روش سنگاپوری‌ها برای مقابله با آلاینده‌ها!

به گزارش گروه دانش و فناوری اقتصاد ۱۰۰ و به نقل ازتکراتو، در شهری که در سرتاسر جهان به‌عنوان مرکز شلوغ تجارت و بازرگانی شناخته می‌شود، یکی از برجسته‌ترین چیزها برای سنگاپور، همیشه سبز بودن آن و حفاظت از محیط زیست با تکنولوژی روز دنیا است.

قطعاً فضای باز در اولویت است و طبیعت بخش مهمی از روحیه جمعی این کشور جزیره‌ای خواهد بود. با توجه به شهروندانی که در زمان استراحت خود به پارک‌ها، سواحل و باغ‌ها هجوم می‌آورند، و در شهری که آینده آن دائماً در حال توسعه است، چه راه بهتری برای ساختن این شهر وجود دارد. آیا سرسبزی آن با توجه به پیشرفت روز افزون فناوری هوشمند باقی می‌ماند؟

حفاظت از محیط زیست با تکنولوژی روز دنیا در سنگاپور

طبق گزارش‌های قبلی TechRadar Pro اطلاعاتی درباره نحوه نگهداری چمن‌های شهر با فناوری اینترنت اشیا وجود دارد، اما به نظر می‌رسد که دسترسی طبیعی به خود درختان نیز در حال پیشرفت است.

سنگاپور با وجود بلوک‌های اداری و جاده‌های پرترددش، مفتخر است که خود را یک باغ شهر می‌نامد و هیچ کجا به اندازه باغ‌های گیاه‌شناسی آن زیبا و پاک نیست. این باغ‌ها که در سال 1859 راه‌اندازی شده‌اند، یکی از میراث جهانی یونسکو هستند، و مقصدی محبوب برای شهروندان و گردشگران برای استراحت، ورزش یا صرفاً نشستن و تماشای هزاران گونه‌ی گیاهی خواهد بود.

این باغ‌ها توسط هیئت پارک‌های ملی دولت (NParks) اداره می‌شوند، که مدیریت و نظارت بر تعداد زیادی از وظایف مختلف را بر عهده دارد، زیرا به نظر می‌رسد از یک باغ شهر به چیزی تبدیل شود که تان چونگ لی، دستیار مدیر اجرایی، به TechRadar Pro آن را اینگونه می‌نامد: «شهری در باغ».

NParks تمایل سنگاپور به فناوری را کاملاً مورد توجه قرار داده است، لی اشاره کرد که در حال حاضر حدود 150 پروژه تحقیقاتی و دیجیتالی‌سازی در حال انجام است زیرا به نظر می‌رسد رویکردی مبتنی بر علم را برای کار آینده خود در نظر دارد.

یکی از بزرگترین پروژه‌های آن شامل مراقبت و مدیریت حدود دو میلیون درخت شهری در سراسر جزیره است. سنگاپور که مجموعاً حدود هفت میلیون درخت دارد، استراحتی خوشایند را در جنگل‌های انبوه مناطق تجاری شهر فراهم می‌کند و به پاکسازی آلودگی و کاهش دما کمک می‌کند.

اما برای اطمینان از حفظ این منبع حیاتی، NParks با همکاری Govtech، بازوی فناوری دولت سنگاپور اکنون دو میلیون درخت را که از آن‌ها مراقبت می‌کند، به صورت آنلاین تحت کنترل قرار داده است. با استفاده از لیدار و فناوری یادگیری ماشینی (ماشین لرنینگ)، هر درخت برای ایجاد یک جفت دیجیتالی از خود اسکن می‌شود که بر روی یک نقشه مجازی که شهر را ترسیم کرده است، آپلود می‌شود.

این جفت دیجیتالی علاوه بر ارائه مکان درخت، اطلاعاتی مانند قد و قطر آن را ارائه می‌کند که می‌توان آن را با میانگین نرخ‌های گونه‌های آن مقایسه کرد تا مشخص شود که چگونه رشد کرده و چه زمانی ممکن است در مرحله بعدی نیاز به هرس و مراقبت‌های دیگر داشته باشد.

همانطور که هر باغبانی می‌داند، هرس برای رشد درخت حیاتی است، اما برای درختان شهری، همچنین می‌تواند یک پروتکل ایمنی مهم نیز باشد، زیرا شاخه‌های بیش از حد رشد کرده درختان علائم جاده یا هشدارهای سرعت را مسدود می‌کنند. داده‌های تولید شده توسط جفت دیجیتالی را می‌توان برای شناسایی در مواقعی که به کارهای فوری نیاز است، مدل‌سازی کرد و در عین حال ایمنی را بالا نگه داشت.

با این حال می‌توان از این اطلاعات در جهت منافع خود درختان نیز استفاده کرد. تصاویر ماهواره‌ای را می‌توان برای شناسایی درختان با نرخ کلروفیل پایین‌تر، که به رنگ زرد یا قهوه‌ای نشان داده می‌شوند، استفاده کرد و این امر هشدار می‌دهد که آن‌ها نیاز به مراقبت فوری دارند. این هیئت همچنین سنسورهای شیب بی‌سیم را به درختانی که احتمال سقوط آن‌ها وجود دارد وصل کرده است و داده‌هایی را در مورد میزان خم شدن آن‌ها ارائه می‌دهد.

همه این فناوری‌ها تاکنون به کاهش تعداد سالانه آنچه که لی «حوادث درختی» می‌نامد، از 3000 مورد در سال 2000 به کمتر از 500 مورد در سال 2022 کمک کرده‌اند.

به منظور ایجاد ارتباط بیشتر، همه دو میلیون درخت نیز به صورت آنلاین در پایگاه داده آنلاین TreesSG فهرست شده‌اند. کاربران می‌توانند به پایگاه داده دسترسی پیدا کنند تا درختان نزدیک خود را پیدا کنند، مشکلاتی را که ممکن است مشاهده کرده باشند گزارش کنند و حتی به درختان ایمیل بزنند تا از مزایای طبیعی آنها تشکر کنند!

بنابراین به نظر می‌رسد که وقتی صحبت از حفظ سلامتی شما می‌شود، درختان می‌توانند این کار را انجام دهند؛ و مطمئناً برای سنگاپور این کار را انجام خواهند داد.