داروی قلب وارفارین دارای خاصیت ضدسرطان است!

به گزارش گروه دانش و فناوری، وارفارین یا کومادین از سال ۱۹۵۴ برای استفاده‌های پزشکی تأیید شده است و از آن زمان تاکنون به یکی از بهترین داروهای رقیق‌کنندگان خون و کنترل فعالیت قلب تبدیل شده است. حال با درک این موضوع و تأثیر وارفارین در درمان سرطان باید دید در آینده چگونه از آن استفاده خواهد شد.

داروی قلب وارفارین خواص ضدسرطانی دارد

به گزارش تکراتو به نقل از عصر ایران، طبق مطالعه محققان دانشگاه کلمبیا، وارفارین، یک رقیق‌کننده خون که به‌طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد، به‌نظر می‌رسد خواص ضد سرطانی قوی دارد. این مطالعه که بر روی سلول‌های انسانی و موش انجام شد، نشان داد که وارفارین مانع از تداخل تومورها با مکانیسم خود تخریبی می‌شود که این روند را سلول‌ها با تشخیص جهش یا سایر ناهنجاری‌ها شروع می‌کنند.

مسئول این مطالعه، وی گو، استاد پاتولوژی و زیست‌شناسی سلولی آبراهام و میلدرد گلدشتاین (در موسسه ژنتیک سرطان) در کالج پزشکان و جراحان واگلوس دانشگاه کلمبیا، می‌گوید:

یافته‌های ما نشان می‌دهد که وارفارین، که قبلاً توسط FDA تأیید شده است، می‌تواند برای درمان انواع سرطان‌ها از جمله سرطان پانکراس استفاده شود.

این مطالعه با عنوان “تنظیم VKORC۱L۱ برای سرکوب تومور با واسطه p۵۳ از طریق متابولیسم ویتامین K حیاتی است” و در Cell Metabolism منتشر شد. دانشمندان محقق پسادکتری، شین یانگ، و ژ وانگ، به‌عنوان اولین نویسندگان به‌طور مساوی مشارکت داشتند.

کشف وارفارین یک یافته غیرمنتظره از مطالعه‌ای بود که برای کشف فرآیندهای مولکولی تنظیم‌کننده فروپتوز، مکانیزم مرگ سلولی که اخیراً توسط برنت استاکول، دکتر شیمیدان کلمبیایی، دانشیار دپارتمان علوم زیستی و شیمی و دانشمندان دیگر کشف شد، طراحی شده بود.

محققان سرطان از ایده مهار فروپتوز، به‌این دلیل که برای کارکردن به‌آهن نیاز دارد، برای کشتن سلول‌های سرطانی نامیده می‌شود، هیجان‌زده هستند. داروهایی که فروپتوز را القا می‌کنند ممکن است به‌ویژه برای سرطان‌هایی که از درمان‌های فعلی فرار می‌کنند مفید باشند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی کنترل فروپتوز در سلول، گو، استاکول و همکارانشان غربالگری ژنتیکی را روی سلول‌های ملانوم انسانی انجام دادند تا ژن‌هایی را که به فروپتوز کمک می‌کنند شناسایی کنند. همانطور که انتظار می‌رفت، نمایشگرها چندین ژن فروپتوز را که قبلاً شناخته شده بودند شناسایی کردند، اما ژن جدیدی برجسته شد: VKORC۱L۱.

در آزمایشات آزمایشگاهی، محققان دریافتند که VKORC۱L۱ یک مهارکننده قوی فروپتوز است و از دست دادن VKORC۱L۱ سلول‌ها را نسبت‌به مرگ سلولی فروپتوز حساس می‌کند.

سطوح VKORC۱L۱ همچنین پیامدهای بالینی دارد، تجزیه و تحلیل داده‌های سرطان انسانی سپس نشان داد بیماران با سطوح پایین فعالیت VKORC۱L۱ عموماً طولانی‌تر از بیماران با سطوح بالاتر عمر کردند.

وارفارین (که با نام تجاری کومادین نیز شناخته می شود) اولین‌بار در سال ۱۹۵۴ برای استفاده پزشکی مورد تایید قرار گرفت. از آن زمان به‌عنوان یک درمان اصلی برای جلوگیری از لخته شدن خون که می‌تواند باعث سکته مغزی، حمله قلبی یا آمبولی ریه شود، تبدیل شده است.

وارفارین همچنین یک مهارکننده شناخته شده VKORC۱L۱ است، بنابراین محققان پتانسیل آن را به‌عنوان یک داروی سرطان بررسی کردند. آنها دریافتند که وارفارین، با کاهش فعالیت VKORC۱L۱، سلول‌های سرطانی پانکراس انسانی را نسبت‌به فروپتوز حساس کرده و رشد تومور را در مدل موش سرطان پانکراس به‌شدت سرکوب می‌کند.

داده‌های سایر مطالعات نیز از این ایده حمایت می‌کنند که وارفارین دارای پتانسیل ضد سرطانی است. وارفارین و سایر داروهای ضد انعقاد معمولاً به‌بیماران سرطانی داده می‌شود که در معرض افزایش خطر لخته‌شدن خون هستند. اخیراً، محققان متوجه شده‌اند که بیماران مبتلا به سرطان لوزالمعده، معده و کولورکتال که وارفارین دریافت کرده‌اند به‌طور قابل‌توجهی نسبت‌به افرادی که سایر داروهای ضد انعقاد مصرف می‌کنند، زنده مانده‌اند.

گو می گوید:

از آنجایی که وارفارین به‌طور گسترده در کلینیک برای بیماران سرطانی استفاده شده است، ما فکر می‌کنیم وارفارین می‌تواند به‌زودی به‌عنوان یک داروی ضد سرطان، به‌ویژه برای تومورهایی با سطوح بالای بیان VKORC۱L۱ آزمایش شود.

گو می‌افزاید: «این ممکن است فراتر از سرطان‌های پانکراس و معده و بسیاری از انواع دیگر گسترش یابد. محققان همچنین دریافتند که VKORC۱L۱ هدف مستقیم p۵۳ است، یک ژن سرکوب‌کننده تومور معروف که در نیمی از سرطان‌ها جهش یافته است.»

انتهای پیام