راهنمای نصب خنک‌کننده و فن در کیس کامپیوتر

به گزارش گروه دانش و فناوری اقتصاد ۱۰۰ و به نقل از دیجی کالامگ،پیش از این‌که تصمیم بگیرید چگونه فن‌های کیس را بچینید، چیزهای مفیدی را مثل واژه‌ها و اصطلاحات کلیدی باید از قبل بدانید. خیلی مهم است که فن درستی را برای این کار انتخاب کرده، این فن‌ها به درستی چیده شده و سپس به کیس متصل شوند. مهم‌ترین چیزهایی که باید بدانید شامل موارد زیر است:

فن‌ها در اندازه و سایز مختلفی به فروش می‌رسند اما رایج‌ترین اندازه‌ی فن، اسپینرهایی به اندازه‌ی ۱۲۰، ۱۴۰ و ۲۰۰ میلی‌متری است. فایده‌ی یک فن بزرگتر این است که می‌تواند حجم یکسانی از هوا را در دور کم‌تر (RPM) ایجاد کرده و به تبع صدای فن هم کاهش می‌یابد. البته قبل از خرید دقت کنید که آیا کیس‌تان جای کافی برای فن بزرگِ مد نظرتان دارد یا خیر.

حجم هوایی که یک فن می‌تواند حرکت دهد در واحد فوت مکعب در دقیقه (CFM) سنجیده می شود. این عدد می‌تواند بر اساس اندازه‌ی فن، RPM و این‌که چگونه سطوح نویز را بالانس می‌کند متغیر است اما یک فن کیس خوب، حداقل دارای CFM ۵۰ است.

RPM یا چرخش در دقیقه به این معناست که یک فن تا چه اندازه سریع می‌چرخد. هر اندازه مقدار RPM بیشتر باشد، احتمال می‌رود هوای بیشتری حرکت کند. البته، این سرعت‌های بسیار بالا می‌تواند به افزایش صدا و نویز هم بینجامد. نویز را با واحد دسیبل (dB) می‌سنجند. یک فن که به طرز شگفت‌انگیزی سریع است احتمال می‌رود که از یک موتور قوی‌تر استفاده می‌کند و به تبع لرزش‌های بیشتری ایجاد می‌شود که می‌توان این تکانه‌ها را با گوش خود به وضوح شنید. اگر صدای فن شما را اذیت می‌کند، تلاش کنید تا یک فن با ویژگی نویز کمتر از dB ۳۰ در بازار پیدا کنید.

بیشتر کیس‌ها با تعداد حداقل یک فن و حتی بیشتر به فروش می‌رسند. تقریبا تمامی این مدل کیس‌ها یک فن پشتی دارند که هوای گرم را به خارج از کیس هل می‌دهند. کیفیت فن‌های کیس در این حالت متنوع است اما معمولا هم‌راستا با کیفیت خود کیس هستند. بهترین کیس‌های کامپیوتر اغلب فن‌های بسیار خوبی را دارند، در حالی‌که کیس‌های دست پایین‌تر، فن‌های به مراتب ضعیف‌تر و صد البته پر سر و صداتر دارند.

وقتی می‌خواهید فن‌های کیس را خریداری کنید، بهتر است بهترین بالانس بین CFM و صدای نویز را انتخاب کنید که با بودجه‌ی شما هم مطابقت داشته باشد؛ چراکه RPM تا زمانی که فن شما صدایی در حد جت از خود تولید نکند اهمیت کمتری برای شما خواهد داشت. با این حال اگر شما زیر و بم سخت‌افزار را خوب بلد هستید و همچنین اگر کامپیوتر شما از این ویژگی بهره‌مند است، شما می‌توانید وارد BIOS سیستم شده و یک سرعت فن شخصی‌سازی شده‌ای را به سیستم فرمان بدهید تا بین صدای نویز و اجرای خنک‌سازی یک تعادل قابل قبولی برقرار شود.

یک گزینه‌ی دیگر، اضافه کردن تعداد فن‌های بیشتر یا بزرگتر به سیستم‌تان است. از آنجایی که فن‌های متعدد و مواردی با تیغه‌های بزرگتر می‌توانند هوای بیشتری را منتقل کنند، انجام این تغییرات به شما اجازه می‌دهد تا آنها با سرعت آرامتر حرکت کرده و به تبع صدای نویز سیستم‌تان هم کمتر شود.

مثل هر فنی، دمنده‌های داخل سیستم کامپیوتری شما دارای دو طرف ورودی و اگزوز هستند. اگر شما مطمئن نیستید که کدام طرف دقیقا متعلق به چه بخشی است، به دنبال پیکان کوچکی در لبه‌های فن بگردید. سازنده‌ها معمولا این نشانه را در یک لبه از فن می‌گذارند تا به جهت جریان هوا اشاره کنند. اگر این نشانه وجود ندارد، شما به آسانی می‌توانید دستتان را در جهت هوایی که تکان می‌خورد قرار دهید تا جهت حرکت هوا را احساس کنید. به طور معمول برچسب برندِ فن در سمت ورودی قرار دارد؛ چراکه به احتمال زیاد از طریق صفحات جانبی شیشه قابل رویت است.

نصب فن‌های کیس به شدت آسان است. کیس شما باید دارای نقاط نصب در جلو، عقب، بالا، پایین و برخی اوقات حتی در اطراف باشد. هر کیسی از قطرهای فن خاصی (معمولا ۱۲۰ و ۱۴۰ میلی‌متری) پشتیبانی می‌کند. بنابراین حتما دستور العمل قطعه را پیش از نصب مطالعه کنید.

نصب خنک‌کننده و فن در کامپیوتر تنها سختی که دارد این است فن را با سوراخ‌های نصب در یک راستا قرار داده و سپس چهار طرف فن را با پیچ ببندید. سپس، کابل برق را به هدر فن روی مادربورد وصل کنید. البته اگر فن شما نورپردازی RGB دارد، باید هدر RGB را هم وصل کنید. خارج کردن فن هم به همین سادگی است. ابتدا فن‌ها را از برق و ارتباط‌دهنده‌های RGB قطع کرده و در نهایت پیچ‌ها را باز کنید. ذکر این نکته هم بدیهی است که حتما باید کیس از برق جدا شده باشد و پروسه‌ی نصب و خارج‌سازی فن باید با کیس خاموش انجام شود.

معمولا، هدف از قرار دادن فن‌ها در یک کیس کامپیوتر، خلق یک کانال از جریان هوایی از سمت راست/جلوی کیس به قسمت بالا چپ/پشتی است. این کانال هوایی باید جریان هوای خنک را از پردازنده، چیپست گرافیک و سایر اجزای حساس به گرما عبور داده و سپس از طریق پشت یا بالای کیس هوای گرم را خارج سازد. این مسیر می‌تواند هوای رد و بدل شده را گرم کرده و یک چرخه‌‌ای از هوای خنک در ورود و هوای گرم در خروج را ایجاد کند.

یکی دیگر از مفاهیم مهم در این زمینه، فشار هوای درون کیس است. هوای خنکی که توسط فن‌ها ایجاد می‌شود و مقدار هوای گرمی که خارج می‌شود، یک فشار مثبت یا منفی را درون کیس ایجاد می‌کند. زمانی‌که این فشارها بالانس باشند، فشار کیس طبیعی دانسته می‌شود.

فشار مثبت کیس زمانی رخ می‌دهد که فن‌ها به شکلی چیده شده‌اند تا هوای بیشتری را به درون کیس نسبت به هوای گرم خروجی ایجاد کنند. فشار منفی هم زمانی رخ می‌دهد که برعکس این ماجرا اتفاق بیفتد. فشار طبیعی هم همان‌طور که به آن اشاره شد، هوای ورودی و خروجی تقریبا یکسان است. از آنجایی که کیس‌های کامپیوتری یک محفظه‌ی کاملا بسته نیستند و تعداد و قدرت فن‌ها با یکدیگر ترکیب می‌شود، معمولا فشار داخل کیس به یک سمت (مثبت یا منفی) تمایل پیدا می‌کند.

در حالی‌که طرفدارانی برای هر دو فشار مثبت و منفی وجود دارد، برای هر دو مورد فوایدی را می‌توان در نظر گرفت. برای مثال، در فشار مثبت اجزای سیستم‌تان همیشه با یک هوای خنک و تازه مواجه می‌شوند. با این حال، نکته‌ی منفی در این مدل اینجاست که گرد و خاک زیادی هم وارد کیس کامپیوتر می‌شود. یک فشار منفی از این مشکل جلوگیری می‌کند؛ چراکه هوای گرم شده در داخل کیس راکد نمانده و سریعا خارج می‌شود.

هر دو سیستم فشار کیس می‌توانند یک کانال جریان هوایی را تولید کنند تا اجزای داخل سیستم تا حدودی خنک شوند. به همین دلیل، بسیاری از کاربران به این نتیجه می‌رسند که هوای ورودی و خروجی را بالانس کنند و به جای وقت گذاشتن روی فشار مثبت و منفی، بیشتر روی جهت جریان هوا تمرکز کنند. جدا از این‌که شما چه چیزی را انتخاب می‌کنید، کار عاقلانه این است که هوای خنک هر چه سریع‌تر به طور مستقیم به پردازنده و کارت گرافیک اصابت کند.

راه و روش‌های مختلفی برای تنظیم فن‌ها وجود دارد. یک چینش ایده‌آل فن، در این است که مقدار هوای خنک بسیار زیادی را با یک مسیر مستقیم وارد کرده و از طرفی دیگر خارج کند. بهترین تنظیم و چینش، نیازمند بیشترین تعداد فن است. تنظیم فشار مثبت و منفی کیس هم کاملا به تعداد فن‌ها در هر طرف بستگی دارد.

این روش به شدت طرفدار دارد چون می‌تواند اثرگذاری کولرهای AIO را به مراتب بیشتر از حالت‌های دیگر سازد اما تعداد فن‌های بیشتری نیاز است و همچنین یک فضای بزرگتری هم درون کیس برای این منظور لازم می‌شود. این مدل چینش از فن‌ها برای هل دادن هوا از طریق رادیاتور استفاده می شود و سپس یک الی سه فن اضافی در طرف دیگر نصب می شود تا هوا را با قدرت بکشد. با این‌که یک رادیاتور حجیم در این حالت نیاز است، عملکرد کلی سیستم افزایش می‌یابد.

همچنین این نکته را هم باید در نظر گرفت، هر زمان امکان داشت، فن AIO را به جای نصب در جلوی کیس، در بخش بالای کیس‌تان نصب کنید (یا اگر AIO در ابعاد ۱۲۰ میلی‌متر بود در پشت نصب شود). به این طریق، گرمایی را که AIO از پردازنده‌تان به سمت رادیاتور حرکت می‌دهد، سریعا از کیس خارج می‌شود. وقتی یک رادیاتور در بخش جلو به روش هل دادن-کشیدن قرار می‌گیرد، هوای خنک از خارج با عبور از رادیاتور توسط حرارت CPU گرم شده، سپس وارد کیس شده و قبل از خروج از بخش عقب و/یا بالا از روی سایر اجزای تولیدکننده‌ی گرما هم عبور می کند. بدیهی است که داشتن هوای بیرونِ خنک‌تر که توسط CPU شما از قبل گرم نشده، برای خنک نگه داشتن اجزای شما بهتر است.

خنک‌سازی یکی از مهم‌ترین اقداماتی است که هر فردی برای بهینه‌سازی سیستم کامپیوتری باید در نظر گیرد. با اطلاعاتی که در این مطلب پیرامون نصب خنک‌کننده و فن در کامپیوتر در اختیار شما قرار گرفته، شما می‌توانید به راحتی فن‌های مورد نظرتان را به درستی در کیس نصب کنید. البته به این نکته هم حتما دقت کنید که ‌فن‌ها جنس خوبی داشته باشند و از طرفی دیگر بتوانند هوای خنک را به هر نحوی که شده به داخل کیس وارد و خارج کنند.

خوشبختانه در دیجی‌کالا انواع و اقسام فن کیس با قیمت‌ها و ویژگی‌های گوناگون به فروش می‌رسد که برای مقایسه و انتخاب آن‌ها می‌توانید از لینک زیر دست به انتخاب بزنید.