میکروبیوم روده می‌تواند عامل ابتلا به اضطراب اجتماعی باشد

به گزارش گروه دانش و فناوری، دانشمندان قبلاً دریافته بودند که میکروبیوم روده – مجموعه‌ای از باکتری‌ها و سایر ارگانیسم‌هایی که در سیستم گوارشی زندگی می‌کنند - در افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی(Social Anxiety Disorder) در مقایسه با افراد سالم متفاوت است.

اکنون محققان دریافته‌اند که "وقتی میکروب‌های روده افراد مبتلا به SAD به موش‌ها پیوند زده می‌شود، حیوانات اضطراب و ترس بیشتری به موقعیت‌های اجتماعی جدید نشان می‌دهند."

مطالعات قبلی، نتایج مشابهی را برای اختلال افسردگی و سندرم روده تحریک‌پذیر نشان داده بود.

اگرچه ژنتیک و عوامل محیطی نیز می‌توانند در بروز اختلالاتی از جمله SAD نقش داشته باشند، اما تحقیق جدید محققان کالج دانشگاه کورک در ایرلند، اهمیت "فلور روده" را در این زمینه برجسته کرد.

پروفسور جان کریان، یکی از نویسندگان این تحقیق و همکارانش در "مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم" گزارش می‌دهند که چگونه از شش فرد سالم و شش فرد مبتلا به SAD نمونه مدفوع گرفته و با تجزیه و تحلیل DNA آنها مشخص کردند که میکروبیوم روده به طور قابل توجهی بین دو گروه متفاوت است.

این تیم هر نمونه را به شش موش آزمایشگاهی منتقل کردند و نتایج نشان داد که "موش‌هایی که میکروب‌های روده را از افراد مبتلا به SAD دریافت کرده بودند، از مواجهه با موقعیت‌های جدید و از نزدیک‌شدن به موش‌های دیگر می‌ترسیدند."

این مطالعه راه‌های جدیدی را برای درمان افراد مبتلا به SAD از جمله تغییر در رژیم غذایی این افراد ارائه می‌کند.

سبزیجات سرشار از فیبرهای پری‌بیوتیک هستند که به حفظ فراوانی باکتری‌های سالم در روده کمک می‌کنند. مصرف این نوع فیبر با کاهش التهاب عصبی و استرس مرتبط است. غذاهای پری‌بیوتیک شامل مارچوبه، سیر، پیاز، سبزیجات برگدار، کنگر فرنگی، حبوبات، قارچ و سیب است.

اسیدهای چرب امگا ۳ در کاهش التهاب در روده و مغز موثر هستند. آنها را می‌توان به وفور در ماهی‌های سالمون، تن، ماهی خال مخالی و ساردین و همچنین در مغزها و دانه‌هایی مانند گردو و دانه چیا یافت.

غذاهایی مانند کلم ترش، کیمچی، کفیر، میسو و ماست‌های ساده نیز به طور طبیعی سرشار از باکتری‌های مفید زنده هستند. مصرف غذاهای تخمیر شده حاوی پروبیوتیک به همراه با سبزیجات غنی از فیبر پری‌بیوتیک، برای حفظ میکروبیوم سالم و مقاومت در برابر التهاب مزمن مهم است.

انتهای پیام