عربستان رتبه اول انتشار مقالات تقلبی در جهان را دارد؛ ایران هفتم است

به گزارش گروه دانش و فناوری، طبق این اطلاعات ایران در رده هفتم این جدول قرار گرفته است. این مسئله از طریق ارجاعات ساختگی و نادرست، سرقت ادبی و تقلب در متون اتفاق افتاده و نسبت به سال 2022 با افزایش 2 درصدی همراه بوده و از مرز 50 هزار مقاله عبور کرده است.

در بین کشورهای مذکور، عربستان سعودی با انتشار بیش از 100 هزار مقاله در دو دهه اخیر، با نرخ استرداد 30 مقاله در هر 10 هزار مقاله بالاترین نرخ بازپس‌گیری مطالب را از آن خود کرده است. این تعداد از مقالات شامل مطالبی که در همایش‌ها پذیرفته شده‌اند، نمی‌شود.

در سال گذشته نشریه‌های علمی تلاش کرده‌اند تا با حذف هزاران مقاله ساختگی و تقلبی کمکی به رفع این مسئله کنند. مونیکا استیکل که مدیریت بخش روابط عمومی آی تریپل ای (یکی از برجسته‌ترین ناشران علمی در جهان) بر عهده دارد در این خصوص گفت که این مجموعه توانسته با تلاش‌های بی‌وقفه تقریبا تمامی مطالب ارسالی که با مطابق با استانداردهای آن نیست را شناسایی کند.

انتشار مقالات تقلبی در جهان

باور دیگری که در بین کارشناسان این حوزه وجود دارد این است، این تعداد از مالب تقلبی تنها بخشی از مقاله‌های غیر استاندارد بوده که تا الان موفق به تشخیص آن شده‌اند و آن را کوه یخی تعبیر می‌کنند که تنها نوک آن قابل دیدن است.

تحلیل‌ها حاکی از آن است که تاکنون حدود ۵۰ هزار مقاله بازپس‌گیری شده در سطح جهان، تنها نمونه‌ای از یک مشکل گسترده تر هستند و بسیاری از مقالات تقلبی هنوز به درستی شناسایی و پس گرفته نشده‌اند.

براساس اطلاعات منتشر شده در نیچر، بخش اعظم مقالاتی که در سال ۲۰۲۳ بازگرفته شده‌اند، به نشریات مربوط به شرکت علمی “هنداوی” که جزء شرکت‌های تابعه مستقر در لندن از انتشارات وایلی است، اختصاص دارد. تیم بازرسی و سردبیران داخلی این مجله، موفق به شناسایی هزاران نمونه از ارجاعات نا‌درست و متن‌های غیر منسجم را در بین مقالات منتشر شده‌ی این نشریه شده‌اند.

به گفته متخصصان، حدود هشت هزار مقاله به طور کل از میان مطالب منتشر شده‌ی آنها حذف شده‌اند؛ با این حال این مقالات تاکنون بیش از ۳۵ هزار بار به عنوان مرجع در دسترس بوده‌اند. در پی این اتفاق، انتشارات وایلی اعلام کرده که نام تجاری هنداوی به‌طور کلی متوقف می‌شود و احتمالاً خسارت‌هایی به ارزش حدودی ۴۰ میلیون دلار به وجود خواهد آمد.

پیش‌بینی می‌شود که تعداد مقالات تولید شده توسط “کارخانه‌های مقاله‌سازی”، یعنی کسب‌وکارهایی که آثار جعلی و تألیفی را به دانشمندان عرضه می‌کنند، به صدها هزار مورد افزایش یابد.

دیوید بیملر، یکی از محققین که در نیوزلند مستقر است در این خصوص گفت: «محصولات کارخانه‌های مقاله‌سازی حتی اگر کسی آنها را نخواند مشکل‌ساز هستند، زیرا با دیگر مقالات تجمیع می‌شوند و در نهایت در جریان پیشینه تحقیقات قرار می‌گیرند.»

نشریه معتبر نیچرمی‌گوید، تحلیل‌ها نشان می‌دهند اکثر بازپس‌گیری مقالات به دلیل سوءرفتار علمی رخ می‌دهد، با این وجود یک بخش از این مقالات نیز به دلیل اشتباهات نویسندگان است که متوجه اشتباه خود شده و صادقانه در صدد بازپس‌گیری مطالب خود هستند.

انتهای پیام