برنده نوبل پزشکی ۲۰۲۳:هیچ چیز حواس مرا از کارم پرت نمی‌کند

به گزارش گروه دانش و فناوری، پیش از تماس «آدام اسمیت»(Adam Smith) از وب‌سایت «نوبل پرایز» با «درو وایسمن»(Drew Weissman)، «کاتالین کاریکو»(Katalin Karikó) همکار و شریک او در جایزه نوبل، با وایسمن تماس گرفت و این خبر باورنکردنی را به او داد که هر دوی آنها جایزه نوبل پزشکی ۲۰۲۳ را دریافت کردند. این دو نفر ۲۰ سال سابقه همکاری دارند.

درست پس از شنیدن خبر برنده شدن این جایزه، وایسمن تاکید کرد که به رغم شهرت جدیدش، هیچ چیز حواس او را از کارش پرت نمی‌کند. او در مورد تأثیر جایزه نوبل گفت که این جایزه فقط آنها را بیشتر تشویق می‌کند.

وایسمن: سلام

اسمیت: سلام، می‌توانم با درو وایسمن صحبت کنم؟

وایسمن: خودم هستم.

اسمیت: سلام، آدام اسمیت هستم و از نوبل پرایز، وب‌سایت جایزه نوبل تماس می‌گیرم.

وایسمن: سلام، حال شما چه طور است؟

اسمیت: خیلی خوب، سپاسگزارم. به خاطر این خبر خیلی تبریک می‌گویم.

وایسمن: سپاسگزارم

اسمیت: آنجا باید صبح خیلی زود باشد. چطور تماس را دریافت کردی؟

وایسمن: بله. چند لحظه پیش تماس را دریافت کردم. کمی پیش از شما کاتی(کاتالین کاریکو) با من تماس گرفت.

اسمیت: خوب، پس در واقع او خبر داد که شما با هم جایزه گرفته‌اید؟

وایسمن: بله اما ما مطمئن نبودیم که درست باشد. فکر می‌کردیم که شاید کسی با ما شوخی می‌کند.

اسمیت: به غیر از کمی ناباوری، اولین واکنش شما چه بود؟

وایسمن: می‌دانید، این یک رویا برای تمام عمر است. این حرف را کسی می‌گوید که برای دریافت جایزه کار نمی‌کند یا مشتاق دریافت جایزه نیست اما می‌دانید، نوبل به رسمیت شناختن نهایی کار به شمار می‌رود. بنابراین، یک تجربه فوق‌العاده است.

اسمیت: آیا تا به حال خود را در این لحظه تصور کرده بودید؟

وایسمن: می‌دانید، به عنوان یک دانشمند پایه که کار خود را از دبیرستان آغاز کرده است، این همیشه یک رویا بود اما هرگز تصور نمی‌کردم تحقق پیدا کند.

اسمیت: وقتی با کاتی صحبت کردم، او گفتگوهای علمی بین شما دو نفر را توصیف کرد و گفت شما دو شخصیت کاملا متفاوت هستید اما مکالمات علمی شما بسیار زنده هستند. این به نظر من، یک کلمه دوست‌داشتنی برای توصیف کردن نحوه تعامل شما بود.

وایسمن: ما به مدت ۲۰ سال و پیش از این که کسی بداند آران‌ای چیست یا به آن اهمیت دهد، با هم کار کرده‌ایم. ما دو نفر به معنای واقعی کلمه در کنار هم بودیم، با هم کار می‌کردیم و به صحبت کردن در مورد داده‌های جدید می‌پرداختیم. هر دوی ما اختلالات خواب داریم. بنابراین، معمولا حدود سه تا پنج صبح برای گفتن ایده‌های جدید به یکدیگر ایمیل می‌زنیم. محرک همیشگی ما صحبت کردن در مورد علم بود.

اسمیت: به نظر می‌رسد این یک همکاری عالی است و همچنین به نظر می‌رسد که به خاطر اختلال خواب خود، به خوبی برای آنچه امروز به ارمغان آمده است، آماده هستید.

وایسمن: بله، همین طور است.

اسمیت: من می‌دانم که شما روی ارائه کردن داروهای مبتنی بر آران‌ای به جهان بسیار متمرکز هستید و کارهای زیادی وجود دارد که می‌خواهید با واکسن‌های آران‌ای پیام‌رسان انجام دهید. حدس می‌زنم که جایزه نوبل ممکن است کمی عامل حواس‌پرتی باشد. فکر می‌کنم «آلفرد نوبل»(Alfred Nobel) می‌خواست با دادن مقداری پول به برندگان برای کار کردن و تمرکز داشتن، حواس‌پرتی را از آنها دور کند. نظر شما در مورد جایزه چیست؟

وایسمن: هیچ چیز حواس مرا از کارم پرت نمی‌کند. من و کاتی برای جوایز یا بحث‌های علمی به سراسر جهان سفر کرده‌ایم. من یکشنبه از دبی برگشتم، آخر هفته گذشته در بوستون بودم و دو هفته دیگر به تایلند می‌روم اما هیچ‌کدام از آنها مانع علم نمی‌شوند و من همچنان هر هفته با همه افراد آزمایشگاهم به صورت آنلاین یا حضوری ملاقات می‌کنم. بنابراین، این جایزه فقط به ما انرژی بیشتری می‌دهد.

اسمیت: این فوق‌العاده است. اندیشیدن به این واقعیت که همه آن کارها در بحبوحه همه‌گیری، بخشی از تلاش خارق‌العاده برای نجات جان میلیون‌ها نفر از طریق واکسن‌ها بود، باید فوق‌العاده باشد.

وایسمن: خیر. منظورم این است که باور نکردنی است. ما در واقع گروه جدیدی را راه‌اندازی کرده‌ایم که شامل افرادی مانند «پل آفیت»(Paul Offit)، «آلا استنفورد»(Ala Stanford) و بسیاری افراد دیگر است تا با تردید در واکسیناسیون و اطلاعات نادرست مبارزه کنیم زیرا به همان اندازه که واکسن مهم است، اگر آن را مصرف نکنید کارساز نیست.

اسمیت: آیا فکر می‌کنید جایزه نوبل به این مبارزه کمک می‌کند؟

وایسمن: این نکته جالبی است. گروه زیادی از مردم هستند که در مورد واکسن مطمئن نیستند و می‌شنوند که برخی افراد در مورد واکسن چیزهای ناخوشایندی می‌گویند اما به حرف‌های آنها اطمینان ندارند. این گروه، کسانی هستند که هنوز به علم اعتقاد دارند و من فکر می‌کنم جایزه نوبل به آن افراد کمک خواهد کرد.

اسمیت: نکته مهمی است. حالا ممکن است بپرسم که آیا می‌توانید به من لطفی بکنید. کاتی هم قبلا این کار را انجام داده است. می‌توانید عکسی را به منظور ثبت این لحظه برای من بفرستید. نمی‌دانم کسی نزدیک شماست که بتواند از شما عکس بگیرد یا این که فقط سلفی بگیرید.

وایسمن: همسرم دوربینش را روشن کرده است. بنابراین، از او می‌خواهم عکس بگیرد.

«مری الن وایسمن»(Mary Ellen Weissman): سلام

اسمیت: بسیار از شما سپاسگزارم. سلام. چقدر خوب و چه روز خوشی. صحبت کردن با شما واقعا لذت‌بخش است. سپاسگزارم.

وایسمن: بسیار از شما سپاسگزارم. من سعی دارم تا لباس مناسبی برای پوشیدن پیدا کنم.

اسمیت: باز هم سپاس و تبریک فراوان.

وایسمن: عالی. سپاسگزارم

اسمیت: خدانگهدار

عکسی که همسر وایسمن پس از مصاحبه از او گرفت

انتهای پیام