تلسکوپ جیمز وب برای اولینبار شواهد وجود آب در یک قرص پیشسیارهای را مشاهده کرد
اقتصاد ۱۰۰ - تلسکوپ فضایی جیمز وب برای نخستینبار توانسته در قرصی که سیارههایی شبیه به زمین در آن درحال شکلگیری هستند، شواهدی از وجود آب پیدا کند.
به گزارش گروه دانش و فناوری، شگفتیهای تلسکوپ فضایی جیمز وب ادامه دارد و این رصدخانه بهتازگی برای اولینبار شواهد وجود آب در یک قرص پیشسیارهای را مشاهده کرده است که به دور یک ستاره میچرخد و ظاهراً حداقل میزبان دو پیشسیاره دیگر است..
به گزارش سازمان فضایی اروپا، دوربین فروسرخ میانه (MIRI) تلسکوپ فضایی جیمز وب برای نخستینبار در ناحیهای از سامانه PDS 70 در فاصله 370 سال نوری زمین که سیارههای سنگی شبیه به زمین شکل میگیرند، شواهد وجود آب را پیدا کرده است. PDS 70 احتمالاً تنها 5.4 میلیون سال عمر دارد و دارای قرصی حاوی چند پیشسیاره درونی و بیرونی است.
ابزار MIRI در بخش درونی قرص این سامانه، غباری را پیدا کرده است که حاوی امضای فروسرخ بخار آب است. این آب میتواند به شکل مولکولهای آب باشد که از اتمهای هیدروژن و اکسیژن تشکیل شدهاند و یا ذرات یخ باشد که از بخش بیرونی قرص به بخش داخلی آن رسیدهاند.
تصویری که در گذشته از سامانه PDS 70 منتشر شده بود.
شگفتی این اکتشاف تنها به وجود آب در این قرص محدود نیست. نکته عجیب بعدی این است که آب چگونه در مقابل تابشهای فرابنفش جدید ستاره کوتوله PDS 70 دوام آورده است. محتملترین توضیح برای این مسئله این است که غبار و دیگر مولکولهای آب از آنها محافظت کردهاند.
این یافته جدید به دانشمندان کمک خواهد کرد تا توضیح شفافتری پیرامون چگونگی شکلگیری آب در سیارههای زمینسان داشته باشند. بهعلاوه، حالا محققان میتوانند درباره تعداد و ماهیت سیارههای قابل سکونت در کهکشان راه شیری تخمین دقیقتری داشته باشند و درعینحال پیرامون چگونگی ورود آب به زمین اطلاعات بیشتری بهدست بیاورند. آیا دنبالهدارها و سیارکها به زمین برخورد کرده بودند؟ آیا آب از زمان شکلگیری زمین در سیاره ما وجود داشته است؟ یا باید ترکیبی از این دو نظریه را در نظر بگیریم؟
«گیولیا پروتی» از مؤسسه نجوم مکس پلانک در هایدلبرگ آلمان میگوید: «ما آب را در سایر قرصها نیز دیده بودیم، ولی نه تا این حد نزدیک به ستاره و در سامانهای که سیارههای آن همین حالا درحال شکلگیری هستند. پیش از شروع به کار جیمز وب نمیتوانستیم چنین مشاهداتی داشته باشیم.»
نتایج یافتههای اخیر بهصورت مقالهای در مجله Nature منتشر شده است.
ارسال نظر