شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان
«ذوب آهن ، آرزوی ملی ایرانیان؛ با اطمینان بسازید»
ایران در قرون واعصار گذشته، از جهت آشنایی با نحوه تولید آهن و فولاد ، همسطح و همتراز دیگر جوامع و تمدن های بزرگ بود. اما در سه قرن اخیر به لحاظ افزایش سرعت تحولات در زمینه تکنولوژی تولید فولاد در کشورهای صنعتی و نیاز روزافزون به محصولات فولادی ، ایران در زمره وارد کنندگان محصولات فلزی قرار گرفت و ایجاد یک کارخانه ذوب آهن به عنوان صنعت مادر و یک آرمان ملی از دوره قاجار مطرح بود که همواره با موانع متعددی از جمله مشکلات سیاسی خارجی و داخلی و محدودیت های مالی مواجه بود تا اینکه در چهارچوب پروتکل همکاری های فنی و اقتصادی بین دولت ایران و شوروی سابق، احداث کارخانه ذوب آهن مورد توافق قرار گرفت و موافقت نامه ای به امضاء رسید که در ۲۳ دی ماه ۱۳۴۴ به تصویب مجلس رسید. یکی از اصول این توافق نامه همکاری دولت شوروی در زمینه احداث کارخانه ذوب آهن در ایران بود. بر همین اساس شرکت ملی ذوب آهن ایران قراردادی با موسسه ( تیاژپروم اکسپورت شوروی ) برای تهیه طرح و تجهیزات لازم کارخانه و تجهیز معادن سنگ آهن و زغال سنگ و سنگ آهک منعقد کرد. کارشناسان شوروی با توجه به محدودیت منابع مالی و مواد اولیه خصوصاً ذخایر شناخته شده زغال سنگ، ظرفیت کارخانه را در فاز اول ۵۵۰ هزار تن فولاد در سال تعیین کردند که مورد موافقت قرار گرفت.
متعاقباً کارشناسان ایرانی و شوروی اطراف شهر اصفهان را از نظر استحکام طبقات زمین، موقعیت محل از نظر زلزله، تامین آب،انرژی الکتریکی و مواد اولیه، خطوط ارتباطی، عوامل فنی و اقتصادی اجتماعی مورد بررسی قرار دادند.
در نتیجه مطالعات صورت گرفته،منطقه ای موسوم به دشت طبس واقع در ۴۵ کیلومتری جنوب غربی اصفهان برای احداث کارخانه مناسب تشخیص داده شده و قطعیت یافت.
به دلیل اشکالات موجود در طراحی ماشین های ریخته گری مداوم روسی، فولادسازی به عنوان گلوگاه و محدود کننده تولید بود که درهمین رابطه از سال ۱۳۶۷ نصب دو ایستگاه ریخته گری مدرن از کشور ایتالیا شروع و در سال ۱۳۶۹ بهره برداری کامل از کمپلکس فولاد تا مرز ظرفیت اسمی انجام پذیرفت. اگرچه در دوران جنگ تحمیلی در ذوب آهن نیز همچون دیگر صنایع روند رسیدن به اهداف طرح توسعه در حد مطلوب نبود ولی پس از اتمام جنگ این کارخانه با به کارگیری امکانات خود توانست به مرز تولید ۰۰۰/۰۰۰ /۲ تن یعنی بیش از ظرفیت نصب شده تجهیزات خود برسد. در ادامه به دنبال مطالعات انجام شده، اجرای بازسازی جامع و همه جانبه در دستور کار کارخانه قرار گرفت و با تکیه به توانمندی های موجود در نیروهای متخصص سعی شد ضمن استفاده از ظرفیت بازسازی با کمترین هزینه و اتلاف وقت اقدام به افزایش ظرفیت تولید واحدها نموده، تنوع محصولات را اضافه کرده و همچنین کیفیت آنها را بهبود بخشید.
متعاقباً کارشناسان ایرانی و شوروی اطراف شهر اصفهان را از نظر استحکام طبقات زمین، موقعیت محل از نظر زلزله، تامین آب،انرژی الکتریکی و مواد اولیه، خطوط ارتباطی، عوامل فنی و اقتصادی اجتماعی مورد بررسی قرار دادند.
در نتیجه مطالعات صورت گرفته،منطقه ای موسوم به دشت طبس واقع در ۴۵ کیلومتری جنوب غربی اصفهان برای احداث کارخانه مناسب تشخیص داده شده و قطعیت یافت.
ذوب آهن اصفهان پس از انقلاب
به دلیل اشکالات موجود در طراحی ماشین های ریخته گری مداوم روسی، فولادسازی به عنوان گلوگاه و محدود کننده تولید بود که درهمین رابطه از سال ۱۳۶۷ نصب دو ایستگاه ریخته گری مدرن از کشور ایتالیا شروع و در سال ۱۳۶۹ بهره برداری کامل از کمپلکس فولاد تا مرز ظرفیت اسمی انجام پذیرفت. اگرچه در دوران جنگ تحمیلی در ذوب آهن نیز همچون دیگر صنایع روند رسیدن به اهداف طرح توسعه در حد مطلوب نبود ولی پس از اتمام جنگ این کارخانه با به کارگیری امکانات خود توانست به مرز تولید ۰۰۰/۰۰۰ /۲ تن یعنی بیش از ظرفیت نصب شده تجهیزات خود برسد. در ادامه به دنبال مطالعات انجام شده، اجرای بازسازی جامع و همه جانبه در دستور کار کارخانه قرار گرفت و با تکیه به توانمندی های موجود در نیروهای متخصص سعی شد ضمن استفاده از ظرفیت بازسازی با کمترین هزینه و اتلاف وقت اقدام به افزایش ظرفیت تولید واحدها نموده، تنوع محصولات را اضافه کرده و همچنین کیفیت آنها را بهبود بخشید.
طرحهای توسعه :
۱_پروژههای زیست محیطی :
عناوین برخی از این پروژهها عبارتند از:
آسپیراسیون کوره بلند شماره ۱
کاهش میزان غبار در گاز خروجی کنورتورهای بخش فولادسازی تا میزان استاندارد
کاهش CO در خروجی کنورتورهای بخش فولادسازی تا میزان استاندارد
تصفیهخانه پساب صنعتی غیر سمی به ظرفیت ۷۷۰ متر مکعب در ساعت
انتقال پساب زرینشهر جهت آبیاری فضای سبز غیر مثمر اطراف کارخانه و حومه زرینشهر به میزان ۲۱۶ متر مکعب در ساعت
پروژه پنجگانه زیست محیطی بخش آگلومراسیون
مشعلهای سوزانندۀ گازهای اضافی کک و کورهبلند
اندازهگیری، پایش و نمایش مقادیر آلایندهها (بطور On Line)در محیط ذوبآهن (با درخواست و همکاری اداره محیط زیست اصفهان)
ایجاد بیش از ۱۶۰۰۰هکتار فضای سبز در فضای داخل و اطراف شرکت به عنوان بزرگترین جنگل مصنوعی کشور و یکی از مؤثرترین راهای جذب co۲ محیط
۲_طرحها و پروژههای توسعه، بازسازی و نوسازی :
مهمترین طرحها و پروژههای توسعه، بازسازی و نوسازی در ذوبآهن اصفهان:
پروژه تولید ریل
گوگرد زدایی از چدن مذاب
ایستگاه ریختهگری شماره ۵
کارگاه اکسیژن جدید به ظرفیت h۲۵۰۰۰ Nm۳/
تزریق پودرزغال
گندله سازی
۱_پروژههای زیست محیطی :
عناوین برخی از این پروژهها عبارتند از:
آسپیراسیون کوره بلند شماره ۱
کاهش میزان غبار در گاز خروجی کنورتورهای بخش فولادسازی تا میزان استاندارد
کاهش CO در خروجی کنورتورهای بخش فولادسازی تا میزان استاندارد
تصفیهخانه پساب صنعتی غیر سمی به ظرفیت ۷۷۰ متر مکعب در ساعت
انتقال پساب زرینشهر جهت آبیاری فضای سبز غیر مثمر اطراف کارخانه و حومه زرینشهر به میزان ۲۱۶ متر مکعب در ساعت
پروژه پنجگانه زیست محیطی بخش آگلومراسیون
مشعلهای سوزانندۀ گازهای اضافی کک و کورهبلند
اندازهگیری، پایش و نمایش مقادیر آلایندهها (بطور On Line)در محیط ذوبآهن (با درخواست و همکاری اداره محیط زیست اصفهان)
ایجاد بیش از ۱۶۰۰۰هکتار فضای سبز در فضای داخل و اطراف شرکت به عنوان بزرگترین جنگل مصنوعی کشور و یکی از مؤثرترین راهای جذب co۲ محیط
۲_طرحها و پروژههای توسعه، بازسازی و نوسازی :
مهمترین طرحها و پروژههای توسعه، بازسازی و نوسازی در ذوبآهن اصفهان:
پروژه تولید ریل
گوگرد زدایی از چدن مذاب
ایستگاه ریختهگری شماره ۵
کارگاه اکسیژن جدید به ظرفیت h۲۵۰۰۰ Nm۳/
تزریق پودرزغال
گندله سازی
ارسال نظر