره‌ای برای آن بیاندیشند.

این نماینده مجلس با بیان اینکه دولت در مباحث یاد شده به ویژه درباره کنترل آب‌های سطحی، توجهی ندارد، عنوان کرد: ما نمایندگان مجلس نیز در این باره مقصر هستیم. در واقع دولت باید به این حوزه‌ها وارد شود، طرح و ایده و لایحه ارائه دهد و به بیانی دیگر با توجه به فرمایشات و تأکیدات مقام معظم رهبری عمل کند اما متاسفانه همه با بی‌توجهی از کنار این فرمایشات و توصیه‌های ایشان در حوزه تولید عبور می‌کنیم.

حاجی پور در پاسخ به این سوال که دولت جدید چه برنامه‌هایی را در حوزه تولید محصولات کشاورزی و حمایت از کشاورزان، می‌تواند در دستور کار قرار دهد؟ اشاره کرد: نمی‌توانیم گندم  و برنج و جو و سایر محصولات کشاورزی را متفاوت و مجزا از یکدیگر بدانیم چراکه کشاورز، کشاورز است چه کسانی که در حوزه زنبورداری، مرغداری، برنج، جو و گندم  فعال هستند و چه کسانی که در حوزه شیلات و آبزیان و سایر حوزه‌ها فعالیت می‌کنند. در واقع به همه کشاورزان باید توجه شود و این ظرفیت نیز وجود دارد. وظیفه دولت این است که نسبت به تأمین امکانات در راستای جریان تولید گام بردارد و در کنار تولید، همه امکانات اعم از کود و سم و غیره را در اختیار کشاورزان قرار دهد. 

نماینده مردم آمل در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: بنده حدود شش ماه گذشته، در سفری که به کشور ویتنام داشتم مشاهده کردم وسعت این کشور به اندازه سه چهار استان کشورمان است که 40 میلیون تُن شلتوک تولید می‌کند یعنی معادل 20 میلیون تُن برنج سفید. در حالی که ما به دنبال تولید سه میلیون و سیصد هزار تُن برنج هستیم و 17 استان کشور ما نیز قابلیت تولید برنج را در کشور دارا هستند. پرسش این است که چه کسی در اینجا مقصر است؟ چرا نباید دولت به این ظرفیت‌های خدادای توجه کند و پای کار بیاید؟ دولت ابتدا لایحه دهد و نمایندگان مجلس نیز در کنارحمایت از منابع خدادادیِ‌مان قرار گیرند. 

این عضو کمیسیون کشاورزی مجلس درباره مافیای برنج در کشور تصریح کرد: در حال حاضر ما شاهد حضور مافیای واردات برنج هستیم به عنوان مثال دولت براساس آماری، اعلام کرده  که تا قبل از برداشت برنج،  500 هزار تُن برنج وارد و توزیع کرده است. این ادعای یک مقام آگاه در وزارت جهاد کشاورزی است. علاوه بر این میزان واردات، این پرسش مطرح می‌شود مابقی واردات برنج از کجاست؟ با توجه به شرایط کنونی، تقریبا برنج را با قیمت 80 هزار تومان از کشاورزان خریداری می‌کنند. در واقع با توجه به هزینه‌هایی که کشاورزان متقبل شده‌اند تقریبا کیلویی 20 تا 30 هزار تومان برای کشاورز باقی می‌ماند که حتی از عهده امورات و هزینه‌های خانواده‌اش نیز بر‌نمی‌آید. به هر حال اینها چالش‌هایی است که در حوزه تولید و کشاورزی با آن روبرو هستیم.

او به مشکلات گیلاس‌‌کاران اشاره کرد و گفت: باغداران و گیلاس‌کاران به دلیل بارندگی‌ها نتوانستند از دسترنج خود بهره‌ای ببرند این بارندگی‌های شدید موجب شد که باغداران در زمان برداشت و چیدن گیلاس با مشکلات روبرو شوند و آن میزان محصول موردنظرشان را برداشت نکنند. عمده محصولات از بین رفته و کشاورز هم بیمه ندارد. کار کشاورزی در کشور به تعبیری توکل بر خدایی است. دولت حداقل در این مسیر نیز کنار کشاورزان قرار گیرد و در زمان برداشت به عنوان یک اقدام عرف صورت گیرد و از آنها حمایت کند. 

این نماینده مجلس اضافه کرد: چگونه یک کارمند را بیمه می‌کنند اما یک کشاورز و محصولش نباید بیمه شود؟! به هر حوزه‌ای که وارد می‌شویم بحث بیمه مطرح است. آیا این کشاورزان جزو مردم جامعه نیستند؟ چه کسی باید به مشکلات آنها رسیدگی کند. بنابراین اینها مواردی است که متاسفانه تاکنون نادیده گرفته شده و همچنان این روند ادامه دارد. مجلس نیز همین گونه است. 

نماینده مردم آمل در مجلس شورای اسلامی در خصوص اختصاص وام‌ها و تسهیلات به کشاورزان نیز خاطرنشان کرد: طی سال‌های گذشته، تسهیلاتی برای کشاورزان وجود داشت اما متاسفانه این تسهیلات بسیار کاهش یافته است نکته مهمتر اینکه با قوانین و شرایط سخت ضمانتی نیز ممکن است تخصیص یابد. کشاورز باید به زمین و زمان بزند و به دنبال ضامن و ضمانت باشد تا در نهایت 100 میلیون وام یا سلف دریافت کند که سلف را بلافاصله پس از برداشت برنج باید پرداخت کنند. بنابراین دولت در حوزه تولید از کشاورزان حمایت و تأمین اجتماعی نیز در حوزه بیمه، کشاورزان و محصولاتشان را بیمه کند.