فرودگاههایی که نه مسافر دارند نه پرواز!
اقتصاد ۱۰۰ - بر اساس اظهار نظر مسئولان شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران تنها سه فرودگاه مشهد، امام و مهرآباد تهران مجموعههای سود ده در بخش فرودگاهی کشور هستند.
به گزارش گروه حملونقل اقتصاد ۱۰۰، بر اساس آمار منتشره در حال حاضر ۲۰ شرکت هواپیمایی مسافری در حال فعالیت است و بر اساس اظهارات رئیس سازمان هواپیمایی ۱۶۰ فروند هواپیمای مسافری در کشور و بر اساس اظهارت معاون هوانوردی این سازمان از فعال بودن ۱۵۰ فروند هواپیما در ناوگان هوایی کشور در کشور فعال هستند .
محمد محمدیبخش رئیس سازمان هواپیمایی کشوری ۲۱ خرداد امسال در نشست خبری پروازهای حج امسال با تأکید بر اینکه در بحث ایمنی هواپیما یا صفر هستیم یا ۱۰۰، گفته بود: در زمان حاضر ۳۳۰ هواپیما داریم که ۱۶۰ هواپیما اجازه پرواز دارند.
بر اساس اظهار نظر مسئول شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران تنها سه فرودگاه مشهد، امام و مهرآباد تهران مجموعههای سود ده در بخش فرودگاهی کشور هستند.
منتقدان بر این باورند که ساخت فرودگاهها در کشورمان با فشار مقامات محلی و بیتوجهی به آمایش سرزمین، انجام میشود وجود فرودگاههای بدون مسافر و زیانده، تبدیل فرودگاه به مرکز اسقاط هواپیما و مزاحمتهای کوه بزرگ در کنار فرودگاه، شواهد ساخت فرودگاههای سفارشی و بدون توجه به آمایش سرزمین هستند.
به عنوان مثال یکی از طرحهای عمرانی پیشبینی شده در لایحه بودجه ۱۴۰۱ طرح مطالعه و احداث فرودگاه بناب (جنوب استان آذربایجان شرقی) است و بررسیها نشان میدهد که در حال حاضر در آن منطقه فرودگاه سهند (مابین دو شهر مراغه و بناب با فاصله ۱۰ کیلومتر از هم!) موجود و عملیاتی است که چند پرواز در هفته نیز در آن از مبدأ و به مقصد تهران انجام میشود.
برخی کارشناسان این صنعت معتقدند برخی از فرودگاههای نیمهکاره در نزدیکی فرودگاههای بزرگ واقع شدهاند و ممکن است برقراری پرواز از آنها برای شرکتها هواپیمایی چندان پرمنفعت به نظر نرسد، زیرا در واقع شرکتهای هواپیمایی برای آنکه بتوانند در این فرودگاهها پرواز داشته باشند باید ابتدا نسبت به خرید هواپیماهای کوچکتر اقدام کنند تا بتوانند در این مسیرها پرواز داشته باشند.
کمبود تعداد مسافران موجب میشود تا پس از ساخته شدن و به بهرهبرداری رسیدن این فرودگاهها، ایرلاینها و شرکتهای هواپیمایی یا علاقهای برای نشست و برخاست در این فرودگاه بود تعداد مسافران موجب میشود تا پس از ساخته شدن و به بهرهبرداری رسیدن این فرودگاهها، ایرلاینها و شرکتهای هواپیمایی یا علاقهای برای نشست و برخاست در این فرودگاهها نداشته باشند یا حداکثر هفتهای یک یا دو پرواز در این فرودگاهها برقرار کنند که باز هم این آمار نمیتواند توجیهی برای ساخت و استفاده و تکمیل این فرودگاهها باشد.
همچنین به دلیل کمبود و محدودیت منابع دولت برای تأمین هزینههای مربوط به ساخت فرودگاهها، ساخت فرودگاههای جدید باید دارای توجیه اقتصادی باشد تا دولت و همچنین بخش خصوصی به فرآیند ساخت آنها وارد شود و تکمیل این پروژههای فرودگاهی که بهوضوح غیراقتصادی هستند، محل اشکال است.
انتهای پیام/
ارسال نظر