کاوشگرهای سه گانه ناسا برای انجام ماموریت بدون دخالت انسان به ماه اعزام می‌شوند

این یک آزمایش برای بررسی کار گروهی میان کاوشگرها است که تکنولوژی‌های جدید به کار رفته برای هماهنگی آن‌ها را بررسی کند. این تکنولوژی « CADRE » نام دارد و گامی به سوی همکاری متقابل کاوشگرها با کمترین دخالت انسان است. این کاوشگرها قرار است هرکدام از نواحی مختلف به صورت همزمان اندازه‌گیری‌هایی انجام دهند و نتایج را منتشر کنند. در این روش بازده ماموریت به‌ طور بالقوه افزایش خواهد و در صورت موفقیت، استفاده گسترده‌ای در ماموریت‌های بعدی ناسا خواهد داشت.

سه کاوشگر ناسا که تحت تکنولوژی CADRE قرار است در سال 2024 در پروژه « CLPS » به ماه فرستاده شوند، در منطقه « راینر گاما » ماه فرود خواهند آمد. این پروژه، پروژه ارسال محموله و انجام فعالیت‌های تجاری در ماه است. این کاوشگرها هر یک به اندازه یک چمدان دستی هستند و چهار چرخ دارند و پس از آنکه روی سطح ماه مستقر شدند، برای یافتن مکانی که بیشترین تابش آفتاب را داشته باشد، حرکت می‌کنند. این کاوشگرها پس از یافتن محل مناسب، پنل‌های خورشیدی خود را باز کرده و شارژ می‌شوند. سپس یک روز کامل قمری - یعنی حدود 14 روز زمینی - را صرف انجام آزمایشاتی می‌کنند که برای آن طراحی شده‌اند.

کنترل‌کننده‌های ماموریت که روی زمین مستقر هستند، دستورات را به ایستگاه کنترل کاوشگرها ارسال می‌کنند. سپس ربات‌ها یک رهبر را انتخاب می‌کنند که درحقیقت وظایف اعمال شده را میان اعضا تقسیم می‌کند. هر کاوشگر باید بدانید چطور وظیفه محول شده را به بهترین نحو ممکن انجام دهد.

کاوشگرها در این پروژه با آزمایش‌های متعددی روبرو خواهند شد. جالب است بدانید که همه آن‌ها با کمک دوربین‌های نظارتی تحت بررسی هستند. به عنوان مثال، یکی از آزمایش‌ها این است که بتوانند موقعیت نسبی خود را حفظ کنند و در عین حال از موانع اجتناب کنند. کاوشگرها در این آزمایشات منطقه‌ای به مساحت  400 متر مربع  را کاوش می‌کنند و یک نقشه سه بعدی توپوگرافی با دوربین‌های خود تولید می‌کنند.

Previous

Next

« سوبا کوماندور » مدیر CADRE در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در جنوب کالیفرنیا گفت: «ماموریت ما این است که نشان دهیم شبکه‌ای از ربات‌های متحرک می‌توانند برای انجام کاری بدون دخالت انسان، به صورت مستقل با یکدیگر همکاری کنند.»

اما CADRE چیزی بیش از آزمایش توانایی استقلال و کار گروهی ربات‌ها است. کاوشگرها همچنین باید از محیط خشن در سطح ماه جان سالم به در ببرند. در زیر نور خوشید در طول روز، کاوشگرها با دمای حدود  114 درجه سانتی‌گراد  روبرو خواهند شد و باید به اندازه کافی قوی باشند تا بتوانند گرمای روز را تحمل کنند.

دانشمندان ناسا برای جلوگیری از ذوب شدن کاوشگرها راه‌حلی خلاقانه ارائه کرده‌اند: کاوشگرها چرخه‌های بیداری 30 دقیقه‌ای دارند، به این معنا که 30 دقیقه فعالیت می‌کنند و 30 دقیقه خاموش می‌شوند تا خنک شوند. البته انجام این ایده در عمل با بیان آن فاصله دارد و باید ببینیم زمانی که این ماموریت انجام شود، نتیجه حاصل این کار گروهی با چنین جزئیاتی چه خواهد بود.